Αγάπη, συμπόνια, λέξεις κλειδιά
Για μια κοινωνία δίχως σπαθιά
Αγάπη στη φύση, στο γουρουνάκι
Που ζει τη ζωή του σε ένα κλουβάκι
Αγάπη, συμπόνια στα ζωντανά
Που σφάζονται τώρα σε κάθε γωνιά
Σκέψου για λίγο το μικρό γουρουνάκι
Που σφάζεται τώρα σε ένα σφαγιό
Το όμορφο πλάσμα που ζει στη σκλαβιά
Θέλουν να κάνουν κομμάτια μικρά
Σκέψου για λίγο να ήσουν εσύ
Τώρα στη θέση μικρού γουρουνιού
Θέλεις εσύ να σε κόβουν τα πόδια;
Να σε κόβουν τα χέρια;
Να σε βγάζουν καρδιά σου;
Σκέψου να ήσουν εσύ γουρουνάκι
Και κάποιους που θέλουν εσένα στο πιάτο τους
Σκέψου ανθρώπους που θέλουν να φάνε
Μάνα, πατέρα σου, το αδελφάκι σου
Σκέψου να λένε εσένα σουβλάκι
Πατέρα κιμάς, αδελφή μπριζολάκι
Σκέψου να ήσουν εσύ γουρουνάκι
Να ήταν η κλούβα σου σπίτι, σχολειό σου
Σφάζουν οι άνθρωποι ότι βρίσκουν μπροστά τους
Αρκεί να γεμίζουν το μεγάλο στομάχι τους
Σκοτώνουν οι άνθρωποι τα γουρουνάκια
Σκοτώνουν οι άνθρωποι τα κουνελάκια
Σκοτώνουν αγάπη, γονείς και παιδιά
Τα όμορφα πλάσματα αδελφικά
Κλέβουν το γάλα μικρού μοσχαριού
Κλέβουν το γάλα μικρού κατσικιού
Χωρίς δισταγμό και δίχως αγάπη
Σφάζουν μοσχάρια, κουνέλια, λαγούς
Χοίρους, ψαράκια και πετεινούς
Θέλει να ζήσει το μικρό γουρουνάκι
Που βρίσκεται τώρα σε ένα κλουβάκι
Θέλουν να ζήσουν οι ταύροι, γελάδες
Πρόβατα, κότες, κατσίκια, ψαράκια
Άσ’ τους να ζήσουν ζωή όπως θέλουν
Να χαίρονται ήλιο, ζέστη, αγάπη
Να κάνουν παιδάκια, να βλέπουν το φως
Να ζήσουν ζωή τους όπως θέλει Θεός
Γιατί να πειράζεις το μικρό γουρουνάκι
Άσ’ τον να φύγει, να παίξει μπαλάκι
Θέλει να ζήσει το μικρό γουρουνάκι
Θέλει να ζήσει το μικρό προβατάκι
Τα όμορφα μάτια μικρού γουρουνιού
Μοιάζουν με μάτια μικρού αγοριού
Τα όμορφα μάτια του κουνελιού
Μοιάζουν με μάτια ενός κοριτσιού
Δώσε αγάπη, ψυχή και καρδιά
Στα βασανισμένα αυτά τα παιδιά!!!
Βασίλης Καφαταρίδης
Μάρτιος 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου