(και σπάζοντας τα όρια της αντίληψης)
Η πλήρης αποχή από την τροφή και το νερό είναι μία πρακτική ενσωματωμένη σε όλες τις θρησκείες του κόσμου και γι' αυτό είναι απόλυτα αποδεκτή από τις πεποιθήσεις και τη λογική μας. Και επειδή συνδέεται με τον εξαγνισμό και την καθαρότητα του σώματος αλλά κυρίως του πνεύματος, φαίνεται αυτονόητη και παραδεκτή η ιδέα ότι όσο περισσότερο ένας άνθρωπος απέχει από την τροφή, τόσο ωριμότερος είναι πνευματικά. Η αναφορά σε ιδιαίτερα πραγματωμένους ανθρώπους, που μπορούν να επιζήσουν χωρίς τροφή και νερό, απλά γεννάει τον θαυμασμό μας γι' αυτούς, είτε αυτοί είναι χριστιανοί ασκητές και άγιοι, είτε ιν δουιστές ή βουδιστές yogi.
Μάλιστα, μία νεώτερη, αντίστοιχη, θεώ ρηση της αποχής από την τροφή-νηστείας ως μέσο πνευματικής εξέλιξης, ανεξάρτητα από θρησκείες εμφανίστηκε, κυρίως στον Αγγλοσαξονικό χώρο. Πρόκειται για τους Breatharians (Αναπνοϊστές στα ελληνικά).
Μπορεί όμως η αφαγία στην ουσία της να κρύβει μία πραγματική βιολογική βάση εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και την απαρχή δημιουργίας μιας καινούργιας ανθρώπινης «φυλής»;
(κλίκ στις εικόνες)
Breatharians και inedia
Στη διάδοση των θέσεων των αναπνοϊστών για το πώς είναι δυνατή η διατήρηση της ζωής μόνον με την αναπνοή, εμπλέκονται προσεγγίσεις για μυστήρια του Χριστιανι σμού, του Ινδουισμού, του Βουδισμού, της γιόγκα, του Ταοϊομού, κ.λπ. Έτσι, υπάρ χουν Breatharians που εξηγούν τη συντή ρηση της ζωής με την πρόσληψη της χρι στιανικής Θείας Κοινωνίας, του prana, του chi, της ηλιακής ενέργειας, της συμπαντι κής ενέργειας, κ.λπ.
Το να προσπαθεί κανείς να εφαρμόσει έμπρακτα στη ζωή του τις πεποιθήσεις των bretharians προκειμένου να κερδίσει την ικανότητα της inedia και παράλληλα όλα τα πνευματικά και φυσικά οφέλη που σχε τίζονται με αυτήν, περιγράφεται ως breatharianism (μπρεθαριανισμός) ή «αναπνοϊσμός». Ο αναπνοϊσμός αποτελεί μία ξεχωριστή φιλοσοφία που προτείνει έναν διαφορετικό από τον συνηθισμένο τρό πο ζωής. Υπάρχουν όμως και κάποιες πρα κτικές του που μπορούν, σε κάποιο βαθμό, να ενσωματωθούν σχετικά εύκολα στη ζωή του μέσου ανθρώπου, όπως είναι η ηλιοθέ-αση, η ηλιακή γιόγκα ή το Bigu Qigong.
Η αναμφισβήτητη πλέον ικανότητα μα κροχρόνιας επιβίωσης χωρίς τροφή και νε ρό αποδεικνύει λογικά ότι ο άνθρωπος εί ναι κάτι παραπάνω από μία απλή χημι κή μηχανή, όπως πιστεύει ουσιαστικά η επιστήμη. Έτσι, το όλο θέμα της ύπαρξης ανθρώπων που μπορούν να επιζήσουν χω ρίς τροφή και νερό μετατρέπεται σε κάτι πολύ παραπάνω από μία απλή πληροφορία. Μετατρέπεται σε μία πληροφορία επιβεβαί ωσης ή απόρριψης ενός ολόκληρου παγιω μένου συστήματος αντίληψης.
Οι τρεις τύποι ανθρώπων που μπορεί να ζήσουν χωρίς τροφή και νερό κατά τους Breatharians
Οι άνθρωποι που μπορούν να ζήσουν χωρίς τροφή και νερό δεν ανήκουν σε έναν, αλλά σε τρεις διαφορετικούς μεταξύ τους τύπους ανθρώπων, ανάλογα με την πηγή που αντλούν την ενέργεια που χρειάζονται για να ζήσουν:
• Στον πρώτο τύπο breatharians ανήκουν εκείνοι που ζουν παίρνοντας ενέργεια από το Θείο Φως. (Ο όρος χρησιμοποιείται κυ ρίως με την ανατολική ινδουιστική του έν νοια και λιγότερο με την χριστιανική.) Το Θείο Φως είναι η μόνη πλήρης ουσία από την οποία προέρχονται και στην οποία ενυπάρχουν όλες οι δυνατές μορ φές ύλης και ενέργειας. Το Φως αυτό πε ριέχει όλα τα χρώματα, τα χρώματα είναι οι μικρότερες πτυχές σε επίπεδο αύρας για οποιοδήποτε υλικό σώμα, στοιχείο ή άτομο, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που υπάρχουν στο σώμα μας, στο νερό και στις συνήθεις τροφές μας. Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να τραφεί και να ζήσει από το Θεϊκό Φως, θα πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις:
Οι Bretharians που ανήκουν σε αυτόν τον τύπο ζουν συνήθως μία μοναχική ζωή, σαν ασκητές ή ερημίτες. Βασικά τους χαρακτηριστικά είναι: α) ότι αποδέχονται όλη την ύπαρξη τους σε όλες της τις εκφάνσεις και: β) ότι έχουν φθάσει σε ένα επίπεδο «ενεργοποίησης του DNA» τους που τους επιτρέπει να αναπλάθονται τα κύτταρα τους. Δεν έχουν την αίσθηση της πείνας ή της δίψας, κοιμούνται ελάχιστα ή καθόλου, αλλά είναι πάντα γεμάτοι ενέργεια. Η διαδικασία της γήρανσης των φυσικών τους σωμάτων σταματάει ή και αναστρέφεται, ενώ, και εφόσον ενεργοποιήσουν πλήρως το DNA τους, λέγεται ότι γίνονται πρακτικά αθάνατοι. Σε αυτό τον τύπο Bretharians θεωρείται ότι ανήκει ο Prahladbhai Jani.
