…κάθε χώρος, κάθε μέλισσα που βουίζει, κάθε σημείο της γης αποτελεί κάτι ιερό - …Αποτελούμε μέρος της γης και η γη αποτελεί μέρος της δικής μας ύπαρξης. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδέλφια μας. Ο τάρανδος, το άλογο, ο μεγάλος αετός, είναι αδελφοί μας. Οι ψηλοί βράχοι, τα αφρισμένα κύματα του ποταμού, ο χυμός των αγριολούλουδων, η θερμότητα του σώματος του αλόγου και των ανθρώπων ανήκουν όλα στην ίδια οικογένεια.
Seattle-αρχηγός των Ινδιάνων φυλής Ντουάμις

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Διάλογοι απο την ταινία Γήινοι (EARTHLINGS)

Οι εικόνες που πρόκειται να δείτε δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις.

Αυτά είναι τα Βιομηχανικά Πρότυπα για τα ζώα που εκτρέφονται για Κατοικίδια, Τροφή, Ρουχισμό, Ψυχαγωγία και Έρευνα
Συνίσταται ακροαματική διάκριση

ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

1. ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

2. ΒΙΑΙΗ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ

3. ΑΠΟΔΟΧΗ


ΓΗΙΝΟΙ

Γήινος: ουσ. Αυτός που κατοικεί τη γη.

Από τη στιγμή που όλοι μας κατοικούμε τη γη, όλοι μας θεωρούμαστε γήινοι.

Δεν υπάρχει σεξισμός, ρατσισμός ή σπησισισμός, στον όρο γήινος.

Αυτό περιλαμβάνει κάθε έναν από μας:

θερμόαιμο ή ψυχρόαιμο,

θηλαστικό,

σπονδυλωτό ή ασπόνδυλο,

πουλί,

ερπετό,

αμφίβιο,

ψάρι

και ανθρωποειδές.

Οι άνθρωποι επομένως, μη όντας το μοναδικό είδος στον πλανήτη, μοιράζονται αυτό τον κόσμο
με εκατομμύρια άλλα ζωντανά όντα, καθώς όλοι μας εξελισσόμαστε εδώ μαζί.

Παρ’ όλ’ αυτά, ο άνθρωπος είναι αυτός που έχει την τάση να κυριαρχήσει τη γη, συχνά μεταχειρίζοντας τα άλλα γήινα όντα ως απλά αντικείμενα.

Αυτό εννοούμε με τον όρο σπησισισμός.

ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΑΥΡΩΝ, ΙΣΠΑΝΙΑ

Αναλογικά με τον ρατσισμό και τον σεξισμό, ο όρος σπησισισμός, είναι η προκατάληψη, ή η νοοτροπία μεροληψίας υπέρ των ενδιαφερόντων των μελών του ίδιου είδους κάποιου και εναντίoν των ενδιαφερόντων των μελών των άλλων ειδών.

Εάν ένα πλάσμα υποφέρει, δεν μπορεί να υπάρχει ηθική δικαιολογία για την άρνηση να ληφθούν υπ’ όψιν τα δεινά του.

Ασχέτως της φύσης του πλάσματος, η αρχή της ισότητας, απαιτεί ότι τα δεινά κάποιου, είναι ίσα με παρόμοια δεινά οποιουδήποτε άλλου όντος.


ΚΟΥ ΚΛΟΥΞ ΚΛΑΝ, ΓΕΩΡΓΙΑ, 1950

Οι ρατσιστές παραβιάζουν την αρχή της ισότητας, δίνοντας μεγαλύτερη σημασία στα ενδιαφέροντα των μελών της δικής τους φυλής, όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των ενδιαφερόντων τους και των ενδιαφερόντων αυτών που ανήκουν σε άλλη φυλή.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΝΑΖΙ,
ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ 1929

Οι σεξιστές παραβιάζουν την αρχή της ισότητας, ευνοώντας τα ενδιαφέροντα του δικού τους φύλου.

ΣΟΥΦΡΑΖΕΤΕΣ, ΒΟΣΤΩΝΗ, 1920

Παρομοίως, οι σπησισιστές δίνουν προτεραιότητα στα ενδιαφέροντα του είδους τους, επί των ενδιαφερόντων των μελών των άλλων ειδών.


ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Σε κάθε περίπτωση, το μοτίβο είναι πανομοιότυπο.

ΣΕΞΙΣΜΟΣ

ΣΠΗΣΙΣΙΣΜΟΣ

Αν και μεταξύ των μελών της ανθρώπινης οικογένειας αναγνωρίζουμε το ηθικό μέλημα του σεβασμού ότι -κάθε άνθρωπος είναι κάποιος, όχι κάτι- ηθικά ασεβής μεταχείριση συμβαίνει όταν αυτοί που βρίσκονται στο πάνω άκρο μιας σχέσης ισχύος, μεταχειρίζονται τους λιγότερο ισχυρούς ως απλά αντικείμενα.

Ο βιαστής μεταχειρίζεται έτσι το θύμα του βιασμού. Ο παιδεραστής το παιδί στο οποίο ασέλγησε.

Ο αφέντης τον σκλάβο.

Σε κάθε τέτοια περίπτωση, οι άνθρωποι που έχουν ισχύ εκμεταλλεύονται αυτούς που δεν έχουν.

Μήπως ισχύει το ίδιο στο πως οι άνθρωποι μεταχειρίζονται τα άλλα ζώα, ή τους άλλους γήινους;

Αφού οι άνθρωποι και τα ζώα δεν είναι το ίδιο, από όλες τις απόψεις.

Αλλά το ερώτημα της ομοιότητας έχει ένα άλλο πρόσωπο.

Σίγουρα, τα ζώα δεν έχουν όλες τις επιθυμίες που έχουν οι άνθρωποι.

Σίγουρα, δεν αντιλαμβάνονται ό,τι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι.

Και όμως, εμείς και αυτά έχουμε κάποιες κοινές επιθυμίες και αντιλαμβανόμαστε κάποια κοινά πράγματα.

Οι επιθυμίες για τροφή και νερό, καταφύγιο και συντροφιά, ελευθερία κινήσεως και αποφυγή πόνου.

Οι επιθυμίες αυτές είναι κοινές στα μη ανθρώπινα ζώα και στα ανθρώπινα όντα.

Όσον αφορά την αντίληψη, όπως οι άνθρωποι, πολλά ζώα κατανοούν τον κόσμο στον οποίο ζουν και κινούνται.

Διαφορετικά, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν.

Έτσι πίσω από τις τόσες διαφορές, υπάρχει ομοιότητα.

Όπως εμείς, τα ζώα αυτά είναι εφοδιασμένα με το μυστήριο και το θαύμα της συνείδησης.

Όπως εμείς, δεν είναι μόνα στον κόσμο και το γνωρίζουν.

Όπως εμείς, είναι τα ψυχολογικά κέντρα μιας ζωής που είναι μοναδικά δικιά τους.

Σ’ αυτές τις θεμελιώδεις απόψεις, οι άνθρωποι στέκονται στα τέσσερα, τρόπος του λέγειν, με τα γουρούνια και τις αγελάδες, τις κότες και τις γαλοπούλες.

Τι περιμένουν αυτά τα ζώα από μας, πως πρέπει να τα μεταχειριζόμαστε ηθικά, είναι ερωτήσεις των οποίων οι απαντήσεις αρχίζουν με την αναγνώριση της ψυχολογικής μας συγγένειας μ’ αυτά.

Έτσι στην υπόλοιπη ταινία καταδεικνύεται σε πέντε τομείς πως τα ζώα έχουν φτάσει στο σημείο να υπηρετούν την ανθρωπότητα...… μη τυχόν και το ξεχάσουμε.

ΘΑ ΣΕ ΤΑΙΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΝΤΥΣΩ

Ο κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Isaac Bashevis Singer, έγραψε στη μεγάλης επιτυχίας νουβέλα του
“Enemies, A Love Story”, τα παρακάτω:

“Όσο συχνά ο Χέρμαν ήταν μάρτυρας της σφαγής ζώων και ψαριών,
πάντα είχε την ίδια σκέψη: Στη συμπεριφορά τους προς τα πλάσματα, όλοι οι άνθρωποι ήταν Ναζί.

Η υπεροψία με την οποία ο άνθρωπος μπορούσε να συμπεριφέρεται στα άλλα είδη όπως τον ευχαριστεί, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα των πιο ακραίων ρατσιστικών θεωριών.

Την αρχή του δικαίου του ισχυρού.”

Η σύγκριση εδώ με το ολοκαύτωμα είναι και εσκεμμένη και προφανής:

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΝΑΖΙ,
ΑΟΥΣΒΙΤΣ

Μια ομάδα από ζωντανά όντα, αγωνιά μέσα στα χέρια μιας άλλης.
Αν και κάποιοι θα διαφωνήσουν στο ότι τα δεινά των ζώων μπορούν πιθανόν να συγκριθούν μ’ αυτά των Εβραίων ή των σκλάβων, υπάρχει στην πραγματικότητα, ένας παραλληλισμός.

Και για τους φυλακισμένους και τα θύματα αυτών των μαζικών σφαγών, το ολοκαύτωμα τους θα συνεχίζεται για πολύ ακόμα.

Στο βιβλίο του “The Outermost House”, ο συγγραφέας Henry Beston έγραψε,

“Χρειαζόμαστε μια άλλη σοφότερη και ίσως πιο μυστικιστική αντίληψη για τα ζώα.
Απομακρυσμένος από την καθολική φύση και ζώντας με περίπλοκα τεχνάσματα, ο άνθρωπος στον πολιτισμό παρατηρεί τα πλάσματα μέσα από το φακό της γνώσης του και βλέπει μέσω αυτού
ένα πούπουλο μεγενθυμένω και ολόκληρη την εικόνα παραμορφωμένη.
Τα αντιμετωπίζουμε συγκαταβατικά για τις ατέλειές τους.
Για την τραγική τους μοίρα να έχουν πάρει μορφή τόσο κατώτερη της δικής μας.
Και επ’ αυτού σφάλλουμε και σφάλλουμε σε μεγάλο βαθμό. Για το λόγο ότι τα ζώα δεν μετριούνται σε σχέση με τον άνθρωπο.
Σε ένα κόσμο γηραιότερο και πιο ολοκληρωμένο από το δικό μας,
αυτά δρουν ολοκληρωμένα. Χρισμένα με επεκτάσεις αισθήσεων
που εμείς χάσαμε ή δεν αποκτήσαμε ποτέ. Ζώντας από φωνές που ποτέ δεν θα ακούσουμε.
Δεν είναι όμοιά μας.
Δεν είναι κατώτερά μας.
Είναι άλλα έθνη.
Πιασμένα μαζί μας στο δίχτυ της ζωής και του χρόνου. Φυλακισμένα μαζί μας στο μεγαλείο και την επώδυνη προσπάθεια της γης.”

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ

Για τους περισσότερους από μας, η σχέση μας με τα ζώα περιλαμβάνει την ιδιοκτησία ενός ή δύο κατοικίδιων.

Από που λοιπόν προέρχονται τα κατοικίδιά μας;

Φυσικά, ένας από τους πιο προφανείς σκοπούς που τα ζώα υπηρετούν τον άνθρωπο είναι ως συντροφιά.

Εκτροφείς
Για τα κατοικίδια αυτά όλα ξεκινάνε από τον εκτροφέα.


Αν και δεν θεωρούνται όλοι οι εκτροφείς επαγγελματίες, στην πραγματικότητα, σ’ αυτό το επάγγελμα, οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει εκτροφέας.

Καταστήματα κατοικίδιων και εκτροφεία κουταβιών

Για τα καταστήματα κατοικίδιων, τα περισσότερα από τα ζώα αποκτούνται από εκτροφεία κουταβιών, ακόμα και αν ίσως δεν το γνωρίζουν.

Τα εκτροφεία κουταβιών είναι εμπορικές επιχειρήσεις χαμηλού κόστους

που εκτρέφουν σκύλους προς πώληση σε καταστήματα κατοικίδιων και άλλους αγοραστές.

Είναι συνήθως επιχειρήσεις της “πίσω αυλής” που εκθέτουν τα ζώα σε βρωμερές, υπερπλήρης συνθήκες χωρίς κτηνιατρική φροντίδα ή κοινωνικοποίηση.

Οι σκύλοι από τέτοιου είδους εκτροφεία συχνά παρουσιάζουν φυσικά και ψυχολογικά προβλήματα καθώς μεγαλώνουν.

Αδέσποτα

Τα αδέσποτα, αν είναι τυχερά, θα περισυλλεγούν και θα οδηγηθούν σε κάποιο καταφύγιο ή μάντρα, όπου μπορούν μόνο να ελπίζουν να βρουν ξανά ένα νέο σπίτι.

Τα ζώα που μένουν άστεγα υπολογίζονται σε 25 εκατομμύρια κάθε χρόνο. Και μεταξύ των αστέγων είναι το 27% των μόλις-αναθρεμμένων σκύλων.


Από τα 25 εκατομμύρια των αστέγων ζώων, 9 εκατομμύρια κατά μέσο όρο πεθαίνουν στους δρόμους από αρρώστιες, πείνα, κακουχίες, τραυματισμούς ή κάποιο άλλο κίνδυνο της ζωής στους δρόμους. Πολλά άλλα είναι αδέσποτα, κάποια εκ των οποίων εγκαταλείφθηκαν προφανώς στους δρόμους από τους ιδιοκτήτες τους. Τα υπόλοιπα 16 εκατομμύρια πεθαίνουν στις μάντρες ή στα καταφύγια όπου δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτά και επιβάλλεται η θανάτωσή τους.

Δυστυχώς, πάνω απ’ όλα αυτά, σχεδόν το 50% των ζώων που οδηγούνται σε καταφύγια επιστρέφονται από τους ιδιοκτήτες τους.

Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι δεν επισκέπτονται καταφύγια επειδή είναι καταθλιπτικό γι’ αυτούς. Αλλά ο λόγος που τα ζώα συνωστίζονται
σε τέτοια θλιβερά μέρη, είναι λόγω της άρνησης των ανθρώπων
να στειρώσουν τα κατοικίδιά τους. Αρκετοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων νιώθουν, ειδικά οι άνδρες για κάποιο λόγο, ότι στειρώνοντας ένα κατοικίδιο ευνουχίζεται ο ιδιοκτήτης κατά κάποιο τρόπο.

Ή ίσως απλά θέλουν να βιώσουν τα παιδιά τους κάποια μέρα το “θαύμα της ζωής”, τρόπος του λέγειν.

Σε κάθε περίπτωση, οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων όπως αυτοί

Ευθανασία
Λαμβάνουν μέρος ασυνείδητα στην ευθανασία άνω των 60.000 ζώων τη μέρα.

Η ευθανασία, η οποία γενικά ορίζεται ως η ενέργεια της ανώδυνης θανάτωσης για λόγους οίκτου, συνήθως πραγματοποιείται με ενέσιμη μορφή στο πόδι για τους σκύλους, και κάποιες φορές στο στομάχι για τις γάτες. Είναι μια γρήγορη και ανώδυνη διαδικασία για τα ζώα, και μακράν η πιό ανθρώπινη. Αλλά όχι πάντα η πιο προσιτή οικονομικά.

Εξ’ αιτίας της αύξησης της ευθανασίας στα καταφύγια, και της αυξανόμενης, συνεχής ζήτησης για φάρμακα όπως το Euthasol, οικονομικούς περιορισμούς. οδηγούνται στη χρησιμοποίηση
θαλάμων αερίων.

Θάλαμοι αερίων

Σε ένα θάλαμο αερίων, τα ζώα στοιβάζονται κολλητά και μπορεί να πάρει μέχρι και 20 λεπτά να πεθάνουν. Είναι, μακράν, λιγότερο φιλεύσπλαχνο, πιο τραυματικό και επώδυνο. Αλλά η διαδικασία είναι λιγότερο ακριβή.

Ίσως κάποιες από τις δύσκολες ερωτήσεις που θα ‘πρεπε να θέσουμε στους εαυτούς μας σχετικά με τα ζώα που κρατάμε για συντροφιά είναι:

“Μπορούμε να κρατήσουμε ζώα ως συντροφιά και ταυτόχρονα να επιληφθούμε των αναγκών τους;

Κάνουμε ό,τι καλύτερο για τα ζώα που κρατάμε για συντροφιά ή τα εκμεταλλευόμαστε;”

Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις αυτές ίσως βρίσκονται στη στάση των ανθρώπων – ιδιοκτητών και στην ικανότητά τους να παρέχουν κατάλληλα περιβάλλοντα στα ζώα συντροφιάς.

Τα περισσότερα ανθρώπινα όντα είναι σπησισιστές.


ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΚΥΑΝΙΟΥ

Η ταινία αυτή δείχνει συνηθισμένα ανθρώπινα όντα όχι λίγους κατ’ εξαίρεση σκληρούς ή άκαρδους ανθρώπους, αλλά τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, να παίζουν ενεργό ρόλο, να συναινούν, και να επιτρέπουν πρακτικές πληρωμένες από τους φόρους τους που απαιτούν τη θυσία των πιο σημαντικών ενδιαφερόντων των μελών των άλλων ειδών, με σκοπό να προωθήσουν τα πιο ασήμαντα ενδιαφέροντα του δικού μας είδους.

ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ,
ΤΟΥΡΚΙΑ

Η ελπίδα για τα ζώα του αύριο πρόκειται να βρεθεί σε μια Ανθρώπινη Κουλτούρα η οποία μαθαίνει να νιώθει πέραν του εαυτού της.

Πρέπει να μάθουμε την εμπάθεια.

Πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε
μέσα στα μάτια ενός ζώου και να νιώσουμε ότι η ζωή τους έχει αξία επειδή είναι ζωντανά.


ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΤΡΟΦΗ

- Ω, αστόχησα.

- Δε σε πέτυχα γλυκό μου.

- Δε θα ξαναστοχίσω.

- Σ' έπιασα.

Αυτό που συμβαίνει στα σφαγεία είναι μια παραλλαγή του θέματος της εκμετάλλευσης του αδύναμου από τον δυνατό.

- Σ' έπιασα.

Περισσότερες από 10.000 φορές το λεπτό, πλέον των 6 δισεκατομμυρίων το χρόνο, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ζωή κυριολεκτικά πομυζείται από τα αποκαλούμενα “ζώα τροφής”.

Έχοντας μεγαλύτερη ισχύ, οι άνθρωποι αποφασίζουν πότε τα ζώα αυτά θα πεθάνουν, που θα πεθάνουν και πως θα πεθάνουν.

Τα ενδιαφέροντα αυτών των ζώων δεν παίζουνε κανένα ρόλο στον καθορισμό της μοίρας τους.

Η θανάτωση ενός ζώου είναι από μόνη της, μια ενέργεια προβληματική.

Έχει ειπωθεί ότι αν έπρεπε να σκοτώσουμε οι ίδιοι για το κρέας μας, όλοι θα ήμασταν χορτοφάγοι.

Βέβαια, πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν επισκεφτεί ποτέ ένα σφαγείο, και πλάνα από λειτουργίες σφαγείων δεν είναι δημοφιλή στην τηλεόραση.
Οι άνθρωποι ίσως ελπίζουν ότι το κρέας που αγοράζουν προήλθε από κάποιο ζώο που πέθανε χωρίς πόνο, αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλουν να γνωρίζουν γι’ αυτό. Ωστόσο αυτοί που, με τις αγορές τους, απαιτούν τη θανάτωση ζώων, δεν τους αξίζει να προστατευτούν απ’ αυτό, ή από κάθε άλλη πλευρά της παραγωγής του κρέατος που αγοράζουν.

Από πού λοιπόν προέρχεται η τροφή μας;

Γι’ αυτούς από μας που ζούνε σε δίαιτα βασισμένα στο κρέας, η διαδικασία στην οποία υποβάλλονται τα ζώα είναι η ακόλουθη.

Πυροσφράγισμα

Όσον αφορά τα βοοειδή, όλα τα ζώα πυροσφραγίζονται, στην προκειμένη περίπτωση στο πρόσωπο.

Αφαίρεση κεράτων

Συνήθως ακολουθεί η αφαίρεση των κεράτων. Ποτέ με αναισθητικό. Αλλά με ένα μεγάλο κόφτη.

Μεταφορά

Κατά τη μεταφορά, τα ζώα στοιβάζονται τόσο ασφυκτικά σε φορτηγά, που είναι ουσιαστικά το ένα πάνω στο άλλο.

Η ζέστη, οι χαμηλές θερμοκρασίες, η κούραση, τα τραύματα και οι ανθυγιεινές συνθήκες θα σκοτώσουν κάποια απ’ τα ζώα αυτά καθ΄οδόν προς τα σφαγεία.

Άρμεγμα

Οι αγελάδες για άρμεγμα, κρατιούνται αλυσοδεμένες στα παχνιά τους ολόκληρη τη μέρα, χωρίς να ασκούνται. Επίσης χρησιμοποιούνται παρασιτοκτόνα και αντιβιοτικά παραγωγής γάλακτος.

Τελικά, αγελάδες σαν αυτή, καταρρέουν από σωματική εξάντληση. Φυσιολογικά, οι αγελάδες μπορούν να ζήσουν μέχρι 20 χρόνια, αλλά οι αγελάδες για άρμεγμα γενικώς πεθαίνουν μέσα σε 4 χρόνια.

Στο σημείο αυτό, το κρέας τους χρησιμοποιείται σε καταστήματα fast food.

Κρέας

Σ’ αυτό το σφαγείο, η σφραγισμένη και χωρίς κέρατα αγελάδα οδηγείται στο παχνί.

Aναισθητικά βέλη

Το πιστόλι αναισθητικού βέλους, το οποίο είναι σχεδιασμένο να μειώνει τη συναίσθηση του ζώου χωρίς να προκαλέσει πόνο, πυροδοτεί ένα ατσάλινο βέλος, το οποίο ενεργοποιείται από συμπιεσμένο αέρα ή από άσφαιρο φυσίγγιο, ευθύς μέσα στον εγκέφαλο του ζώου.

Aφαίμαξη

Αν και χρησιμοποιούνται διάφοροι τρόποι σφαγής, σ’ αυτή τη μονάδα στη Μασαχουσέτη, η αγελάδα ανυψώνεται και σκίζεται ο λαιμός της.

Παράλληλα με το κρέας, το αίμα επίσης θα χρησιμοποιηθεί. Παρ’ όλο που το ζώο έχει δεχτεί το αναισθητικό βέλος στο κεφάλι, το οποίο υποτίθεται ότι το έχει αναισθητοποιήσει, όπως μπορείτε να δείτε, το ζώο διατηρεί ακόμη τις αισθήσεις του.

Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο.

Μερικές φορές είναι ακόμη ζωντανά ακόμη κι όταν έχουν αφαιμαχθεί, και είναι πολύ κοντά στο δρόμο προς τη γραμμή παραγωγής για τη σφαγή.

Κουτιά χτυπήματος

Σφαγή kosher
(kosher: εβραϊκός διαιτητικός νόμος)

Αυτή είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία κρέατος glatt kosher στις Ηνωμένες Πολιτείες.


“Glatt”, η Εβραϊκή λέξη για το “ομαλός”, σημαίνει το υψηλότερο πρότυπο καθαρότητας, και οι κανόνες σφαγής kosher απαιτούν τα ελάχιστα δεινά.

Η χρήση ηλεκτρικών ωθήσεων σε ακινητοποιημένα ζώα είναι παράβαση.

SHEKITA - ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΦΑΓΗ

Το αναποδογύρισμα φοβισμένων ζώων για την άνεση του σφαγέα είναι επίσης παράβαση.

Η διαδικασία αναποδογυρίσματος προκαλεί στις αγελάδες την εισπνοή αίματος, μετά τη σφαγή.

Η απόσχιση της τραχείας και του οισοφάγου από τους λαιμούς τους είναι μια άλλη κατάφωρη παράβαση, αφού τα ζώα kosher δεν πρέπει να αγγίζονται μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία. Και πετώντας μισοπεθαμένα μοσχάρια που πασχίζουν μέσα από μεταλλικές τσουλήθρες πάνω σε πατώματα ποτισμένα με αίμα, με τους αναπνευστικούς σωλήνες και τα έντερα να εξέχουν, αυτό το “ιερό καθήκον” δεν είναι ούτε καθαρό ούτε συμπονετικό. Το δέσιμο και το κρέμασμα αποτελεί άλλη μία παράβαση, και ούτε ανταποκρίνεται στη συμπεριφορά kosher προς τα ζώα.

Αν αυτό είναι το kosher, ο θάνατος δεν ήταν ούτε γρήγορος ούτε σπλαχνικός.

Μοσχάρια

Απομακρύνονται από τις μητέρες τους μέσα σε δυο μέρες από τη γέννα, δένονται στο λαιμό και κρατιούνται περιορισμένα για να μην αναπτύσσονται οι μύες. Ταΐζονται με υγρή δίαιτα ανεπαρκή σε σίδηρο, τους απαγορεύεται το ξάπλωμα, το νερό και το φώς. Μετά από τέσσερις μήνες αυτού του άθλιου βίου, σφάζονται.

Γουρούνια

Οι γουρούνες σε βιομηχανικές φάρμες είναι μηχανές αναπαραγωγής, που κρατιούνται συνεχώς σε κατάσταση εγκυμοσύνης μέσω τεχνητής γονιμοποίησης. Μεγάλες βιομηχανίες γουρουνιών “κατασκευάζουν”, όπως τους αρέσει να το αποκαλούν, μεταξύ 50.000 και 600.000 γουρούνια
το χρόνο, η καθεμία.

Συνθήκες εργοστασίου

ΚΙΒΩΤΙΑ ΚΥΗΣΗΣ

ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΑ

ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ

ΛΑΚΚΟΙ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Κόψιμο ουράς

Το κόψιμο της ουράς είναι μια πρακτική που προκύπτει από την έλλειψη χώρου και τις αγχώδεις καταστάσεις διαβίωσης, έτσι ώστε να αποτρέπει τα γουρούνια από το δάγκωμα της ουράς μεταξύ τους. Αυτό γίνεται χωρίς αναισθητικό.

Κόψιμο αυτιών

Το κόψιμο των αυτιών είναι μια παρόμοια διαδικασία, που επίσης πραγματοποιείται χωρίς αναισθητικό.

Κόψιμο δοντιών

Όπως επίσης και το κόψιμο των δοντιών.

Ευνουχισμός

Ο ευνουχισμός επίσης πραγματοποιείται χωρίς παυσίπονα ή αναισθητικά, και υποτίθεται ότι παράγει πιο λιπώδες κρέας.

Ηλεκτρικές ωθήσεις

Οι ηλεκτρικές ωθήσεις χρησιμοποιούνται για προφανείς λόγους:

Μεταχείριση.

Θανάτωση με ηλεκτροπληξία Η θανάτωση με ηλεκτροπληξία είναι
μια άλλη μέθοδος σφαγής, όπως φαίνεται εδώ.

Σκίσιμο λαιμού

Παρ’ όλα αυτά, το σκίσιμο του λαιμού παραμένει ο λιγότερο δαπανηρός τρόπος για να σκοτώσεις ένα ζώο. βράσιμο και αφαίρεση τριχώματος Αφού καρφωθούν με μαχαίρι, τα γουρούνια δένονται, κρεμιούνται από ράγες και βυθίζονται σε καυτά δοχεία για την αφαίρεση του τριχώματός τους. Πολλά ακόμα πασχίζουν καθώς πετιούνται ανάποδα σε δοχεία με βραστό νερό, όπου βυθίζονται και πνίγονται.

Πουλερικά

Όσον αφορά τα πουλερικά, οι αμερικανοί καταναλώνουν τώρα τόσο κοτόπουλο σε μια μέρα όσο καταναλώναν σε ένα ολόκληρο χρόνο το 1930. Οι μεγαλύτερες εταιρίες κοτόπουλων στον κόσμο σφάζουν αυτή τη στιγμή περισσότερα από 8,5 εκατομμύρια πουλιά σε μία βδομάδα.

Αφαίρεση ράμφους

Η αφαίρεση ράμφους προστατεύει τις απελπισμένες κότες από το ράμφισμα των πούπουλων και τον κανιβαλισμό, που προκαλούνται από το συνωστισμό σε μικρά μέρη, όπου είναι ανίκανες να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό καθεστώς. Σήμερα, η διαδικασία αυτή πραγματοποιείται στους νεοσσούς πολύ γρήγορα, με ρυθμό περίπου 15 πουλιών το λεπτό.

Τέτοια βιασύνη, σημαίνει διακύμανση στη θερμοκρασία και την αιχμηρότητα της λεπίδας, το οποίο οδηγεί σε βεβιασμένο κόψιμο και σοβαρούς τραυματισμούς στο πουλί.

Καταστάσεις διαβίωσης

Όσον αφορά τις καταστάσεις διαβίωσής τους, μπορούν να συνωστιστούν σε ένα κτίριο από 60.000 έως 90.000 πουλιά.

Τα δεινά αυτών των ζώων είναι αμείωτα.

Είναι τρόπος ζωής.

Παρ’ όλο που τα ράμφη τους αφαιρέθηκαν, προσπαθούν να ραμφίσουν το ένα το άλλο.

Οι θηλυκές κότες ζούνε σε μια προβληματική αποθήκη, παραγεμισμένη με τις αποκαλούμενες “συστοιχίες κλουβιών”.


ΣΥΣΤΟΙΧΙΕΣ ΚΛΟΥΒΙΩΝ

Πολλές χάνουν τα πούπουλά τους και αναπτύσσουν πληγές από την τριβή στο πλέγμα του κλουβιού. Ο συνωστισμός τα αποτρέπει από το άνοιγμα των φτερών τους, και οι κότες δεν μπορούν να ικανοποιήσουν βασικά φυσικά ένστικτα.

Μεταφορά

Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, όλα τα ζώα υποφέρουν και πολλά πεθαίνουν. Και ασφυκτιούν όταν άλλα ζώα στοιβάζονται πάνω τους σε συνωστισμένα, πρόχειρα φορτωμένα κλουβιά.


"ΟΙ ΚΡΕΜΑΜΕΝΕΣ ΚΟΤΕΣ"
MOOREFIELD, ΔΥΤΙΚΗ ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ

Σφάζονται με διάφορους τρόπους.

Κάποιες μπορεί να έχουν χτυπηθεί μέχρι θανάτου, ή να τους έχουν κοπεί τα κεφάλια. Αλλά οι περισσότερες οδηγούνται στη γραμμή παραγωγής σε βιομηχανικές φάρμες.

Αιωρούμενες ανάποδα σε ταινιόδρομο, κόβονται οι λαιμοί τους και αφήνονται να αιμορραγούν μέχρι θανάτου.

Άλλες μπορεί να τοποθετηθούν με το κεφάλι σε σωλήνες ώστε να περιοριστούν οι κινήσεις τους όσο αιμορραγούν μέχρι θανάτου.

Φυσικά, αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, δεν θα ήμασταν όλοι μας χορτοφάγοι;

Αλλά τα σφαγεία δεν έχουν γυάλινους τοίχους. Η αρχιτεκτονική ενός σφαγείου είναι αδιαφανής, σχεδιασμένη κατά το συμφέρον της άρνησης, ώστε να εξασφαλιστεί ότι δεν θα δούμε ακόμα και αν θέλαμε να κοιτάξουμε.

Και ποιος θέλει να κοιτάξει;

- Προχώρα γαμημένο!

- Πάμε! Πάμε!

Ο Emerson ήταν αυτός που παρατήρησε, πριν πάνω από εκατό χρόνια,

“Έχεις μόλις δειπνήσει, και παρ’ όλο που το σφαγείο είναι προσεκτικά κρυμμένο στην αρμονική απόσταση μιλίων, υπάρχει συνενοχή.”

Θαλασσινά

Και γι’ αυτούς που νομίζουν πως το να τρως θαλασσινά είναι “πιο υγιεινό” από τα ζώα της ξηράς, απλώς θυμηθείτε μόνο πόσα απόβλητα και μολυσμένα στοιχεία απορρίπτονται στους ωκεανούς μας. Στο παρελθόν, πετρελαϊκές, πυρηνικές και χημικές βιομηχανίες έχουν πράξει λιγοστά για την προστασία των θαλάσσιων περιβάλλοντων. Και η απόρριψη λυμάτων πάνω ή κάτω του θαλάσσιου βυθού, έχει αποδειχτεί πάντα ένα βολικό μέρος για την απαλλαγή από τα ακατάλληλα απόβλητα.

Εμπορική αλίευση

Οι σημερινοί εμπορικοί αλιείς εντείνουν την κατάσταση αυτή σε μαζική κλίμακα. Χρησιμοποιούν τεράστιες βιομηχανικές τράτες, με μέγεθος ποδοσφαιρικού γηπέδου και προχωρημένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό για εντοπισμό και πιάσιμο ψαριών. Γιγάντια δίχτυα απλώνονται κατά μήκος του ωκεανού, καταβροχθίζοντας οτιδήποτε βρίσκεται στο πέρασμά τους.

Αυτές οι τράτες, μαζί με την αυξημένη όρεξη μας για θαλασσινά, αδειάζουν τους ωκεανούς από τη θαλάσσια ζωή με ανησυχητικό ρυθμό.
Ήδη, 13 από τους 17 κυριότερους παγκόσμιους ψαρότοπους έχουνε αδειάσει ή είναι σε σοβαρό μαρασμό. οι άλλοι τέσσερις έχουν υπερεκμεταλλευτεί ή έχουν πλήρως εκμεταλλευτεί.

Αρρώστια

Το πρόσφατο ξέσπασμα του pfiesteria, ενός μικροοργανισμού 1000 φορές πιο ισχυρού από το κυάνιο, παραγόμενο από εκατομμύρια γαλόνια ανεπεξέργαστων περιττωμάτων και ούρων χοίρων, τα οποία χύνονται σε ποταμούς, λίμνες και ωκεανούς, μετατρέποντας τα οικοσυστήματα σε βρώμικες τουαλέτες, αποδεικνύει ό,τι πιο ανησυχητικό. Απειλώντας τη θαλάσσια ζωή και τους ανθρώπους, ο Pfiesteria έχει σκοτώσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ψάρια, το μεγαλύτερο θανατηφόρο πλήγμα ψαριών στην ιστορία, και συνεχίζει να εξαπλώνεται. Ίχνη του pfiesteria έχουν
ήδη βρεθεί από το Long Island, μέχρι τον κόλπο της Florida, σε αποστάσεις μέχρι 1000 μιλίων. Στην πραγματικότητα, αυτή η από νερού εισβολή του pfiesteria αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ξεσπάσματα λοιμογόνου μικροοργανισμού στην ιστορία των ΗΠΑ.

Είναι βιολογικός κίνδυνος επιπέδου 3.

Ο ιός Ebola είναι επιπέδου 4.

Ο ιός του AIDS είναι επιπέδου 2.

Και αυτό το μικρόβιο μεταλλάχθηκε ως άμεσο αποτέλεσμα της μαζικής κατανάλωσης ζώων εκ μέρους μας, και ειδικότερα του χοιρινού. Με τις φάρμες παραγωγής να παχαίνουν εκατομμύρια γουρούνια για σφαγή, καταναλώνονται σιτηρά και παράγονται απόβλητα.

ΤΥΦΩΝΑΣ FLOYD
ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΡΟΛΙΝΑ, 1999

Τα απόβλητα αυτά βρίσκουν το δρόμο τους προς τους ωκεανούς μας και τα συστήματα ύδρευσης, μολύνοντας τα ζώα που ζουν εκεί, καθώς και αυτούς που τα τρώνε.

Φαλαινοθηρία

Τέλος, η φαλαινοθηρία. Παρ’ όλο που η Διεθνής Επιτροπή Φαλαινοθηρίας απαγόρεψε την εμπορική φαλαινοθηρία το 1985, πολλές χώρες συνεχίζουν να σκοτώνουν φάλαινες για το αποκαλούμενο “εξωτικό τους κρέας”. Χρησιμοποιούν καμάκια, πυροβόλα όπλα, γάντζους, ακόμη και εκρηκτικά, ή τις οδηγούνε σε κόλπους επιτρεπόμενης φαλαινοθηρίας, ώστε να βγουν στην παραλία όπου τις σκοτώνουν με μαχαίρια στα ρηχά.

Δελφίνια

Κάθε χειμώνα, τους μήνες μεταξύ Οκτωβρίου και Μαρτίου, χιλιάδες δελφίνια εγκλείονται και σκοτώνονται βάναυσα σε μικρές πόλεις σ’ ολόκληρη την Ιαπωνία.

FUTO, ΙΑΠΩΝΙΑ

Βέργες που παράγουν ήχο κάτω από την επιφάνεια του νερού παρεμβαίνουν στο σόναρ του δελφινιού. Μόλις αποπροσανατολιστούν και κλειστούν στα δίχτυα, Οι ψαράδες συχνά τραυματίζουν μερικά αιχμάλωτα δελφίνια με καμάκι ή μαχαίρι, αφού τα δελφίνια ποτέ δεν εγκαταλείπουν τα τραυματισμένα μέλη της οικογένειας. Οι μητέρες και τα μωρά φωνάζουν
απεγνωσμένα καθώς χωρίζονται. Κρέμωνται και σύρρονται μακριά, και σύντομα θα σφαχτούν αμείλικτα. Αυτά είναι καλοκάγαθα και αθώα πλάσματα και αξίζουν κάτι καλύτερο. Ωστόσο, καθώς κείτονται πληγωμένα, σπαρταρώντας αβοήθητα σε τσιμεντένια πατώματα, σφάζονται με μαχαίρια και αφήνονται να πεθάνουν αργά από ασφυξία. Σφαδάζοντας και συσπώντας από πόνους αγωνίας,

Καθώς οι μαθητές περπατούν από δίπλα.

Τέτοιες εικόνες σφαγής και κόκκινου αιματοβαμμένου νερού δείχνουν καθαρά ότι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας δείχνει ελάχιστο σεβασμό για την κατάσταση των παγκόσμιων ωκεανών με τις απάνθρωπες μεθόδους αλιείας, συχνά παραβιάζοντας τις διεθνής συνθήκες και νόμους που σχεδιάστηκαν για την προστασία της υπερεκμετάλλευσης των ωκεανών και των πλασμάτων που ζουν σ’ αυτούς. Το κρέας δελφινιού πωλείται αργότερα στις αγορές και τα εστιατόρια, αν και συχνά χαρακτηρίζεται εσκεμμένα ως “κρέας φάλαινας”. Αλλά σαν να μην είναι αρκετή η κακομεταχείριση προς τα ζώα που ανατρέφονται για τροφή, έχουμε βρει επίσης τρόπους να τα
χρησιμοποιήσουμε για το ρουχισμό μας.

Παλτά, παπούτσια, ζώνες, γάντια, παντελόνια, πορτοφόλια και ούτω καθεξής, η επόμενη ερώτηση είναι προφανής: Από που προέρχονται τα ρούχα μας;

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΡΟΥΧΑ

Δέρμα

Η ζήτηση για δέρμα έρχεται κυρίως από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Σχεδόν όλοι το φοράνε, με λίγη ή καθόλου έγνοια για το από που προήλθε. Χιλιάδες ινδικές αγελάδες σφαγιάζονται κάθε βδομάδα για τα δέρματά τους, αγορασμένες από φτωχές οικογένειες σε μέρη της αγροτικής Ινδίας που τις πουλάνε μόνο μετά τη διαβεβαίωση ότι τα ζώα θα ζήσουν τη ζωή τους σε φάρμες.

Πετάλωμα και δέσιμο

Για να μετακινηθούν τα ζώα σε μέρος που μπορούν να θανατωθούν νόμιμα, μιας και η σφαγή των αγελάδων απαγορεύεται στα περισσότερα μέρη της Ινδίας, τα ζώα πρέπει να πεταλωθούν και να δεθούν μεταξύ τους στην προετοιμασία μιας οδυνηρής πορείας θανάτου, που μπορεί να κρατήσει αρκετές μέρες.

Μεταφορά και κόπωση

Αναγκασμένα να περπατούν μέσα στη ζέστη και τη σκόνη χωρίς τροφή ή νερό, κάτω από το άκρατο άγχος αυτής της τρομακτικής εμπειρίας γι’ αυτά, πολλά απ’ τα ζώα καταρρέουν και δε μπορούν να συνεχίσουν.
Σκεφτείτε ότι οι περισσότερες αγελάδες τοποθετούνται σε φορτηγό για πρώτη φορά στη ζωή τους και είναι λογικό να φοβούνται, ειδικά αν μεταχειρίζονται βεβιασμένα ή σκληρά απ’ αυτούς που φορτώνουν τα φορτηγά. Ο θόρυβος και η κίνηση του φορτηγού είναι από μόνα τους μια καινούρια εμπειρία, η οποία επιδεινώνει την κατάστασή τους. Μετά από μια ή δυο μέρες μέσα στο φορτηγό χωρίς τροφή ή νερό, είναι απελπιστικά διψασμένα και πεινασμένα, ειδικά από τη στιγμή που είναι
φυσικό για τέτοιες αγελάδες να τρώνε συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Σπάσιμο ουράς

Αλλά όταν οι αγελάδες κουράζονται και εξασθενούν, τους σπάνε τα κόκαλα στις ουρές τους σε μια προσπάθεια να τις επαναφέρουν στα πόδια τους. Αυτό γίνεται τσιμπώντας επανειλημένα την ουρά σε διάφορα σημεία.

Οδηγοί

Οι οδηγοί πρέπει να κρατάνε διαρκώς τις αγελάδες σε κίνηση, τραβώντατες από σχοινιά περασμένα από τη μύτη, στρίβωντας τους λαιμούς τους, τα κέρατα ή τις ουρές. Οδηγούν, ή μάλλον αναγκάζουν τις αγελάδες να περάσουν αναχώματα και να μετακινηθούν μέσα κι έξω από φορτηγά χωρίς ράμπες, προκαλώντας τραυματισμούς όπως σπασμένες λεκάνες, πόδια, πλευρά και κέρατα.

Καυτερό πιπέρι

Για να συνεχίζουν τα ζώα να περπατούν χρησιμοποιείται επίσης καυτερό πιπέρι και καπνός. Η πρακτική αυτή γίνεται τρίβοντας το πιπέρι κατευθείαν στα μάτια τους, με σκοπό να διεγείρουν τα ζώα να σταθούν πάλι στα πόδια τους.

Σφαγή

Και όλα αυτά πριν τη σφαγή. Μέχρι και τα μισά από τα ζώα είναι ήδη νεκρά τη στιγμή που φτάνουν στο σφαγείο. Αλλά για να γίνει η εμπειρία πιο τραυματική και τρομακτική, συχνά σκοτώνονται σε πλήρη θέα μεταξύ τους. Και αντί της απαιτούμενης “γρήγορης τομής” κατά μήκος του λαιμού με ένα αιχμηρό μαχαίρι, συνήθως σκοτώνονται πετσοκόβοντας και πριονίζοντας με μη αιχμηρή λεπίδα.

Βυρσοδεψία

Στη συνέχεια, τα δέρματα απ’ τα ζώα αυτά στέλνονται σε βυρσοδεψεία που χρησιμοποιούν θανατηφόρες ουσίες όπως Χρώμιο και άλλες τοξίνες για να σταματήσουν την αποσύνθεση. Θυμηθείτε, το δέρμα είναι νεκρή σάρκα. Είναι νεκρό δέρμα, και συνεπώς, είναι φυσικό να αποσυντεθεί και να σαπίσει εκτός και αν μεταχειριστεί με τέτοιες δραστικές ουσίες όπως αυτές.

Και για τους ανθρώπους, οι επιπτώσεις στην υγεία τέτοιων χημικών στα βυρσοδεψεία, λόγω της συνεχής ζήτησης για δερμάτινα αγαθά, είναι ένα άλλο ζήτημα.

Πώληση

Εν τέλει, τα δερμάτινα από ινδικές αγελάδες φτάνουν στα μαγαζιά ρουχισμού σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότερες γνωστές αλυσίδες πουλάνε Ινδικά δερμάτινα. Δερμάτινα τα οποία προέρχονται
από τελείως διαφορετικές αγελάδες από αυτές που τρώμε.

Γούνα

Και τι γίνεται με τις γούνες; Πάνω από 100 εκατομμύρια άγρια ζώα δολοφονούνται για το τομάρι τους κάθε χρόνο, 25 εκατομμύρια μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα ζώα αυτά, που αποκτούνται από κυνήγι ή παγίδες, κρατούνται σε φάρμες γουνών σε συνθήκες όπως αυτές.

Τρέλα κλουβιού

Από τη φύση τους, αυτά τα μη εξημερωμένα, άγρια ζώα δεν είναι συνηθισμένα στον εγκλεισμό σε κλουβιά.
Η τρέλα του κλουβιού αναπτύσσεται όταν τρομαγμένα και απελπισμένα ζώα
τρελαίνονται από το άγχος του εγκλεισμού. Αυτά τα άγρια, ελεύθερα πλανώμενα ζώα και οι απόγονοί τους, βρίσκουν τους εαυτούς τους ανίκανους να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή, μη μπορώντας να κάνουν έστω μερικά βήματα ή να νιώσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους.
Αντ’ αυτού, περιορίζονται στο να γρατζουνάνε, να κάνουν κύκλους
και να βηματίζουν ατελείωτα. Τραυματισμοί και αργός θάνατος
Οι φυσικοί τραυματισμοί που υπομένουν τα ζώα στις φάρμες γούνας,
Περιλαμβάνουν: σπασμένα και εκτεθειμένα κόκαλα, τύφλωση, μολύνσεις αυτιών, αφυδάτωση και υποσιτισμό, έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες,
έλλειψη κτηνιατρικής φροντίδας και αργό θάνατο.

Θανάτωση

Κανένας νόμος δεν καθορίζει τη θανάτωση των ζώων σε φάρμες γούνας. Επομένως, οι λιγότερο ακριβές μέθοδοι είναι οι πιό ελκυστικές.

Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα

Στρυχνίνη

Ασφυξία,

Σπάσιμο λαιμού

Πνίξιμο

Ηλεκτροσόκ
Είναι από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται.

Απομακρύνοντάς τα από το κελί τους με ένα βαρύ κοντάρι που τα πιάνει από το λαιμό, το ζώο περπατάει μέσα σε σειρές από πτώματα άλλων σφαγιασμένων αλεπούδων, κουναβιών, ρακούν και λύκων, μεταξύ των άλλων.
Ο θάνατος από πρωκτικό ηλεκτροσόκ είναι μια ψυχρή διαδικασία που απαιτεί την τοποθέτηση ενός καθετήρα μέσα στο πρωκτό καθώς το ζώο δαγκώνει ένα μεταλλικό αγωγό. Συχνά αυτή η αδέξια διαδικασία πρέπει να επαναληφθεί για να σκοτωθεί το ζώο. Και τα γδαρμένα κουφάρια
των ζώων όπως φαίνεται εδώ, θα αλεστούν αργότερα και θα δοθούν σαν τροφή στα ζώα που παραμένουν έγκλειστα.

ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΦΑΡΜΑ ΓΟΥΝΑΣ

ΚΥΝΗΓΙ ΚΑΝΑΔΕΖΙΚΗΣ ΦΩΚΙΑΣ

- Πόσο πάει αυτό;

- Αυτό… $ 49,500.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Και έτσι περνάμε στη διασκέδαση.

ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΑΥΡΩΝ, ΙΣΠΑΝΙΑ
Ο Μαρκ Τουέην είπε κάποτε,

“Από όλα τα πλάσματα που δημιουργήθηκαν ποτέ, αυτό (ο άνθρωπος) είναι το πιο απεχθές. Είναι το μόνο πλάσμα που προκαλεί πόνο για διασκέδαση, γνωρίζοντας ότι προκαλεί πόνο.”

Ροντέο

Στα ροντέο, οι ταύροι και τα άλογα δεν αναπηδούν επειδή είναι άγρια, αλλά επειδή πονάνε. Μια ζώνη, που αποκαλείται πλευρικό λουρί ή λουρί αναπήδησης, προσδένεται γύρω από το σώμα του ζώου μέχρι τα γεννητικά όργανα.
Καθώς το ζώο εξέρχεται, ένα τράβηγμα της ζώνης είναι αρκετό για να αρχίσει το ζώο να πηδάει απ’ τον πόνο. Πέραν των άλλων τραυματισμών που υφίστανται τα ζώα στα ροντέο, όπως σπασμένα πόδια, εξάπτονται επίσης από χτυπήματα, πειράγματα, ηλεκτροσόκ, και βασανίζονται με διάφορους τρόπους ώστε να πεταχτούν αφηνιασμένα.

Λάσο

Το λάσο, όπως φαίνεται εδώ, περιλαμβάνει πέταγμα σκοινιού γύρω από το λαιμό ενός τρομαγμένου ζώου που τρέχει με μέγιστη ταχύτητα, τραβώντας απότομα το άμοιρο πλάσμα ώστε να ακινητοποιηθεί και χτυπώντας το στο έδαφος.

Τζόγος

Όπως κάθε άλλη επιχείρηση, οι αγώνες σκύλων και οι αγώνες αλόγων είναι βιομηχανίες υποκινούμενες από ένα κοινό παρανομαστή: το κέρδος.

Αγώνες ζώων

Στους αγώνες ζώων ανά τη χώρα, τα ζώα χρησιμοποιούνται για αγώνες,

Η εκπαίδευση για αυτά τα γεγονότα επιτυγχάνεται με τη στέρηση φαγητού και μερικές φορές νερού. Τα ζώα αυτά, μη εξοικειωμένα με το περίγυρό τους, το θόρυβο, το πλήθος, ακόμα και με αυτό που υποτίθεται πως πρέπει να κάνουν, πολύ συχνά τραυματίζονται και ρίχνονται

BOWLING ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ

Σε ανούσια, ασήμαντα, αλλόκοτα αγωνίσματα σχεδιασμένα για αποκόμιση κέρδους και ψυχαγωγία.

Κυνήγι

Εκτός από την απώλεια του φυσικού περιβάλλοντος, το κυνήγι είναι η πρώτη απειλή της άγριας ζωής σήμερα. Οι κυνηγοί σκοτώνουν πάνω από 200 εκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο. Ελάφια, κουνέλια, και σκίουροι είναι πρώτοι στη λίστα των επιθυμητών στόχων. Δεν υπάρχει αμφιβολία.

Αν το κυνήγι είναι άθλημα, είναι ένα αιματηρό άθλημα.
Οι στόχοι είναι ζωντανοί, και υφίστανται βίαιους θανάτους.

Ψάρεμα

Το ψάρεμα είναι επίσης θανάσιμο άθλημα, όπου τα μη ανθρώπινα ζώα υποφέρουν.

Ερευνητές έχουν συμπεράνει, πως τα ψάρια εκδηλώνουν συμπεριφορά πόνου με τον ίδιο τρόπο με τα θηλαστικά.

Ανατομικά, φυσιολογικά και βιολογικά, το σύστημα πόνου στα ψάρια είναι το ίδιο με των πουλιών και των θηλαστικών.

Με άλλα λόγια, τα ψάρια είναι οργανισμοί που αισθάνονται, άρα φυσικά νιώθουν πόνο.

Για αυτούς που πιστεύουν ότι τα ψάρια πεθαίνουν πιο “ήπια”, λάβετε υπ'όψιν ότι τα αισθητήρια όργανα τους είναι άκρως ανεπτυγμένα, το νευρικό τους σύστημα είναι περίπλοκο, τα νευρικά τους κύτταρα παρόμοια με τα δικά μας,

Και οι αντιδράσεις τους σε συγκεκριμένα ερεθίσματα είναι άμεσες και έντονες.

Τσίρκο

Όταν πηγαίνουμε στο τσίρκο, σπάνια αναρωτιόμαστε έστω για μια στιγμή:

Τι υποκινεί ένα ζώο να κάνει κάτι αφύσικο, ακόμη κι επικίνδυνο, όπως να πηδάει μέσα από φλόγες, να ισορροπεί στο ένα πόδι, ή να βουτάει στο νερό από ασταθής πλατφόρμες ψηλά στον αέρα;

Οι εκπαιδευτές ζώων θα 'θέλαν να πιστεύει ο κόσμος πως τα ζώα οδηγούνται σε τέτοιες ενέργειες καλοπιάνοντάς τα υποσχόμενοι ανταμοιβές.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα ζώα το κάνουν επειδή φοβούνται τη τιμωρία.

- Πάμε, πάμε!

Στην ουσία, τα τσίρκο καταδικάζουν ζώα που είναι από τη φύση τους άγρια να ζούνε απομονωμένα σε μικροσκοπικά, έρημα κλουβιά, αρνούμενα κανονική άσκηση και κοινωνικοποίηση, μεταφέροντάς τα από μέρος σε μέρος,

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΤΡΙΜΗΝΙΑ

Και αλυσοδένοντάς τα για το 95% της ζωής τους.

Εκπαίδευση

- Οι ελέφαντες διδάσκονται ν' ακροβατούν καλοπροαίρετα και ποτέ δε χτυπιούνται.

- Ποτέ δε χτυπιούνται.

- Ποτέ, ποτέ,

Ποτέ δε θα δείτε κανένα να χρησιμοποιεί τη βουκέντρα για τίποτε άλλο εκτός από οδηγό ή εργαλείο

Κυριαρχία, υποδούλωση και πόνος, είναι αναπόσπαστα κομμάτια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Πόνα τον. Μη τον χαϊδεύεις!

Κάν' τον να ουρλιάξει.

Αν φοβάσαι να τον χτυπήσεις …… μην έρχεσαι σ’ αυτό το δωμάτιο.

Όταν λέω ξέσκισε το γαμημένο - ξέρεις πως πρόκειται να του φερθώ … έτσι;

Οπότε όταν λέω τσάκισε του το κεφάλι, τσάκισε του τα πόδια, τι σημαίνει αυτό;

Επειδή είναι απαραίτητο να το κάνεις, έτσι;

Όταν αρχίσει να στριφογυρνάει πολύ …

Και με τα δύο χέρια – ΜΠΟΥΜ!
Ακριβώς κάτω απ’ το σαγόνι!

Κάτσε … και καλύτερα να οπισθοχωρήσει.

Μετά, όταν κωλοβαράει, μη πιάνεις αυτό το πόδι …

… του χώνεις το γάντζο και τα δίνεις όλα …

... και όταν μπει τότε αρχίζεις.

Και θα αρχίσει να ουρλιάζει.

Όταν ακούσεις το ουρλιαχτό …

τότε έχεις λίγο τη προσοχή του!

Ακριβώς εδώ μέσα στο στάβλο.

Δε μπορείς να το κάνεις στο δρόμο.

Θα κάνει ότι θέλω εγώ. Και αυτός είναι ο γαμημένος τρόπος που γίνεται.

Εμπρός, πάμε.

Μπέκυ! Μπέκυ!

Γαμημένη!

Πάρε τα γαμο…

έλα εδώ.

Γαμημένη!

Έλα εδώ, Μπέκυ!

Κουνήσου, Μπέκυ.

Κουνήσου, Μπέκυ.

Εντάξει, κάδοι.

Κάδοι!

Έι, πρέπει να τρελαθείς.

Έι, Μπέκυ. Συνέχισε, κουνήσου.

Έι, είμαι ζωντανός.

Δεν είμαι πεθαμένος.

Κουνήσου!

Μπες στη σειρά.

Μπες στη σειρά, Μπέκυ!

Γαμημένη!

Κουνήσου, γαμημένη!

Ναι, μπες στη σειρά.

Έλα εδώ, Τόμμυ.

Γιατί πρέπει να το περνάνε αυτό

επειδή εσείς οι γαμημένοι δε θέλετε να ακούσετε;

Κάνε πίσω.

Έχεις μια φλώρικη γαμημένη συμπεριφορά,

… είναι απλώς ο τρόπος που πεθαίνουν.

Ξέρουμε ότι τα ζώα αισθάνονται.

Αισθάνονται φόβο, μοναξιά και πόνο, ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.

Ποιό ζώο θα επέλεγε να περάσει ολόκληρη τη ζωή του σε αιχμαλωσία, αν είχε την επιλογή;

αντεκδίκηση

- Με το τρία.

- Ένα.

- Δύο.

- Τρία.

- Πάρ' τον.

- Πρέπει να πυροβολήσεις.

ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ

Είναι οι ζωολογικοί κήποι πολύτιμοι εκπαιδευτικοί και προστατευτικοί θεσμοί;

Σίγουρα οι ζωολογικοί κήποι έχουν ενδιαφέρον, αλλά εκπαιδευτικοί είναι μόνο με τη έννοια ότι
διδάσκουν την περιφρόνηση προς τη φύση των άλλων ζωντανών όντων.

Πέραν αυτού, τι μπορούμε να μάθουμε για τα άγρια ζώα, βλέποντας τα σε καθεστώς αιχμαλωσίας;
Οι ζωολογικοί κήποι υπάρχουν επειδή εκπλησσόμαστε από εξωτικά πράγματα, και στους επισκέπτες των ζωολογικών κήπων, τα ζώα είναι μόνο αυτό:

Πράγματα.

Και στις δύο περιπτώσεις, στα τσίρκο ή στους ζωολογικούς κήπους, άγρια και εξωτικά ζώα αιχμαλωτίζονται, εγκλείονται σε κλουβιά, μεταφέρονται και εκπαιδεύονται, για να κάνουν αυτό που
οι άνθρωποι τα θέλουν να κάνουν.

Ταυρομαχίες

Στη καλύτερη περίπτωση, ο όρος “ταυρομαχία” είναι παρερμηνεία, καθώς ο ανταγωνισμός είναι ελάχιστος ανάμεσα στο ξίφος ενός ευέλικτου ματαδόρ - που στα ισπανικά σημαίνει δολοφόνος - και σε ένα συγχυσμένο, σακατεμένο, ψυχολογικά βασανισμένο, και φυσικά εξουθενωμένο ταύρο.
Πολλοί διακεκριμένοι πρώην ταυρομάχοι αναφέρουν ότι οι ταύροι εξουθενώνονται σκόπιμα
με ηρεμιστικά και καθαρτικά, χτυπήματα στα νεφρά, και μεγάλα βάρη κρεμασμένα γύρω από τους λαιμούς τους για βδομάδες πριν τον αγώνα.

Κάποια από τα ζώα κλείνονται στο σκοτάδι για 48 ώρες πριν την αναμέτρηση και στη συνέχεια ελευθερώνονται τυφλωμένα στην εκτυφλωτική αρένα.

Ο ταύρος εισέρχεται και προσεγγίζεται από άντρες που τον εξαντλούν και τον καταβάλλουν, κάνοντάς τον να τρέχει γύρω-γύρω σε κύκλους και ξεγελώντας τον, οδηγώντας τον σε συγκρούσεις.
Όταν ο ταύρος είναι κουρασμένος και λαχανιασμένος, προσεγγίζεται από τους πικαδόρ, οι οποίοι καρφώνουν λόγχες στους μύες της πλάτης και του λαιμού του ταύρου, στρίβοντας και σκαλίζοντας τες, ώστε να εξασφαλίσουν σημαντική απώλεια αίματος και μειώνοντας την ικανότητα του ταύρου
να σηκώσει το κεφάλι του.
Στη συνέχεια ακολουθούν οι μπαντεριγιέρος οι οποίοι συγχύζουν τον ταύρο
τρέχωντας τριγύρω του και συγχρόνως τον καρφώνουν με ακόμη περισσότερα βέλη.

Έχοντας εξασθενίσει τον ταύρο απ’ την απώλεια αίματος, συνεχίζουν να τον κάνουν να τρέχει σε κύκλους μέχρι να ζαλιστεί και να πάψει να κυνηγά.

Στο τέλος, ο ματαδόρ, αυτός ο δολοφόνος, εμφανίζεται, και αφού προκαλέσει το μισοπεθαμένο ζώο να του κάνει μερικές εξουθενωμένες επιθέσεις, προσπαθεί να σκοτώσει τον ταύρο με το ξίφος του.

Και αυτή η αιματηρή μορφή διασκέδασης, είναι η ταυρομαχία.

Η ευχαρίστηση που απορρέει από όλες αυτές τις δραστηριότητες και τα αθλήματα -η ταύτιση με τη φύση, όπως λένε κάποιοι-μπορεί να εξασφαλιστεί χωρίς
τον τραυματισμό ή τη θανάτωση ζώων.

Η εμπορική εκμετάλλευση της άγριας ζωής, υποθέτει λανθασμένα
πως η αξία των άγριων ζώων, είναι μειώσιμη σε σχέση με τη χρησιμότητά
τους στα ανθρώπινα συμφέροντα, ειδικά στα οικονομικά συμφέροντα.

Αλλά τα άγρια ζώα δεν είναι ανανεώσιμος πόρος, που έχει αξία μόνο σε σχέση με το ανθρώπινο συμφέρον.

Αυτή η αντίληψη, μπορεί να είναι μόνο κάποιου σπησισιστή.

Μολαταύτα,

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΦΩΚΙΑΣ,
ΝΗΣΟΣ ΑΓ. ΠΑΥΛΟΥ
Αυτές οι πρακτικές υπάρχουν μόνο


ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΦΩΚΙΑΣ,
ΝΗΣΟΣ ΑΓ. ΠΑΥΛΟΥ
Επειδή δε παίρνουμε στα σοβαρά τα ενδιαφέροντα των άλλων ζώων.

Απ’ αυτή την άποψη, δεν είναι οι άνθρωποι οι πιο άσπλαχνοι σπησισιστές από όλους;


ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Zωοτομία

Ο όρος ζωοτομία χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει όλων των ειδών τα πειράματα σε ζωντανά ζώα και θεωρείται ότι είναι μέρος της ιατρικής επιστήμης.

Ο λόγος των πειραμάτων αυτού του είδους είναι η ανακάλυψη υποτιθέμενων θεραπειών για ανθρώπινες ασθένειες και αρρώστιες.

Αλλά αυτοί που ελπίζουν να βρουν θεραπείες για ανθρώπινες αρρώστιες προκαλώντας εσκεμμένα
βασανιστήρια σε ζώα, διαπράττουν δυο θεμελιώδη λάθη.

Το πρώτο, είναι η υπόθεση ότι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα ζώα, είναι εφαρμόσιμα στους ανθρώπους.

Το δεύτερο, αφορά την αναπόφευκτη πλάνη της πειραματικής επιστήμης σε σχέση με το πεδίο της οργανικής ζωής.

Απ’ τη στιγμή που τα ζώα αντιδρούν διαφορετικά από τους ανθρώπους, κάθε νέο προϊόν ή μέθοδος
δοκιμασμένη σε ζώα πρέπει να δοκιμάζεται ξανά στον άνθρωπο μέσα από προσεκτικές κλινικές δοκιμές, πριν να μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές.

Ο κανόνας αυτός δεν έχει εξαιρέσεις.

Οι δοκιμές στα ζώα δεν είναι επικίνδυνες μόνο επειδή μπορούν να οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα, αλλά επιπλέον, επιβραδύνουν την κλινική έρευνα η οποία είναι η μοναδική έγκυρη έρευνα.

Θυμηθείτε απλώς το γεγονός ότι ό,ποια ασθένεια προκαλείται εσκεμμένα, είναι ανόμοια με κάθε ασθένεια που εμφανίζεται αυθόρμητα.

Ιατρικά πειράματα

Δυστυχώς, τέτοιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται ακόμα στο όνομα της επιστήμης το οποίο αποτελεί προσβολή για την πραγματική επιστήμη, καθώς και για την ανθρώπινη νοημοσύνη.

Κι έτσι, η ζωοτομία εφαρμόζεται σε ιατρικά πειράματα που πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας
επιβλαβείς ουσίες, ηλεκτρικά ή τραυματικά σοκ, επεμβάσεις χωρίς αναισθησία, καψίματα, χρόνιες στερήσεις φαγητού και νερού, φυσικά και ψυχολογικά βασανιστήρια που οδηγούν σε ψυχική ανισορροπία, μολύνσεις, και ούτω καθ’ εξής.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ PENNSYLVANIA

Οι έρευνες τραυματισμών σε κεφάλια περιλαμβάνουν μπαμπουίνους που διατηρούν τις αισθήσεις τους μερικώς ή πλήρως, δεμένους με σχοινιά και με τα κεφάλια τους προσκολλημένα σε μεταλλικό κράνος, το οποίο στρέφεται απότομα σε γωνία 60 μοιρών με δύναμη μέχρι και 1000 G.

Ο σκοπός του πειράματος αυτού, είναι να προσομοιώσει τρακαρίσματα και άλλου είδους τραυματισμούς στο κεφάλι, όπως από ποδόσφαιρο, μποξ.

Και αυτή η διαδικασία συχνά επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά στα ίδια ζώα.

Στρατιωτική έρευνα
Και τέλος, η στρατιωτική έρευνα.

Αυτό μιλάει από μόνο του.

Από τις αποστολές πιθήκων στο διάστημα, και τις δοκιμές ατομικών εκρήξεων σε ανυπεράσπιστα σκυλιά, μέχρι την έκθεση πρωτεύοντων θηλαστικών σε πυρηνική ακτινοβολία.

Είκοσι χρόνια πριν, ο αριθμός των ζώων που πέθαιναν από πρακτικές ζωοτομής ήταν αστρονομικός, και υπολογιζόταν σε 400.000 τη μέρα παγκοσμίως, με ετήσιο ρυθμό αύξησης 5%.

Σήμερα ο αριθμός αυτός είναι πέρα από κάθε φαντασία.

19 χιλιάδες το λεπτό.

10 δισεκατομμύρια το χρόνο.

Κάποιοι αμαθείς υποστηρίζουν ότι τα λιγότερο έξυπνα ζώα δεν αισθάνονται πόνο όπως εμείς.

Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε πολύ λίγα πάνω στο πως μπορεί να αισθάνονται τα ζώα, εκτός από το ότι και αυτά υπόκεινται στον παγκόσμιο νόμο που θέλει κάθε οργανισμό που πεθαίνει με αφύσικο τρόπο, να υποφέρει υπερβολικά πριν τη τελική του άφεση.

Αλλά είναι ανοησία να λέγεται ότι τα ζώα δεν υποφέρουν επειδή έχουν μικρότερο δείκτη νοημοσύνης.

Αναγκαστική σίτιση χήνας “foie gras”

Ο πόνος είναι πόνος.

Mεταφέρεται από τα νεύρα στον εγκέφαλο.

Και υπάρχουν κι άλλα νεύρα εκτός απο αυτά της νοημοσύνης.

Nεύρα όπως της όρασης, της οσμής, της αφής και της ακοής.

Και σε κάποια ζώα τα νεύρα αυτά είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα από του ανθρώπου.

Ξέρουμε ότι δεν υπήρχε ποτέ περίοδος, που θα μπορούσαμε να μάθουμε κάτι για την ανθρώπινη φυσιολογία, βασανίζοντας ζώα.

Μάθαμε μόνο κάτι για τα ζώα. Και αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτά στο ψυχολογικό επίπεδο, αυτό δε θα γίνει με τη βοήθεια ατσαλιού ή ηλεκτρισμού, πόσο μάλλον μέσω ψυχικής βίας.

Ο συστηματικός βασανισμός πλασμάτων που αισθάνονται, με οποιοδήποτε πρόσχημα και οποιαδήποτε μορφή, δεν μπορεί να επιτύχει τίποτα περισσότερο από ότι έχει ήδη πετύχει:

να μας δείξει ποιο είναι το χαμηλότερο σημείο εξευτελισμού, που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.

...αν αυτό είναι που θέλουμε να ξέρουμε.

“Όσο υπάρχουν σφαγεία

… θα υπάρχουν πεδία μαχών.”

Leo Tolstoy

Η άγνοια είναι η πρώτη γραμμή άμυνας του σπησισιστή.

Ωστόσο, ξεπερνιέται εύκολα από οποιονδήποτε με χρόνο και θέληση να ανακαλύψει την αλήθεια.

Η άγνοια έχει επικρατήσει τόσο πολύ, μόνο επειδή οι άνθρωποι δε θέλουν να μάθουν την αλήθεια.

Μη μου πεις "θα μου χαλάσεις το δείπνο”.

Είναι η συνήθης απάντηση σε όποια προσπάθεια να ενημερωθεί κάποιος για το πως παράχθηκε το δείπνο του.

Ακόμη και άνθρωποι που είναι ενήμεροι ότι οι παραδοσιακές οικογενειακές φάρμες έχουν πλέον αντικατασταθεί από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ότι τα ρούχα τους προέρχονται από σφαγμένες αγελάδες,

Ότι η διασκέδαση τους σημαίνει το βασανισμό και θάνατο εκατομμυρίων ζώων και ότι πραγματοποιούνται αμφισβητήσιμα πειράματα στα εργαστήρια, συνεχίζουν να είναι προσκολλημένοι σε μια ασαφή αντίληψη ότι τα πράγματα δε μπορεί να είναι τόσο άσχημα, αλλιώς η κυβέρνηση ή οι σύλλογοι προστασίας των ζώων θα είχαν κάνει κάτι γι’ αυτό.

Αλλά, γι’ αυτή την έλλειψη επίγνωσης, δεν είναι τόσο υπεύθυνη η ανικανότητα κάποιου να ανακαλύψει το τι συμβαίνει, όσο η επιθυμία να μη γνωρίζει γεγονότα, τα οποία βαραίνουν τη συνείδηση του.

Εν τέλει, τα θύματα από οτιδήποτε συμβαίνει σε αυτά τα φρικτά μέρη δεν είναι μέλη της ομάδας του.

Όλα καταλήγουν στον πόνο και στα δεινά.

Όχι στην ευφυΐα,

όχι στη δύναμη,

όχι στην κοινωνική τάξη ή στα πολιτικά δικαιώματα.

Ο πόνος και τα δεινά είναι απο μόνα τους άσχημα και θα έπρεπε να αποτρέπονται ή να ελαχιστοποιούνται, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, ή είδους του πλάσματος που υποφέρει.

Είμαστε όλοι ζώα αυτού του πλανήτη.

Είμαστε όλοι πλάσματα.

Και τα μη ανθρώπινα ζώα βιώνουν αισθήσεις όπως κι εμείς.

Είναι κι αυτά δυνατά, έξυπνα, εργατικά, κινητικά και εξελικτικά.

Είναι κι αυτά ικανά να αναπτυχθούν και να προσαρμοστούν.

Όπως εμείς, πρώτα απ’ όλα, είναι γήινοι.

Και όπως εμείς, επιβιώνουν.

Όπως εμείς, αναζητούν κι αυτά την άνεση τους.

Και όπως εμείς, εκφράζουν βαθμούς συναισθημάτων.

Με λίγα λόγια, όπως κι εμείς, είναι ζωντανά.

Όντας τα περισσότερα απ’ αυτά, πράγματι, σπονδυλωτά, ακριβώς όπως κι εμείς.

Καθώς κοιτάμε στο παρελθόν πόσο αναγκαία είναι τα ζώα για την ανθρώπινη επιβίωση, η απόλυτη εξάρτησή μας σ’ αυτά, για συντροφιά, τροφή, ένδυση, αθλητισμό και διασκέδαση, καθώς και για ιατρική και επιστημονική έρευνα, ειρωνικά, βλέπουμε μόνο την παντελή ασέβεια του ανθρώπινου είδους προς τα πλάσματα αυτά.

Αναμφίβολα, αυτό είναι που λένε...“να δαγκώνουμε το χέρι που μας ταΐζει”.

Στην πραγματικότητα, το φτύσαμε και το καταπατήσαμε.

Τώρα αντικρίζουμε τα αναπόφευκτα επακόλουθα.

Αυτό είναι φανερό στις αναφορές υγείας λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης ζώων.

Καρκίνος, καρδιοπάθεια, οστεοπόρωση, εγκεφαλικά, πέτρες στα νεφρά, αναιμία, διαβήτης και άλλα.

Ακόμη και το φαΐ μας έχει πλέον επηρεαστεί, και αυτό είναι πολύ βασικό.

Με αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται για την αύξηση βάρους στα ζώα - ποιος δεν μπορεί να πάρει βάρος κάτω απ’ τις συνθήκες άγχους και συνωστισμού που υπάρχουν στις βιομηχανικές φάρμες;

Με την υπερ-χρησιμοποίηση φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων ή τεχνητών ορμονών, σχεδιασμένες για την αύξηση της παραγωγής γάλακτος, της συχνότητας της γέννας και του αριθμού των νεογνών, με τεχνητά χρώματα, φυτοκτόνα, εντομοκτόνα, συνθετικά λιπάσματα, ηρεμιστικά, διεγερτικά ανάπτυξης και όρεξης.

Δεν είναι καθόλου περίεργο που η ασθένεια των τρελών αγελάδων, η ασθένεια του αφθώδους πυρετού, ο pfiesteria και πλήθος άλλων ανωμαλιών που σχετίζονται με ζώα, έχουν εξαπολυθεί στην ανθρωπότητα.

Η φύση δεν είναι υπεύθυνη για αυτές τις ενέργειες.

ΑΠΟΔΑΣΩΣΗ

ΑΠΟΔΑΣΩΣΗ
Εμείς είμαστε.

Μια αλλαγή λοιπόν είναι αναπόφευκτη.

Είτε θα την κάνουμε μόνοι μας, ή θα αναγκαστούμε να την κάνουμε από την ίδια τη φύση.

Ήρθε η ώρα για τον καθέναν από μας, να αναθεωρήσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, τις παραδόσεις μας, τα στυλ και τις μόδες μας, και πάνω από όλα, τον τρόπο σκέψης μας.

Επομένως, αν αληθεύει το παλιό ρητό “έχει ο καιρός γυρίσματα”, τότε τι εισπράττουν για τον πόνο τους;

Τουλάχιστον το ξανασκεφτήκαμε;

Αν έχει ο καιρός γυρίσματα, τι εισπράττουν για τον πόνο τους;

Είναι γήινοι.

Έχουν το δικαίωμα να βρίσκονται εδώ, ακριβώς όπως το έχουν και οι άνθρωποι.

Ίσως, η απάντηση να βρίσκεται σε ένα άλλο παλιό ρητό, εξίσου αληθινό:

Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις.

Όπότε φυσικά, τα ζώα αισθάνονται και φυσικά βιώνουν πόνο.

Εν τέλει, προίκισε η φύση αυτά τα υπέροχα ζώα με πηγές συναισθημάτων ώστε να μη νιώθουν;

Ή τα ζώα έχουν νεύρα ώστε να είναι αναίσθητα;

Η λογική απαιτεί μια καλύτερη απάντηση.

Αλλά ένα πράγμα είναι απολύτως βέβαιο: τα ζώα που χρησιμοποιούνται για τροφή, για ένδυση, για διασκέδαση και για επιστημονικά πειράματα, με όλη τη καταπίεση που δέχονται κάτω από το φως του ηλίου, πεθαίνουν όλα από πόνο.

Όλα και το κάθε ένα απ’ αυτά.

Δεν είναι αρκετό, το ότι τα ζώα ανά τον κόσμο, ζουν σε καθεστώς μόνιμης οπισθοχώρησης
από την ανθρώπινη πρόοδο και επέκταση;

Και για πολλά είδη, απλά δεν υπάρχει άλλο μέρος να πάνε.

Φαίνεται πως η μοίρα πολλών ζώων είναι είτε να μη τα θέλει ο άνθρωπος, ή να τα θέλει υπερβολικά.

Εισβάλουμε σαν άρχοντες της γης, φέροντας παράξενες δυνάμεις τρόμου και οίκτου.

Αλλά τα ανθρώπινα όντα θα ‘πρεπε να αγαπάνε τα ζώα, όπως ο έξυπνος αγαπάει τον αθώο και ο δυνατός αγαπάει τον ευάλωτο.

Όταν κάνουμε μορφασμούς στη θέα βασανισμού ζώων, το συναίσθημα αυτό μιλάει για μας, ακόμα κι αν το αγνοούμε.

Και αυτοί που αποβάλλουν την αγάπη προς τα πλάσματα αυτά ως απλή συναισθηματικότητα, παραβλέπουν ένα όμορφο και σημαντικό μέρος της ανθρωπιάς μας.

Αλλά το να είμαστε άκακοι σε κάποιο ζώο, δε μας στερεί τίποτα.

Για την ακρίβεια είναι μέσα μας το να τους εγγυηθούμε μια χαρούμενη ζωή.

Και μακρόχρονη.

Στον θαμνότοπο, ο Βασιλιάς Λήαρ ρώτησε τον Γκλάουστερ:

“Πως βλέπεις τον κόσμο;”

Και ο Γκλάουστερ, που είναι τυφλός, απάντησε:

“Τον βλέπω στοργικά”.

"Τον βλέπω στοργικά".

Τρεις κύριες δυνάμεις ζωής υπάρχουν σ’ αυτό τον πλανήτη: η φύση, τα ζώα και το ανθρώπινο είδος.

Εμείς είμαστε οι Γήινοι.
Κάνε τη σύνδεση.

Μετάφραση - Υποτιτλισμός:
the_veg_crew - 2006

Επικοινωνία: info.vegan@gmail.com
Δείξτε την ταινία αυτή και σε άλλους.


Στο αρχείο δεν έχω πηγή από που κατέβασα.


Γήινοι (EARTHLINGS) - Ένα ντοκιμαντέρ που πρέπει να δούν όλοι