Μία εναλλακτική στάση ζωής, μίας εντελώς διαφορετικής πραγματικότητας.
Δεν έχω την πολυτέλεια να λεπτολογήσω πάνω στο θέμα αυτό με άνεση την προκείμενη στιγμή, γιατί θα χρειαζόμουν μεγάλα περιθώρια χρόνου και χώρου, ισάξια με την ύλη ενός βιβλίου, ώστε να κατανοηθεί είς βάθος η ιδεολογία, κίνηση, δράση. Πρόκειται να επισημάνω την ουσιαστική ιδέα, πρακτική που συντελεί την ιδεολογία της Οικοαναρχίας ή Χορτοφαγικής Αναρχίας μέσα απο την « ψυχή » της, σε αλληλεπίδραση με τον κόσμο μας.
Η έννοια λοιπόν, ο ορισμός της Οικοαναρχίας ( ecoanarchy ) ή Χορτοφαγικής Αναρχίας ( vegananarchy ) είναι η πλήρης αναθεώρηση της Αναρχίας όπως την γνωρίζουμε σύμφωνα πάντα από τους γεννήτορες της Αναρχίας ( Μιχαήλ Μπακούνιν, Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν, Ερρίκο Μαλατέστα, Ρούντολφ Ρόκερ κ.α ), χωρίς να έχει πρόθεση ή διάθεση νοθείας του πνευματικου μόχθου αυτών των ανατρεπτικών θεωριών και πρακτικών. Παύει να τίνει περισσότερο όμως η ανθρωποκεντρική της θεώρηση ( Μάρραιη Μπούκτσιν και Χένρυ Ντέηβιντ Θόρω ) και γίνεται παγκόσμια, οικουμενική κατά κάποιο τρόπο προς το περιβάλλον και τα ζώα, αναγνωριζοντάς τους δικαιώματα ( ισότητα ). Ένα περιβάλλον με αρχή την αυτογνωσία τους για το καλύτερο, το ιδανικότερο κοινό καλό πάντα σε αρμονία με τη φύση τους και τον περιβάλλοντα χώρο κατασκευής τους. Συγχωνεύει βαθιά μέσα της πλέον, » ριζώνει » στον κορμό της και αναγνωρίζει άρρηκτα το δικαίωμα κάθε έμβιου όντος να συνυπάρχει ειρηνικά μαζί του ( άνθρωπος ). Χωρίς αυτός να επεμβαίνει βίαια ή υποκριτικά προς την εκμετάλλευση τους (έμβια όντα) για το όφελος του, είτε πρόκειται για τροφή, στέγαση, ένδυση, εργασία, διασκέδαση, θεραπεία κ.τ.λ. Δεν αποδέχονται τον όρο ότι τα έμβια όντα είναι κατώτερα μας, αφήνοντας την συνείδηση τους να αναδυθεί στην πιο αγνή της παρουσία. Ενισχύοντας, διασφαλίζοντας καθαυτό τον τρόπο την αρμονία που αποφάσισε να εφαρμόσει.