• Στον δεύτερο τύπο bretharians ανή κουν εκείνοι που ζουν παίρνοντας ενέργεια από το λεγόμενο Πράνα. Το Πράνα είναι μία αιθερική ουσία που έχει συνήθως λευκό ή κίτρινο χρώμα. Είναι μία ειδική μορφή υγρής ενέργειας που μπορεί να υποστηρίξει και να συντηρήσει το φυσικό σώμα.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν όσοι ασκούν την «τεχνική του νέκταρ» της ινδουϊστικής ράτζ γιόγκα.
Ένας άνθρωπος δεν χρειάζεται να έχει ενεργά ανοικτή ενεργειακή ροή ή να έχει ενεργοποιήσει το DNA του (πρώτο επίπεδο) προκειμένου να μπορέσει να ζήσει από το Πράνα. Όταν ένας άνθρωπος τρώει φυσική στερεή τροφή, τότε συνήθως δημιουργεί ται η τάση να εμποδιστεί η θρεπτική δράση του Πράνα καθώς η ενεργειακή συχνότητα του είναι πολύ λεπτότερη σε σχέση με την ενεργειακή συχνότητα της τροφής. Όταν όμως ένας άνθρωπος σταματήσει να τρώει, τότε η θρεπτική δράση του Πράνα γίνεται ισχυρότερη και μπορεί να τον διατηρήσει στη ζωή. Για να μπορέσει ένας άν θρωπος να συντηρηθεί στη ζωή παίρνοντας ενέργεια αποκλειστικά από το Πράνα, θα πρέπει να πληρούνται δύο προϋποθέσεις:
α. Η πρώτη προϋπόθεση αναφέρεται στη λήψη όσο το δυνατόν λιγότερο στερεάς φυσικής τροφής, καθώς οι τοξίνες που πε ριέχονται σε αυτές καταστρέφουν όχι μόνον τις αντίοξειδωτικές ουσίες και τα κύτταρα, αλλά και το ίδιο το Πράνα. Μπορεί όμως να καταναλωθεί μία μικρή ποσότητα αγνών υγρών τροφών ή καθαρού νερού. (Από εδώ προέρχεται η προτίμηση για χορχοφαγία των γιό γκι)
β. Η δεύτερη προϋπόθεση σχετίζεται με τον τόπο που διαμένει αυτός ο άνθρωπος, καθώς δεν είναι το ίδιο πλούσιες σε Πράνα όλες οι περιοχές της γης! Γι' αυτό και θα πρέπει καθημερινά να αφιερώνει κάποια ώρα στην... «άσκηση» της ενέργειας του και σε συνειδητές ασκήσεις ενεργειακής αναπνοής, προκειμένου να συγκεντρώνει και να συσσωρεύει την ποσότητα Πράνα που θα του χρειαστεί για να διατηρηθεί στη ζωή.
Σε κάθε περίπτωση όμως, πι στεύεται πως δεν είναι απολύτως εφικτό να ζήσει κανείς μακροχρόνια τρεφόμενος αποκλειστικά και μόνο από το Πράνα, καθώς το Πράνα θεωρείται ότι περιέχει μόνον(!) το 80% των θρεπτικών συστατικών που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να διατηρηθεί στη ζωή. Και φυσικά, για έναν άνθρωπο που τρέφεται από το Πράνα δεν είναι δυνατή ούτε η αναστροφή, ή διακοπή της γήρανσης του, ούτε η επίτευξη της αθανασίας.
Οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτόν τον τύπο Bretharians συνήθως ζουν μία κανο νική ζωή. Θα πρέπει να διαλογίζονται και να κάνουν yoga, Qigong (τσι-κονγκ) ή άλ λες ενεργειακές ασκήσεις καθημερινά. Ακό μα και στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις, οι bretharians που ανήκουν σε αυτόν τον τύπο χρειάζονται να λαμβάνουν οπωσδήπο τε μία μικρή ποσότητα νερού ή και κάποιες ποσότητες υγρής τροφής περιστασιακά.
Στις πιο απλές περιπτώσεις μπορεί απλά να έχουν μειωμένη επιθυμία ή και αποστρο φή για τη λήψη τουλάχιστον ορισμένων ει δών τροφής. Σε αυτό τον τύπο Bretharians θεωρείται ότι ανήκει η Jasmuheen. Τα αναφέρθηκαν παραπάνω εξηγούν τόσο το πώς όσο και το γιατί απέτυχε η προσπάθεια της να ζήσει υπό παρακολούθηση και χωρίς τροφή και νερό για ένα μήνα, σύμφωνα με τα όσα είχε συμφωνήσει με χους παραγω γούς της εκπομπής «60 λεπτά» της Αυστρα λιανής τηλεόρασης.
• Στον τρίτο τύπο Bretharians θεωρείται ότι ανήκουν όσοι παίρνουν την ενέργεια που χρειάζονται για να ζουν από το φως του ήλιου και από τον αέρα.
Τόσο το φως του ήλιου όσο και ο αέρας είναι, ενεργειακά, αρκετά πυκνές πηγές ενέργειας που μπορεί σχετικά εύκολα να προσληφθούν από τους ανθρώπους, μετά από κάποια σχετική εκπαίδευση. Όμως ού τε το ηλιακό φως, ούτε ο αέρας, αλλά ούτε και ο συνδυασμός τους προσφέρουν τα απα ραίτητα θρεπτικά στοιχεία που μακροχρό νια χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός. Η ενέργεια από το ηλιακό φως και τον αέρα δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετή για να υποστηρίξει έναν ανθρώπινο σώ μα που αναπτύσσεται ή για να σταματήσει τη φυσιολογική βιολογική γήρανση.
Είναι όμως άριστα και απαραίτητα συμπληρώματα της πρόσληψης τροφής.
Ειδικότερα, ως προς το ηλιακό φως, αυτό περιέχει αρκετά ενεργειακά μήκη κύματος, που σε κάποιο βαθμό αντιστοιχούν σε διά φορες λειτουργίες του ανθρώπινου σώμα τος. Όταν ένας άνθρωπος αυξάνει την έκθεση του στο ηλιακό φως, όλες αυτές οι λειτουργίες βελτιώνονται.
Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να τραφεί από τον ήλιο, βασική προϋπόθεση είναι να ζει σε περιοχές με σχετικά θερμό κλί μα και αρκετή ηλιοφάνεια, διότι η θερμό τητα που προσφέρουν οι ηλιακές ακτίνες εί ναι μία μορφή ενέργειας που ενυπάρχει μέ σα στο ηλιακό φως.
Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να τραφεί από τον αέρα, προϋποθέτει τη γνώση μίας πολύ έγκυρης τεχνικής αναπνοής, όπως αυ τές που διδάσκονται σε ορισμένα είδη Yoga.
Οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτόν τον τύπο Bretharians ζουν στην πλειονότητα τους μία κανονική ζωή, διαλογίζονται και κάνουν yoga, Qigong ή άλλες ενεργειακές ασκήσεις καθημερινά. Λαμβάνουν καθημε ρινά τουλάχιστον την ποσότητα νερού που χρειάζεται ένας μέσος άνθρωπος, ενώ κατά διαστήματα, τρώνε περιορισμένες ποσότη τες υγρής τροφής ή παίρνουν συμπληρώμα τα διατροφής. Σε αυτό τον τύπο Bretharians πιστεύεται ότι ανήκει ο Hira Ratan Manek, ο άνθρωπος που θεωρείται ότι αναβίωσε την αρχαία τεχνική της ηλιοθέασης.
Περιπτώσεις Breatharians
Ι. Οι Ρώσοι αυτότροφοι και η Zinaida Baranova
Η πιο γνωστή αυτότροφος στη Ρωσία είναι η Zinaida Baranova, μία εξηνταεπτάχρονη γυναίκα από την πόλη Krasnodar. Η γυναίακ αυτή, αρχικά, εγκατέ λειψε το κρέας, μετά και τα λαχανικά. Ζει χωρίς τροφή και νερό ήδη για τεσσεράμισι χρόνια μέχρι σήμερα. Οι επιστήμονες από το Bauman Institute που την εξέτασαν και έλεγξαν τις διάφορες λειτουργίες του οργα νισμού της, διαπίστω σαν με έκπληξη πως η βιολογική της ηλι κία αντιστοιχεί με εκείνη μιας εικοσά χρονης! Όμως, όπως η ίδια λέει, το να προσαρμοστεί σε αυτόν τον νέο τρόπο ζωής ήταν κάτι μάλλον σκληρό για αυτήν. Υπέ φερε από κράμπες, εξάντληση, ξηροστομία, κ.λπ. Υπήρχαν στιγμές που νόμισε ότι πε θαίνει. Τελικά, μετά από ενάμισι μήνα, η υγεία της άρχισε να βελτιώνεται.»
2. Η περίπτωση του Prahladbhai Jani:
Ο εβδομηνταεξάχρονος Prahladbhai Jafii, (φωτό δεξιά) εγκατέλειψε το σπίτι των γο νιών του σε ηλικία επτά ετών και περιπλανήθηκε στις ζούγκλες των βουνών Abu, Girnar, Narmada, στην Ινδία. Στην ηλικία των έντεκα, είχεμία έντονη πνευματική εμπειρία που του άλλαξε τη ζωή. Σύμφω να με τα λεγόμενα του, μετά την εμπειρία αυτή, δεν νοι ώθει πια την επιθυμία να φάει, να πιει υγρά, να ουρή σει ή να αφοδεύσει και είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Δεν μίλησε και πέρασε σε σιωπή πριν από σαράντα πέ ντε χρόνια (Maunbrat). To 1942 εισήχθη στο νοσοκο μείο Jaslok και παρέμεινε υπό την παρακολούθηση των γιατρών και της αστυνομίας για σαράντα πέντε ημέρες. Πριν από ενάμισι χρόνο, εξετάστηκε από τον Dr. Sudhir V. Shah για μία αρχική ανά λυση της κατάστασης της υγείας του. Δεν έχει κανένα προηγούμενο ιστορικό σοβα ρών παθήσεων, εισαγωγών σε νοσοκομείο (με την εξαίρεση του 1945), ελαφρών ή σοβαρών χει ρουργικών επεμβάσεων, ή ιστορικό λήψης κάποιου φαρμάκου!
Ο Jani αποφασίστηκε να παρακολουθηθεί από μία ομάδα γιατρών επί δέκα ημέρες συνεχώς. Δεν του επιτράπηκε να βγει από το δωμάτιο του, αλ λά μόνο να μετακινηθεί για να κάνει διάφο ρες εξετάσεις και με τη συνοδεία γιατρών.
Το ιατρικό συμβούλιο, μετά το πέρας των ημερών εξέτασης του Jani έκανε την εξής δήλωση: «Έχουμε εκπλαγεί από το γεγονός της επιβίωσης του κ. Jani, ιδίως παρά το οτι δεν ούρησε επί 10 ημέρες, και παρόλα αυτά. παραμένει σε καλή φυσική κατάσταση".
3. Η περίπτωση της Therese Neumann
Η Therese Neumann στη Βαυαρία το 1898 και πέθανε το 1962. Το 1919, όταν ήταν εί κοσι χρονών, μετά από μία σειρά από παθή σεις και τραύματα παρέλυσε και τυφλώθη κε, κάτι που επιβεβαιώνεται από ιατρικές βεβαιώσεις και αρχεία των νοσοκομείων της περιοχής που ζούσε. Ξαναβρήκε την όραση της την 29η Απριλίου του 1923, την ημέρα που έγινε η οσιοποίηση της St. Therese of Lisieux και ξαναπερπάτησε την 17η Μαΐου του 1925, την ημέρα που έγινε η αγιοποίη ση της St. Therese of Lisieux. Και στις δύο περιπτώσεις προηγήθηκε της θαυματικής ίασης της ένα όραμα της τιμώμενης νέας
Αγίας.
Η σημαντικότερη όμως χρονιά στη ζωή της Therese Neumann ήταν το 1926, όταν παρουσίασε για πρώτη φορά στο σώμα της «στίγματα», σημάδια που αντιστοιχούσαν στις ιερές πληγές που υπέστη ο Ιη σούς Χριστός κατά τα Μαρ τύρια και τη Σταύρωση Του. Για τα επόμενα 36 χρόνια της ζωής της συνέ χισε να παρουσιάζει στίγ ματα κάθε Παρασκευή (φω τά πάνω), με εξαίρεση τις Παρασκευές που έπεφταν ανάμεσα στα Χρι στούγεννα και τα Φώτα καθώς και ανάμεσα στην Κυριακή του Πάσχα και την Πεντη κοστή, ή τις Παρασκευές που συνέπιπταν με μία μεγάλη θρησκευτική γιορτή. Πριν από την εμφάνιση των στιγμάτων η Neumann έβλεπε οράματα και έπεφτε σε έκ σταση, κατά τη διάρκεια της οποίες μιλούσε σε ακα τάληπτες για τους γύρω τους γλώσσες που αναγνω ρίστηκαν, αργότερα, από τους ειδικούς που την με- Αέτησαν ως Αραμαϊκά, Εβραϊκά και Ελληνικά της εποχής του Χριστού.
Η Neumann παρουσίαζε και μία ακόμα θαυμαστό πνευματικό χάρισμα. Επιβίωνε χωρίς τροφή και νερό, παίρνοντας μόνο κα θημερινά τη Θεία Κοινωνία (φωτό αριστε ρά), σύμφωνα με το Καθολικό τελετουργι κό. Αυτό το χάρισμα της ξεκίνησε να εκδη λώνεται από τα Χριστούγεννα του 1922, όταν ξεκίνησε να διατρέφεται μόνο με υγρά και μέχρι την Ανάληψη του Σωτηρος την 6η Αυγούστου του 1926, ζούσε πίνοντας μόνο ένα κουτάλι νερό την ημέρα για να την βοηθάει να καταπίνει την Όστια. Από τον Σεπτέμβριο του 1926 σταμάτησε να πί νει και αυτή την ποσότητα νερού και ζούσε μόνο με την καθημερινή Θεία Κοινωνία. Εάν μεσολαβούσαν περισσότερες από 24 ώρες ανάμεσα σε δύο διαδοχικές μεταλήψεις της, παρουσίαζε εξασθένηση και αδυναμία που διορθωνόταν αμέσως μόλις μεταλάμβα νε.
Το 1927, ο επίσκοπος του Regensburg Antonius von Henle ζήτησε να γίνει ε'νας αυστηρός ιατρικός έλεγχος της περίπτωσης της. Η ιατρική παρακολούθηση της Neumann κράτησε για δεκατέσσερις ημέρες. Σε όλη τη διάρκεια αυτού του διαστή ματος, τέσσερις νοσοκόμες βρίσκονται δίπλα της κάθε στιγμή και σε εικοσιτετράωρη βάση για να την παρακολουθούν και για να καταγράφουν τη ζωή της. Ακόμα, εξεταζό ταν καθημερινά από τους δύο γιατρούς, ενώ παράλληλα γινόταν και καθημερινές εργα στηριακές εξετάσεις στο αίμα και τις εκκρί σεις της. Τα αποτελέσματα αυτής της παρα κολούθησης ανακοινώθηκαν δημόσια τα οποία και επιβεβαίωναν ότι ζούσε χωρίς να παίρνει καθόλου τροφή ή νερό, παρά μόνο Θεία Κοινωνία.
================================================================
Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΗΛΙΟΘΕΑΣΗΣ
Η ηλιοθέαση (ΗΘ, Sungazing), είναι μία τεχνική με την οποία ο κάθε άνθρωπος μπορεί να αρχίσει να παίρνει κάποια, μεγαλύτε ρη η μικρότερη, ποσότητα ενέργειας κατευθείαν από τον ήλιο. Επι νοήθηκε -ή μάλλον ανασυστάθηκε- από τη μελέτη αρχαίων κειμέ νων και προσωπική έμπνευση από τον Ινδό Hira Ratan Manek.
Σε οριακές περιπτώσεις, όπως εκείνη του ίδιου του Hira Ratan Manek (HRM), η τεχνική αυτή μπορεί να οδηγήσει εκείνον που την εφαρμόζει σε μία κατάσταση breatharian, δηλαδή σε μία κατάσταση που να τρέφεται αποκλειστικά από την ενέργεια του ήλιου. Η όλη διάρκεια της τεχνικής είναι συνήθως λίγο περισσότερο από 9 μήνες και αν γίνει σωστά, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ο HRM του, τότε «θα γίνει με ασφάλεια και χωρίς να δημιουργούμε κανένα κίνδυνο για την υγεία μας», (προσοχή: το ΤΜ δεν συνιστά με κανένα τρόπο τον πειραματισμό. Πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνη πρακτική που γίνεται μόνο κάτω από την επίβλεψη ενός ειδικού του επιπέδου του HRM)
Η τεχνική της ΗΘ αρκεί να γίνει μία μόνον φορά κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου, τα αποτελέσματα της όμως εφόσον αυτή γίνει σωστά, διατηρούνται για όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Η ΗΘ θα πρέπει να γίνεται στις λεγόμενες ασφαλείς ώρες για το κοίταγμα του ήλιου, δηλαδή είτε στο διάστημα μιας ώρας μετά την ανατολή του ή είτε στο διάστημα μιας ώρας πριν από τη δύση του. Η τεχνική της ΗΘ μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε από αυτά τα δύο χρονικά διαστήματα, πρέπει όμως να γίνεται μόνο μία φορά κάθε μέρα και είναι καλύτερα να γίνεται την ίδια πάντα σταθερή ώρα.
Η ΗΘ θα πρέπει να γίνετε με τρόπο που τα πόδια μας να είναι πά ντα σε επαφή με το έδαφος. Επιπλέον τα πόδια μας ϋα πρέπει να εί ναι γυμνά, χωρίς φοράμε παπούτσια και κάλτσες. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε την ΗΘ πατώντας πάνω στη γη όπως είναι το ιδανικό, μπορούμε να την κάνουμε ακόμα και στο μπαλκόνι ή στην ταράτσα του σπιτιού που κατοικούμε, πάντα όμως με την προϋπόθεση ότι δεν θα φοράμε παπούτσια και κάλτσες στα πόδια μας.
Η τεχνική της ΗΘ θα πρέπει να γίνεται χωρίς να φοράμε γυαλιά ή φακούς επαφής. Είναι ιδιαίτερα απλή και γίνεται με την προσή λωση του βλέμματος μας στο κέντρο του ήλιου που ανατέλλει ή δύει. Στεκόμαστε όρθιοι, με γυμνά πόδια, και απλά εστιάζουμε το βλέμμα μας στο κέντρο του ήλιου. Απλά τον κοιτάμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα άλλο. Δεν πιέζουμε με κανένα τρόπο τον εαυτό μας ή τα μάτια μας. Αν μας δημιουργηθεί η ανάγκη να ανοιγοκλεί σουμε τα βλέφαρα μας, τότε τα ανοιγοκλείνουμε ενώ συνεχίζουμε να κοιτάμε τον ήλιο. Αν τα μάτια μας δακρύσουν, τότε ή αφήνουμε τα δάκρυα να κυλούν ή τα σκουπίζουμε με ένα μαντήλι ενώ συνεχί ζουμε να κοιτάμε τον ήλιο.
Αυτά είναι τα δύο συνηθέστερα ενοχλή ματα που μπορεί να νοιώσουμε όταν κάνουμε την τεχνική της ΗΘ, συνήθως όμως σταματούν γρήγορα με τις πρώτες ημέρες που εφαρ μόζουμε την τεχνική.
Το χρονικό διάστημα που θα πρέπει να κρατάμε τα μάτια μας εστιασμένα στον ήλιο δεν είναι σταθερό αλλά αυξάνεται καθημερι νά. Την πρώτη μέρα η προσήλωση του βλέμματος μας στον ήλιο θα πρέπει να διαρκέσει μόνο για δέκα δευτερόλεπτα. Για κάθε επόμενη μέρα που συνεχίζουμε την τεχνική, προσθέτουμε κά θε φορά ακόμα δέκα δευτερόλεπτα. Με τον τρόπο αυτό ο αμφιβλη στροειδής των ματιών μας εκπαιδεύεται σιγά-σιγά και με ασφάλεια στο να συνηθίζει το φως του ήλιου χωρίς να ενοχλείται και να του δημιουργούνται προβλήματα από αυτό.
Αν μια ή περισσότερες κάποια μέρες δεν έχουμε ηλιοφάνεια ή κάτι μας τύχει και δεν μπορέσουμε να κάνουμε την τεχνική της ΗΘ με τον τρόπο και στην ώρα που την κάναμε καθημερινά, τότε την επόμενη μέρα που θα την συνεχίσουμε, την συνεχίζουμε από to χρονικό όριο που σταματήσαμε και δεν ξεκινάμε από την αρχή.
Είναι καλό να κρατάμε ένα ημερολόγιο και γράφουμε το πόσες ημέρες άσκησης στη τεχνική της ΗΘ έχουμε κάνει, για να μη ξεχά σουμε κάποια στιγμή το στα πόσα δευτερόλεπτα έχουμε ΗΘ έχουμε φτάσει. Αν όμως θέλουμε ή αναγκαστούμε να διακόψουμε την τε χνική για αρκετό χρόνο, π.χ. τους χειμερινούς μήνες, είναι καλύτε ρα να το κάνουμε στα σημεία που θα έχουμε συμπληρώσει είτε τρεις είτε ε'ξη μήνες άσκησης της τεχνικής. Μετά την διακοπή συνεχίζουμε κανονικά, από το σημείο που σταματήσαμε.
Η τεχνική της ΗΘ ολοκληρώνεται όταν φθάσουμε στα 44 λεπτά προσήλωσης του βλέματος στο κέντρο του ήλιου, ή στα 2640 δευτερόλεπτα ηλιοθέασης. Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν μεσο λαβήσει για οποιοδήποτε λόγο μία διακοπή στην άσκηση της τεχνι κής, πχ μία ή περισσότερες συννεφιασμένες ημέρες, τότε η τεχνική θα ολοκληρωθεί σε διάστημα 264 ημερών. Είναι σημαντικό να γίνει ξεκάθαρα αντιληπτό ότι, σύμφωνα με τον HRM δεν πρέπει να ξε περάσουμε τα 44 λεπτά ηλιοθέασης, αφού φτάσουμε στο όριο των 44 λεπτών θα πρέπει να σταματήσουμε την τεχνική.
Μετά από την επίτευξη των 44 λεπτών ηλιοθέαοης, περνάμε στην επόμενη φάση της τεχνικής. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια είναι το να περπατάμε καθημερινά για 44 λεπτά με γυμνά πόδια και σε φυσικό έδαφος. Το περπάτημα αυτό θα πρέπει να γίνει τουλάχιστον για 264 ημέρες προκειμένου να ολοκληρωθεί η τεχνική της ΗΘ και να παγιωθούν τα αποτελέ σματα της. Το περπάτημα αυτό θα πρέπει να το κάνουμε όχι τις ώρες που κάναμε την ΗΘ αλλά το μεσημέρι και σε έδαφος που να το έβλεπε ο Ήλιος και να είναι ζεστό.
Τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της τεχνικής της ΗΘ ξεκι νούν να φαίνονται, σύμφωνα πάντα με τον ΗΡΜ, από τις πρώτες μέρες που κάνουμε την τεχνική. Το πρώτο που σνήθως παρατηρεί ται είναι μία βελτίωση των προβλημάτων των ματιών και καλυτέ ρευση της όρασης, ενδυνάμωση του οπτικού νεύρου, διόρθωση της μυωπίας, ελάττωση της πίεσης του ματιού, εξάλειψη της επιπεφυκί τιδας, και άλλων μολύνσεων των ματιών κτλ...
Καθώς συνεχίζει κανείς την τεχνική της ΗΘ, παρατηρεί ότι στα διακά μειώνεται η όρεξη του για τροφή και σταδιακά, αρχίζει να πα ρουσιάζει μία ελάττωση του βάρους του (η συμβουλή του HRM εί ναι αν δεν πεινάτε μην πιέσετε τον εαυτό σας να φάει με το ζόρι, ο Ήλιος θα αρχίζει να θρέφει πλέον το σώμα σας!). Ορισμένοι συ μπληρώνουν τη μέθοδο με την χρήση ηλιο-ενεργοποιημένου νερού (8 ώρες έκθεση στον ήλιο, αποκλειστικά σε γυάλινα μπουκάλια). Επίσης συνιστάται η ισορροπημένη σχέση με τα υπόλοιπα πα ραδοσιακά στοιχεία εκτός της φωτιάς (ήλιος) που είναι η γη (βάδισμα με γυμνά πόδια), το νερό (πόση) και ο αέρας (βαθιές αναπνοές σε καθαρό αέρα).
Η ΗΘ προσφέρει θετικά αποτελέσματα σε σωματικά, ψυχικά και πνευματικά, προβλήματα και παθήσεις Στο ψυχικό τομέα από τις πρώτες μέρες μπορεί να δει κανείς βελτίωση σε συναισθήματα κατά θλιψης, εξάλειψη φόβων, αύξηση της αυτοπεποίθησης κτλ. Στο πνευματικό τομέα, μπορεί να παρατηρήσετε αύξηση της διαίσθησης σας για το τι είναι σωστό να γίνει, κλπ.
=========================================================================
========================================================================
ΤΡΩΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Υπάρχουν, σήμερα, λογικά επιχειρήματα που μπορούν να αποδείξουν ότι η διατήρηση ενός ανθρώπου οτη ζωή είναι ανεξάρτητη από τη λήψη τροφής, ενώ παίρνει ενέργεια από άλλες πηγε'ς πε'ρα από την τροφή που καταναλώνουν καθημερινά.
ΙΙροκειμε'νου να γίνει κατανοητό το πόοη ενέργεια χρειάζεται να πάρει καθημερινά με την τροφή του ένας άνθρωπος, θα πρέπει να σκεφτούμε το πόση ενέργεια χρειάζεται ο οργανισμός του, το πόση ενέργεια υπάρχει στις τροφές που προσλαμβάνει, το ποσό της ενέργειας που θα χρειαστεί να δαπανήσει ο οργανισμός, προκειμένου να προσλάβει την ενέργεια που υπάρχει μέσα στην τροφή που κατανά λωσε και το ποσό της ενέργειας που χάνεται σε όλες αυτές τις ενεργειακές διαδικασίες, σύμφωνα με χους νόμους της θερμοδυνα μικής. Οι σχέσεις αυτό αποδίδονται με την εξίσωση: [(ενέργεια που υπάρχει μέσα σε μία τροφή) x (την αποδοτικότητα της εξαγω γής της) x (την αποδοτικότητα της χρήσης της) = ενέργεια που είναι διαθέσιμη στον οργανισμό).
===============================================================
Το φαινόμενο αυτό επανεξετάστηκε και επαναεπιβεβαιώθηκε τον Ιούλιο του 1940, όταν μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο νο σηλεύτηκε με παράλυτο το μισό της σώμα και σε πλήρη αδυναμία να μετακινηθεί ή να εξυπηρετήσει με κάποιο τρόπο μόνη της τον εαυτό της και τις φυσικε'ς σωματικε'ς της ανάγκες. Αυτή την φορά παρακολουθή θηκε από μία ολόκληρη επιτροπή καθηγη τών ιατρικής, γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού που, ξανά, βρισκόταν συνεχώς δίπλα της σε εικοσιτετράωρη βάση. Και τα αποτελε'σματα αυτής της παρακολούθησης επιβεβαίωσαν το ότι η Therese Neumann ζει χωρίς τροφή και νερό και μόνο με την καθημερινή λήψη της Θείας Κοινωνίας.
Τέλος, η ίδια η Neumann, το 1953 κατέ θεσε ένορκα ενώπιον των εκκλησιαστικών αρχών της Βαυαρίας, στην οποία αφού πε ριέγραφε τα όσα σχετίζονται με την εμφάνι ση και την εκδήλωση του χαρίσματος της αφαγίας σε αυτήν, κατέληγε με τη δήλωση: «Γνωρίζω και είμαι πεπεισμένη ότι ζω με τη χάρη του Θυσιασμένου Σωτήρα μας».
Η Neumann το 1962 και η σωρός της εκτέθηκε σε δημόσιο προσκύνημα. Λίγο πριν την ταφή της, χρειάστηκε να εξεταστεί η σωρός της από τέσσερις γιατρούς καθώς σε αυτήν δεν είχε παρατηρηθεί μέχρι εκεί νη τη στιγμή και τέσσερις μέρες μετά τον φυσικό θάνατο της, κανένα από τα γνωστά νεκρικά σημεία (ακαμψία, ελάττωση της θερμοκρασίας, χαρακτηριστική οσμή, κ.λπ.). Οι γιατροί επιβεβαίωσαν ότι η Neumann δεν ήταν πια ζωντανή, παρά την έλλειψη των σημείων του θανάτου στο νε κρό της σώμα και έτσι έγινε η ταφή της. Σήμερα, υπάρχει αρκετή κινητικότητα για την αγιοποίηση της από την Καθολική Χρι στιανική Εκκλησία.
4. Η περίπτωση του Paramahansa Yogananda Mukunda Lai Ghosh
Ο Paramahansa Yogananda Mukunda Lai Ghosh γεννήθηκε το 1893 στην Gorakhpur και πέθανε το 1952. Το 1946 ο Yogananda εξέδωσε το γνωστό τατο πλέον βιβλίο για την ζωή του με τον τίτλο «Η αυτο βιογραφία ενός Yogi» (Autobiogra phy of a Yogi). To βιβλίο αυτό έχει μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε δεκαο κτώ γλώσσες, είναι ακόμα ένα από τα best sellers και θεωρείται ως ένα από τα βιβλία αναφοράς για όσους θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την Ινδική προσέγγιση της εσω τερικής φιλοσοφίας.
Ανάμεσα στις συναντήσεις και τις συζη τήσεις του Yogananda που περιέχονται στο βιβλίο «Η αυτοβιογραφία ενός Yogi», συ μπεριλαμβάνονται και δύο συναντήσεις του με ανθρώπους που ζούσαν χωρίς τροφή και νερό, δύο περιπτώσεις που ήταν οι πρώτες που έλαβαν ευρύτερη δημοσιότητα και, σε σημαντικό βαθμό, καθόρισαν και καθορί ζουν ακόμα την όλη στάση του κόσμου απέ ναντι στο φαινόμενο αυτών των χαρισματι κών ανθρώπων. Ήταν και οι δύο γυναίκες, αντίστοιχης ηλικίας, που κατά τον Yoganada είχαν έρθει στο κόσμο μας με την αποστολή να μεταδώσουν την γνώση ότι εί ναι δυνατή η ζωή χωρίς τη λήψη τροφής και νερού. Η πρώτη από αυτές τις δύο συ ναντήσεις που περιγράφει ο Yogananda, ήταν με την Ινδή Giri Bala. Η δεύτερη συ νάντηση ήταν με μία χριστιανή γυναίκα που, κατά τον Yogananda, ήταν σε μία προηγούμενη ζωή της η Μαρία η Μαγδαληνή!
Η Giri Bala ήταν 68 χρονών όταν συνα ντήθηκε με τον Yogananda και ζούσε για 56 χρόνια χωρίς τροφή και νερό. Αν και ζούσε μία απλή ζωή σε ένα χωριό της Ινδίας, οι φήμες ήθελαν να έχει μεταφερθεί στο παλά τι του άρχοντα της περιοχής όπου έζησε για αρκετό καιρό υπό αυστηρή παρακολούθη ση, μέχρι να διαπιστωθεί ότι όντως ζούσε αποκλειστικά με ενέργεια που έπαιρνε από το φως. Σύμφωνα τα όσα ο Yogananda λέει ότι του εκμυστηρεύτηκε η ίδια, μετά από ένα καυγά με την πεθερά της έφυγε από το σπίτι και το χωριό της και περιπλανιόταν κλαίγοντας από τα βάθη της καρδιάς της και παρακαλώντας να της παρουσιαστεί ένας Guru που θα την μάθαινε να ζει τρεφό μενη μόνο από το θεϊκό φως. Ξαφνικά υλο ποιήθηκε μπροστά της ένας Guru που της δίδαξε μία ειδική τεχνική της Kriya ya Yoga που απελευθέρωνε το σώμα από την ανάγκη για φυσική τροφή. Από εκείνη την ημέρα και μετά, η Giri Bala σταμάτησε να τρώει τροφή, να πίνει νερό και να ε'χει φυ σικές σωματικές εκκρίσεις. Σύμφωνα με τον Yogananda, της ανατέθηκε η αποστολή να δείξει ότι ο άνθρωπος μπορεί να τραφεί και να ζήσει από το αιώνιο Θεϊκό Φως.
Γιατί τρώμε; Μία άλλη ματιά για το τι παίρνουμε με την τροφή.
Ένα από τα περισσότερο ενδιαφέροντα ση μεία του φαινομένου των ανθρώπων που ζουν χωρίς τροφή και νερό είναι και το ότι, σύμφωνα με τα όσα δηλώνουν, δεν νοιώ θουν καθόλου την επιθυμία να φάνε. Και από το σημείο αυτό πηγάζει ένα ερώτημα που απευθύνεται σε όλους μας: Γιατί νοιώ θουμε την ανάγκη να φάμε; Γιατί τρώμε;
Υπάρχει μόνο ένα λόγος που μπορεί να φάει και να πιει κάποιος. Είναι εκείνη η πείνα που προκαλείται από την διέγερση χημικών υποδοχέων που ελέγχουν τη συ γκέντρωση διαφόρων θρεπτικών συστατι κών, κυρίως της γλυκόζης, στο αίμα. Αυτοί οι υποδοχείς ενεργοποιούνται όταν η συ γκέντρωση της ειδικής για τον καθένα τους ουσίας στο αίμα πέσει κάτω από συγκεκριμένα όρια και μας οδηγούν σε συμπεριφορές αναζήτησης τροφών που εί ναι πλούσιες στο συγκεκριμένο αυτό συ στατικό, καθώς μόνο αυτό μπορεί να μας κάνει να σταματήσουμε να πεινάμε, π.χ. νοιώθουμε την ανάγκη να φάμε κάτι γλυκό για να μας περάσει η υπογλυκαιμία που νοι ώθουμε.
Όλα τα άλλα είδη πείνας που υπάρχουν, όπως π.χ. η πείνα που προκαλεί τη λύπη και το άγχος, η πείνα όταν το στομάχι μας είναι άδειο, η πείνα που προέρχεται από συ-γκεκριμένες-αγαπημένες μας τροφές, η πεί να από ανάμνηση κάποιων τροφών που φά γαμε, η πείνα που προέρχεται από τη λήψη ορισμένων ουσιών, κ.λπ., έχουν να κάνουν μόνο με τις σύγχρονες συνήθειες των αν θρώπων και την ψυχολογική τους κατά σταση.
του Μ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου