Αρκεί το παϊδάκι μου να είναι τοξικό

Κάθε πατέρας και κάθε μάνα θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Η αγάπη μας για τα παιδιά αποτελεί την κινητήριο δύναμη σχεδόν όλων των αποφάσεων που παίρνουμε. Τί γίνεται όμως με την αγάπη μας για τον εαυτό μας;

Είμαι ο Παύλος

Να με συμπαθάτε αν η σημερινή ανάρτηση είναι ενοχλητική ή εριστική. Δεν θέλω να προσβάλλω τις γονεϊκές προσπάθειες για σωστή ανατροφή. Κι εγώ πατέρας είμαι. Όμως όσοι με διαβάζουν αρκετό καιρό, ξέρουν πως ό,τι πρέπει να ειπωθεί, το λέω. 

Θαρρώ πως δεν υπάρχει γονέας που θέλει το κακό του παιδιού του. Όσοι μεγαλώνουν παιδιά δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους για να μεγαλώσουν τα βλαστάρια τους και να είναι δυνατά, χαρούμενα και υγιή.

Υποθέτω πως έχει να κάνει με απόψεις, πάλι. Κάθε φορά που τίθεται προς συζήτηση ένα θέμα που δεν χωράει συζήτηση, ξεπροβάλει συνεχώς η λέξη «άποψη». Εμένα η άποψή μου είναι... Εγώ διαφωνώ... Εγώ πιστεύω ότι...

Στην πραγματικότητα, πίσω από αυτές τις υποτιθέμενες απόψεις, σχεδόν πάντα κρύβεται μια εγωιστική προσωπική συνήθεια που δεν θέλουμε να αποχωριστούμε. Πάρτε για παράδειγμα το κάπνισμα. Είναι σωστό να καπνίζουμε μπροστά στα παιδιά; Μυριάδες επιστήμονες λένε, όχι. Το κάπνισμα σκοτώνει, είναι βλαβερό και βρωμερό και μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στα παιδιά, όταν μεγαλώνουν μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο ντουμάνια. Ωστόσο πολλοί γονείς, καπνίζουν μέσα στο σπίτι. Έχουν την άποψη ότι δεν πειράζει. Πιστεύουν ότι δεν είναι και τόσο κακό. Διαφωνούν με τους επιστήμονες. Σίγουρα, κάποιοι θα πουν ότι ξέρουν πως αυτό που κάνουν είναι απαράδεκτο, αλλά είναι εθισμένοι σε μια κακιά συνήθεια και δεν μπορούν να το διαχειριστούν. Αλλά και πάλι, υπάρχει μια υποβόσκουσα άποψη από πίσω, διότι αν ήταν χίλια τοις εκατό σίγουροι ότι σκοτώνουν τα παιδιά τους, δεν θα το έκαναν.

Για να διαφωνήσεις με την επιστήμη, πρέπει να έχεις στα χέρια σου επιστήμη. Δεν μπορείς να λες απλά «διαφωνώ» επειδή έτσι γουστάρεις. Δηλαδή, ξερωγω, διαφωνώ ότι στεκόμαστε στη Γη εξαιτίας της βαρύτητας.  

Επειδή στην Ελλάδα έχουμε αντικαταστήσει την επιστήμη με την άποψη, είναι σημαντικό να υπογραμμίσω ότι μισώ την λέξη «λένε». Όλα λειτουργούν έτσι εδώ. Με επίκληση σε μια αόριστη, άγνωστη οντότητα που συμπυκνώνεται με μαγικό τρόπο σε μια συλλογικότητα και... λέει. 

Την επόμενη φορά που κάποιος θα πει "λένε ότι...", ξύσε λίγο το κεφάλι σου. Ποιοι το λένε; Με βάση ποια στοιχεία; Είναι αποδεδειγμένο, κι αν ναι, από ποιον; Όταν διαβάζεις κάπου «έρευνες έχουν δείξει ότι...» και δεν βλέπεις πουθενά αυτές τις έρευνες, να είσαι καχύποπτος/η γιατί μυρίζει μπούρδα.

Τα παραδείγματα αυτής της «λαϊκής επιστήμης» είναι πραγματικά αμέτρητα. Ειδικά, δε, σε ό,τι αφορά την διατροφή, που είναι και το θέμα της ανάρτησης, εδώ στην Ελλάδα έχουμε - δόξα τω Θεώ - μεγάλη εμπειρία σε «λένε ότι».

Σε δημόσια εμφάνιση που έκανε εκπρόσωπος του Facebook το 2014 σε δελτίο ειδήσεων του France24, ανέφερε ότι όσον αφορά επικεφαλίδες, ειδήσεις και ανακοινώσεις που αναμεταδίδονται από τον κόσμο μέσω της Κοινοποίησης (Share) στο κοινωνικό δίκτυο, το 88% των χρηστών κάνει κοινοποίηση χωρίς να κάνει ούτε κλικ πάνω στο επίμαχο άρθρο. Με λίγα λόγια, η κάθε είδους πληροφορία διαδίδεται όπως οι κλανιές σε θάλαμο στρατιωτών με κρυολόγημα, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται αν αυτό που διαδίδει (και πιστεύει) έχει κάποια βάσιμη ισχύ.

Κάπως έτσι, χωρίς φυσικά να είναι απαραίτητη η συμμετοχή κοινωνικών δικτύων μιας και μιλάμε για πληροφορίες που μπορεί να πηγαίνουν δεκαετίες πίσω, έχουν διαδοθεί και εγκατασταθεί μόνιμα στο μυαλό μας διάφορες πληροφορίες σχετικά με την διατροφή. 

Το γάλα είναι καλό για την υγεία. Πού το ξέρουμε; Το λένε όλοι. 
Το κρέας είναι υγιεινό, όταν καταναλώνεται με μέτρο. Έτσι λένε.
Τα αυγά είναι απαραίτητα για να μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Αυτό λένε.
Ο άνθρωπος είναι παμφάγος. Ποιος το λέει; Όλοι το λένε!

Πριν προλάβεις να σηκωθείς από την καρέκλα σου, κατηγορώντας τους περίεργους τους βίγκαν για προπαγάνδα, να σου θυμίσω ότι σήμερα ο μεγαλύτερος όγκος τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών διαφημίσεων, προβολών σε σούπερ μάρκετ και γιγαντιαίων διαφημίσεων σε στάσεις και τοίχους, αφορούν αλλαντικά, μπριζόλες, γιαούρτια, τυριά και δηλητηριώδη σιχαμερά σνακ. Επομένως δεν κάνουν οι βίγκαν την προπαγάνδα.

Σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας εκατοντάδες μελέτες που συσχετίζουν ευθέως τα ζωικά τρόφιμα με πλήθος ασθενειών. Σε προηγούμενη ανάρτηση, δημοσιεύτηκαν 100 λόγοι για να μην τρως κρέας, όπου μπορείς να βρεις πηγές και παραπομπές σε επιστημονικές μελέτες (και όχι σε φήμες ή απόψεις του γείτονα) για το πόσο βλαβερό είναι το κρέας, τα αυγά, τα ψάρια και άλλα ζωικά τρόφιμα.

Όσον αφορά δε στο γάλα, έρευνες έχουν δείξει εδώ και πολλά χρόνια ότι όχι μόνο δεν έχει κανένα ειδικό διατροφικό όφελος (εννοώ, παραπάνω από αυτό που έχει, για παράδειγμα, μια φασολάδα) αλλά αντιθέτως η κατανάλωση γάλακτος κάνει τα αντίθετα από αυτά που διαφημίζει: Καταστρέφει τα κόκκαλα αντί να τα δυναμώνει και αφαιρεί ασβέστιο από τον οργανισμό αντί να τού προσφέρει. Επιπλέον το γάλα είναι πλούσια πηγή αντιβιοτικών, ορμονών, πύον, αίματος, κοπριάς, παρασιτοκτόνων, χοληστερίνης, κορεσμένων λιπαρών και καζεΐνης. Επιστημονικές πηγές για αυτά, μπορείς να βρεις στο τέλος του άρθρου.

Αν υποθέσουμε ότι κάποιοι γονείς δεν γνωρίζουν τα παραπάνω, τότε προφανώς ταΐζουν τα παιδιά τους με γάλα και κρέας, αγνοώντας τους κινδύνους. Έτσι μάθανε. Και για να μην βγάζω την ουρά μου απ' έξω, κι εγώ έτσι είχα μάθει. Αυτό μάθαμε από το σχολείο, από τους γονείς μας, από τους γιατρούς και την τηλεόραση. Σε αυτούς λοιπόν δεν μπορώ να πω πολλά, αλλά υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία και δεκάδες έρευνες πανεπιστημίων, που μπορούν να διαβάσουν και να ενημερωθούν.

Τί γίνεται όμως με τα τρόφιμα ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ότι κάνουν κακό; Ποιος γονέας δεν γνωρίζει ότι η ζάχαρη κάνει κακό; Ποιος δεν ξέρει ότι τα αλλαντικά είναι από πολύ βλαβερά έως και καρκινογόνα; Ποιος δεν γνωρίζει για τις δραματικές συνέπειες της χοληστερίνης, που περιέχεται άφθονη σε ζωικά τρόφιμα και ιδιαίτερα σε λιπαρά κρέατα; Υπάρχει κάποιος που δεν ξέρει ότι τα φρούτα είναι πολύ καλύτερα από την μερέντα; Αγνοεί κάποιος γονέας ότι τα αναψυκτικά βλάπτουν την υγεία των παιδιών;

Κι όμως, οι περισσότεροι γονείς συνεχίζουν να δίνουν στα παιδιά τους ό,τι πιο βρωμερό, δηλητηριώδες και δυνητικά θανατηφόρο υπάρχει εκεί έξω: Καραμέλες, γλειφιτζούρια, παγωτά, πιτόγυρα, χάμπουργκερ, μερέντες, σοκολάτες, κόκα κόλα, πατατάκια, ζελεδάκια, τυριά, αλλαντικά, λουκάνικα και ό,τι χωράει ο νούς.  

Γιατί το κάνουν; Θεωρώ πως οι λόγοι είναι δύο. 

Ο πρώτος είναι ο πιο απλός και είναι τί άλλο, η ησυχία μας. Δώσε του ό,τι θέλει να μην μας ζαλίζει.

Ο δεύτερος λόγος, πρακτικά είμαστε εμείς οι ίδιοι.  Οι γονείς δίνουν στα παιδιά τους να τρώνε σκουπίδια, επειδή θέλουν να τα τρώνε και οι ίδιοι.

Πώς θα πεις σε παιδί ότι δεν κάνει να τρώει βρωμερές λιπαρές σάρκες ζώων, όταν τις τρως ο ίδιος; Πώς θα πείσεις το παιδί ότι τα φρούτα κάνουν καλό, όταν αράζεις με παρέες σε τετράμετρα τραπέζια και χλαπακιάζεις ό,τι πιο ανθυγιεινό υπάρχει; Πώς να προτιμήσει το παιδί έναν φυσικό χυμό, όταν γύρω του όλοι ρουφάνε milkshake και κόκα κόλα; Τα παιδιά ζουν με το παράδειγμά μας, και είμαστε το χειρότερο παράδειγμα που υπάρχει. 

Ο μέσος Δυτικός σήμερα, δεν θέλει να ακούσει λέξη για το φαγητό του. Είναι ταμπού. Απαγορεύεται. 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει και άποψη.  

Διαφωνεί με όλες τις έρευνες, επειδή όλοι λένε ότι αυτά που του αρέσει να τρώει, είναι απαραίτητα για την υγεία. Έτσι λένε. Λένε ότι το κρέας έχει πρωτεΐνη και το τυρί έχει ασβέστιο. Να, ορίστε, το γράφει και αυτός ο διατροφολόγος στο σάιτ του. Πρωτεΐνη βέβαια έχουν τα πάντα. Και τα σκουλήκια έχουν πρωτεΐνη. Και το γρασίδι. Αλλά για κάποιο λόγο, λένε ότι μόνο το κρέας έχει καλή, χρήσιμη, γαμάτη πρωτεΐνη. Όσοι δεν το τρώνε αρρωσταίνουν, λιποθυμάνε και στο τέλος πεθαίνουν.

Μαντέψτε με ποιες «έρευνες» συμφωνεί ο Δυτικός και κατ' επέκτασιν και οι Έλληνες: Μα φυσικά, με αυτές που υπογραμμίζουν τα οφέλη των τροφών που του αρέσει να τρώει. Είναι ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης, που η Ψυχολογία ονομάζει τάση αυτοεπιβεβαίωσης - να επιλέγουμε δηλαδή πάντα την πληροφορία που βολεύει καλύτερα τις συνήθειες και τις απόψεις μας.
  

Πόσο μεγάλη σύμπτωση, να θεωρούμε πάντα ωφέλιμα για την υγεία αυτά που τρώμε εμείς. Για παράδειγμα, δεν έχω ακούσει κανέναν ειδικό να προτείνει σουβλάκι ακρίδας, ούτε ποντίκια στη σχάρα. Έχουν πολλή πρωτεΐνη κι αυτά. Οι Ασιάτες συνάδελφοί τους, τα προτείνουν. Παρότι σε άλλες χώρες είναι εξαιρετικοί μεζέδες, εδώ δεν είναι. Μάλλον δεν έχουν αρκετή πρωτεΐνη. Τι να πω.

Αν αντί να κάνουμε καλό στα παιδιά μας τελικά τα αρρωσταίνουμε, τί έχουμε να πούμε γι΄αυτό; Τίποτα. 

Ο διάσημος γιατρός Dr. Michael Greger, υπεύθυνος της ιστοσελίδας nutritionfacts.org και συγγραφέας του μπεστ σέλερ «How Not to Die», σχεδόν ομολόγησε σε συνέντευξή του ότι αυτά τα τρόφιμα που προτείνουν οι ειδικοί και οι κυβερνήσεις να τρώμε (σ.σ.: διατροφικές πυραμίδες, συμβουλές διατροφής κ.λπ.), στην πραγματικότητα μπορεί να μας σκοτώνουν. Αντιλαμβάνομαι πως δύσκολα αμφισβητεί κάποιος όσα του λένε οι ειδικοί και το κράτος, αλλά όπως προανέφερα υπάρχουν ήδη ευρέως γνωστά βλαβερά τρόφιμα, που κανείς δεν προτείνει να τα τρώμε, κι όμως συνεχίζουμε να τα προσφέρουμε στα παιδιά μας.  

Ποιος φταίει για το γεγονός ότι τα παιδιά έχουν πλέον υψηλή χοληστερίνη από το Γυμνάσιο - τα παιδιά ή οι γονείς; 

Ποιος φταίει που τα παιδιά γίνονται παχύσαρκα - τα παιδιά τα ίδια ή οι γονείς; 

Ποιος φταίει που θερίζει ο καρκίνος, ο διαβήτης, το άσθμα, τα αυτοάνοσα, οι αλλεργίες, τα εγκεφαλικά και οι κάθε είδους πόνοι; Η μολυσμένη ατμόσφαιρα, το χάλια νερό, οι εξωγήινοι, ή μήπως η διατροφή μας;

Όταν περισσότερες από 100 μελέτες «δείχνουν» το κρέας και τα γαλακτοκομικά ως τους κύριους ένοχους για τις περισσότερες ασθένειες, το να συνεχίζουμε να μπουκώνουμε τα παιδιά μας με αυτά τα «τρόφιμα» δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά μόνο εγκληματικό. Τα παιδιά μας φαίνονται υγιή, ναι. Κανείς δεν λέει ότι πέφτουν κάτω σαν τις ψεκασμένες μύγες - όμως τί εχέγγυα παίρνουν για το μέλλον τους; Πώς θα είναι η ζωή τους και η υγεία τους όταν γίνουν, για παράδειγμα, 40 ή 50 ετών; Λογικά, και σύμφωνα με τα ειοθώτα, θα ζήσουν την νεανική τους ηλικία σχετικά καλά, καταβροχθίζοντας ό,τι πιο ανθυγιεινό και επικίνδυνο υπάρχει (το οποίο διδάχθηκαν από τους γονείς τους) και, όταν με το καλό φτάσουν τα 50, υπάρχουν και τα χάπια. Δηλαδή οι γιατροί τί θα κάνουν, κλέφτες θα γίνουν;

Από την άλλη, ακούγεται συχνά η άποψη ότι δεν φταίει το κρέας και το γάλα per se, αλλά το βιομηχανοποιημένο κρέας και γάλα, και ότι του χωριού είναι μια χαρά. Παρότι αυτό δεν ισχύει (έχει επιβεβαιωθεί ότι τα άγρια ή ελευθέρας βοσκής ζώα, παρότι είναι λιγότερο βλαβερά, εξακολουθούν να προκαλούν φλεγμονές στον οργανισμό, πηγή εδώ), ας το δεχτώ. Τρως κρέας και γάλα από το χωριό; Η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών, όχι. 'Αλλωστε δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία, γιατί, στο τέλος, πάλι κερδίζει η κοιλιοδουλεία. Αν αύριο το πρωί έβγαινε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων ο Υπουργός Υγείας και ανακοίνωνε επίσημα στους πολίτες ότι το κρέας σκοτώνει, πόσοι θα σταματούσαν να το τρώνε; Και πόσοι θα σταματούσαν να το δίνουν στα παιδιά τους; Ρητορική ερώτηση. Η απάντηση φυσικά είναι, ελάχιστοι. Περίπου και όσοι σταμάτησαν να καπνίζουν όταν μας ανακοίνωσαν ότι το κάπνισμα σκοτώνει.

 

Θεωρώ πως πίσω από το διατυμπανισμένο ενδιαφέρον των γονιών για τα παιδιά 

τους, πολύ συχνά κρύβεται μια βολεψιά που δεν θέλουν να χαλάσουν. Η ευκολία, η συνήθεια και η παράδοση παίζουν εξαιρετικά τον ρόλο τους, υπερνικώντας την επιστήμη και καταδικάζοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους, καθημερινά, σε αρρώστεια, πόνο, ταλαιπωρία ή και θάνατο.

Πρόσφατα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατέταξε το επεξεργασμένο κρέας (μπέικον, λουκάνικα, σνίτσελ, γύρος κλπ) στις καρκινογόνες ουσίες και το κόκκινο κρέας στις πιθανώς καρκινογόνες. Είναι μια πληροφορία που αν δεν αφορούσε το κρέας αλλά, ας πούμε, τα αποσμητικά, θα προκαλούσε τεράστιο θόρυβο. Φανταστείτε το: «Καρκινογόνα τα αποσμητικά, λέει ο Π.Ο.Υ», 5 εκατομμύρια κοινοποιήσεις.

Εκτός από την υγεία μας, το κρέας είναι πλέον διαπιστωμένα υπεύθυνο και για την καταστροφή του πλανήτη. Η κλιματική αλλαγή, η μόλυνση της ατμόσφαιρας, η λειψυδρία και η εξαφάνιση των δασών, έχουν ως κύριο αίτιο την κτηνοτροφία. Τί μαθαίνουμε όμως στα παιδιά; Ότι φταίνε τα αυτοκίνητα, τα εργοστάσια και τα σκουπίδια. Κανείς δεν λέει στα παιδιά ότι ο πλανήτης μπορεί να σωθεί μόνο αν αλλάξουμε διατροφικές συνήθειες, διότι τότε θα πρέπει να τις αλλάξουμε κι εμείς οι γονείς και, ξέρετε, δεν το θέλουμε αυτό.

Αν σας φαίνονται χρήσιμες οι αναρτήσεις της Συνύπαρξης, βοηθήστε να αποκτήσει κι άλλους αναγνώστες. Μπορείτε να κάνετε Like στη σελίδα μας στο Facebook και να κοινοποιήσετε αυτό το άρθρο στο προφίλ σας.



Πηγές & Υλικό για περαιτέρω ανάγνωση
http://archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=414881
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15741380?dopt=Abstract
http://www.bmj.com/content/349/bmj.g6015
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1739864
http://terrapapers.com/?p=30444
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2586336/pdf/cwn072.pdf
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9036757
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20849668
http://archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=1134845
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18719634
http://www.fda.gov/downloads/ForIndustry/UserFees/AnimalDrugUserFeeActADUFA/UCM231851.pdf
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15319301
http://nutritionstudies.org/12-frightening-facts-milk/

Περισσότερα εδώ http://siniparksi.blogspot.gr/2016/10/blog-post.html