Βεβαίως εννοείται ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις στην φιλοσοφία των Οικοαναρχικών ή Χορτοφάγων Αναρχικών όπως συνέβαινε,συμβαίνει και στους Αναρχικούς. Όμως οι διαφοροποιήεις αυτές δεν βάλλονται να προκαλέσουν σύγχυση στην δομή της φιλοσοφίας του « έθνους »τους, π.χ ορισμένοι θεωρούν την τεχνολογία περιττή, και επιλέγουν να ζούν σε μία κατάσταση λίγο πολύ όπως αυτή των κυνικών φιλοσόφων ( Αντισθένης, Διογένης, Κράτης, Βίων, Μητροκλής ). Τότε που το πρότυπο Αθήνα σαν ιδανική πολιτεία είχε καταρρεύσει στη σκέψη των Ελλήνων. Δηλαδή ότι κάθε τεχνητή εφεύρεση παραπλανεί τον άνθρωπο απο τις ανάγκες του, την ιδιάζουσα φύση του, κατευθύνοντας τον στο ανόητο αποτέλεσμα. Ενώ οι υπόλοιποι ( επικρατέστερη άποψη ) δέχονται την τεχνολογία σε ισορροπία με το περιβάλλον τους ( χώρο, φύση ), με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι μολυσματική για την Γαία ( άνθρωπο, χλωρίδα, πανίδα ). Ανοίγοντας κατά αυτό το τρόπο και διατηρώντας μία δυνατότητα να μην μένουν προσκολημένοι μονάχα στα επίγεια αλλά να ενασχοληθούν και παραπέρα απο αυτά. Μία διαφορετική εκδοχή στηρίζει ότι η ιεραρχία είναι χρήσιμη συμβολικά μόνο ως εργαλείο ώθησης, ώστε οι κοινωνία τους να ξεκινήσει να σχηματίζει « στέρεο πρόσωπο ». Ακολουθώντας την πορεία, φυσιολογικής διαδικασίας απόρριψης της, διά μέσω παιδείας ( φυσική εξέλιξη ). Άλλοι υποστηρίζουν πως δεν χρειάζεται να παραμείνει η ιεραρχία σαν μέσο διαχείρησης, συμβολικά προσωρινό να δομήσει τις κοινωνίες τους, αποφεύγοντας την περίπτωση αστάθειας της. Καταλήγοντας στον στόχο που έχουν θέσει διά μέσω παιδείας να διατηρηθεί ο σκοπός τους .
Όπως προανέφερα αρχικά. Οι Οικοαναρχικοί ή Χορτοφάγοι Αναρχικοί αντιμετωπίζουν κάθε μορφή εξουσίας απαράδεκτη προς αυτούς, υποδούλωση πνευματική και σωματική εξαθλίωση ( και το αντίστροφο ). Θεωρούν ταυτόσημα με τους Αναρχικούς ότι δεν χρειαζόμαστε Κράτη, Θεούς, Πολιτείες, Νομικά, Δικαστικά συστήματα, παρά μονάχα κοινωνίες ενωμένες, βασισμένες στην αυτογνωσία του ατόμου ενός εκτενέστερου συνόλου ( όπως ονοματίζουν τον όρο « σκοτώστε το μπάτσο μέσα σας »). Τα πάντα θα αποτελούν κομμάτι του ενός με όλους μαζί. Θα υπάρχει συντονισμός και συμμετοχή σε όλα με κοινή απόφαση απο τους πάντες για ζωτικά ζητήματα της κοινωνίας χωρίς άρχοντες συντονιστές » στην κεφαλή τους «. Θα κυριαρχεί υπευθυνότητα για όλες τις πράξεις τους. Η αυτοσυντήρηση θα τρέφει την πείνα. Η βία θα είναι δεκτή απο το σύνολο σε περίπτωση αυτοάμυνας και μόνο, ενώ κάποιοι δεν την δέχονται καθόλου, την αρνούνται κατηγορηματικά ( σχετικό αυτό όσο αναφορά την βία, διότι και μυρμήγκι να πατήσεις συνδέεται με την ακούσια βία άμεσα ). Θα καλλιεργούνται αρετές της ψυχής συνώνυμες με την αγάπη: αδερφοσύνη, καλοσύνη, αλληλεγγύη, κοινοκτημοσύνη, μεγαλοψυχία, γενναιοδωρία.
Συνώνυμες με τη νόηση: ελεύθερη σκέψη, ψύχραιμη σκέψη, ορθή σκέψη, συλλογισμός, διορατικότητα, οξυδέρκεια, αντιληπτικότητα, παρατηρητικότητα, διάλογος, ειλικρίνεια, δικαιοσύνη και σωστή κρίση πέραν δικαιοσύνης, τόλμη, θάρρος.
Άραγε θα αποτελέσει μία πιθανή εκδοχή μελλοντικών αυτόνομων κοινωνιών η ιδεολογία αυτή; Κανένας μας δεν γνωρίζει προς το παρόν με βεβαιότητα τι θα κυριαρχήσει οριστικά ως ζωτικής σημασίας μέσο. Είναι όμως άξια προσοχής και ουσιαστικής εφαρμογής απο εμάς.
Το μέλλον θα μας δείξει τι απαιτείται τελικά στο βάθος των επερχόμενων καιρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου