Από τον David Catchpoole
μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Τσακνάκη
Απ’ το 1946 ως το 1955, ένα θηλυκό αφρικάνικο λιοντάρι, γεννημένο και μεγαλωμένο στην Αμερική, έζησε ολόκληρη την εννιάχρονη ζωή του χωρίς να φάει ποτέ κρέας.1 Στην πραγματικότητα, οι ιδιοκτήτες του, Georges και Margaret Westbeau,2 που θορυβήθηκαν από αναφορές επιστημόνων ότι τα σαρκοφάγα ζώα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς κρέας, έκαναν μεγάλες προσπάθειες για να πείσουν το ασυνήθιστο κατοικίδιό τους (‘Μικρή Tyke’) να αναπτύξει μια γεύση γι’ αυτό. Έβαλαν ακόμη και αγγελία με ανταμοιβή για όποιον θα μπορούσε να βρει μια συνταγή με κρέας που θα άρεσε στη λιονταρίνα. Η επιμελήτρια του ζωολογικού κήπου της Νέας Υόρκης συμβούλεψε την οικογένεια πως αν έβαζε λίγες σταγόνες αίμα στο γάλα της Μικρής Tyke, αυτό θα βοηθούσε στον απογαλακτισμό της. Η μικρή λιονταρίνα όμως αρνήθηκε να το αγγίξει· ακόμα κι όταν είχαν βάλει μόνο μία σταγόνα αίματος.
Ανάμεσα στους πολλούς επισκέπτες της φάρμας των 400 στρεμμάτων, μερικοί πιο ειδικοί εμπειρογνώμονες ζώων πρόσφεραν κι αυτοί τις συμβουλές τους, αλλά τίποτα δεν δούλεψε. Στο μεταξύ, η Μικρή Tyke συνέχιζε να τα πηγαίνει εξαιρετικά καλά με την καθημερινή της διατροφή με μαγειρεμένα δημητριακά, ωμά αβγά και γάλα. Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών ήταν πλήρως ανεπτυγμένη και ζύγιζε 160 κιλά.
Όπως γράφει ο Georges Westbeau, ήταν ένας ‘νεαρός επισκέπτης’ στο κτήμα του Hidden Valley ο οποίος απάντησε με ευκολία στο ερώτημα πώς θα μπορούσε να πειστεί η Μικρή Tyke να φάει κρέας. (νομίζαμε πως είναι απαραίτητο για τα σαρκοφάγα ώστε να επιβιώσουν):
‘Γύρισε, με κοίταξε με σοβαρό βλέμμα και ρώτησε: “Δεν διαβάζεις την Βίβλο;” Παραδέχτηκα ότι δεν την είχα διαβάσει μάλλον όσο θα έπρεπε. Τότε συνέχισε: “Διάβασε την Γένεση 1:30 και θα πάρεις την απάντησή σου.” Με την πρώτη ευκαιρία πήρα τη Βίβλο μου και γύρισα στο σημείο που μου είχε υποδείξει. Προς μεγάλη μου έκπληξη, διάβασα αυτά τα λόγια: “Και σε όλα τα ζώα τής γης, και σε όλα τα πουλιά τού ουρανού, και σε κάθε ερπετό που σέρνεται επάνω στη γη, και έχει μέσα του ψυχή που ζει, έδωσα κάθε χλωρό χορτάρι για τροφή. Και έγινε έτσι.“
Αποσπάσματα στην τηλεόραση και φωτογραφίες σε εφημερίδες παρακίνησαν επίσης πολλούς ανθρώπους, όπως έναν που έγραψε: ‘Τίποτα δεν με έκανε πιο χαρούμενο απ’ την εικόνα με το λιοντάρι και το αρνί. Με βοήθησε να πιστέψω στη Βίβλο.’
Οι ιδιοκτήτες της Μικρής Tyke, αν και δεν ήταν χριστιανοί, είχαν πλέον διαβεβαιωθεί ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν για την άρνηση της να τρώει κρέας, και έστρεψαν την προσοχή τους στο να βελτιώσουν κι άλλο τη ‘χορτοφαγική’3 της διατροφή, μαθαίνοντας για νέους σπόρους που θα μπορούσαν να προσθέσουν στο φαγητό της λέαινας. Αυτά τα διάφορα σιτηρά αλέθονταν και ανακατεύονταν μαζί ενώ ήταν ακόμη ξηρά, κι έπειτα μαγειρεύονταν και αναμιγνύονταν μαζί με το γάλα και τ’ αβγά. Η λιονταρίνα τρεφόταν μ’ αυτό το μείγμα κάθε πρωί και απόγευμα, και κάποιες φορές και το μεσημέρι. Για να διατηρήσει τα δόντια και τα ούλα της (αφού αρνήθηκε κάθε προσφορά για να μασήσει κόκαλα), δώσανε στη Μικρή Tyke ένα ζευγάρι βαριές μπότες για να μασάει, κάτι που διήρκεσε περίπου τρεις εβδομάδες. Η λιονταρίνα όχι μόνο επιβίωσε μ’ αυτή τη δίαιτα, αλλά ευδοκίμησε. Ένας από του “πιο ικανούς επιμελητές ζωολογικών κήπων” της Αμερικής, είπε πως αυτή η λιονταρίνα ‘ήταν ένα από τα καλύτερα του είδους της, που έχω δει ποτέ.’
Εκτός από τη Μικρή Tyke, η οικογένεια Westbeau φρόντιζαν κι ένα πλήθος άλλων ζώων που είχαν στη φάρμα τους. Ένας μεγάλος αριθμός από τους πολλούς επισκέπτες στο Hidden Valley, είχαν ως κίνητρο την προσδοκία να δουν “το λιοντάρι που ζει μαζί με το αρνί”, μια κατάσταση παρόμοια με τις προφητείες στο Ησαΐα 11:6. Το θέαμα μιας λέαινας να ζει μια ήρεμη ζωή μαζί με πρόβατα, αγελάδες και παγόνια έκανε βαθιά εντύπωση σε πολλούς επισκέπτες. Αποσπάσματα στην τηλεόραση4 και φωτογραφίες σε εφημερίδες παρακίνησαν επίσης πολλούς ανθρώπους, όπως έναν που έγραψε: ‘Τίποτα δεν με έκανε πιο χαρούμενο απ’ την εικόνα με το λιοντάρι και το αρνί. Με βοήθησε να πιστέψω στη Βίβλο.’
Υπό το φως της περίπτωσης της Μικρής Tyke, μαζί με αδημοσίευτες ιστορίες άλλων σαρκοφάγων ζώων που επιβίωσαν με χορτοφαγική διατροφή,5 είναι σίγουρα πιο εύκολο να κατανοήσουμε την αφήγηση της Γένεσης για τα ζώα που ζούσαν αποκλειστικά με φυτά πριν την πτώση του Αδάμ.6
Η παρατήρηση του κ. Westbeau για την λέαινα ότι “για να διατηρήσει το στομάχι της, μπορούσε να περάσει και μια ώρα τρώγοντας το ψηλό γρασίδι στους κάμπους”, είναι επίσης μια ζωντανή υπενθύμιση των προφητειών του Ησαΐα 11:7 και 65:25 “…και το λιοντάρι θα τρώει άχυρο όπως το βόδι”.
Πρόσθετη μελέτη
Σχετικά άρθρα
Παραπομπές και σημειώσεις
Westbeau, G., Little Tyke: the story of a gentle vegetarian lioness, Theosophical Publishing House, IL, USA, 1986. (οι πληροφορίες αντλούνται από τις σελίδες 3–6, 17, 32–35, 59–60, 113–114.) Επιστροφή στο κείμενο.
Η λέαινα είχε δοθεί στους Westbeaus σαν ένα κακοποιημένο λιονταράκι μία μέρα αφότου γεννήθηκε, απ‘ τον ζωολογικό κήπο όπου κρατούσαν τη μητέρα του. Η μητέρα είχε σκοτώσει όλα τα νεογνά από τις τέσσερις προηγούμενες εγκυμοσύνες, αμέσως μόλις γεννήθηκαν. Αυτή τη φορά όμως, οι υπάλληλοι του ζωολογικού κήπου στέκονταν δίπλα αγχωμένοι, έτοιμοι να παλέψουν για να διασώσουν το μικρό αμέσως μόλις γεννηθεί. Έτσι είχαν επιτυχία με τη ‘Μικρή Tyke’, αλλά όχι προτού τα γρήγορα και δυνατά σαγόνια της μητέρας τραυματίσουν το λιονταράκι στο μπροστά δεξί του πόδι. Επιστροφή στο κείμενο.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα θα περιλάμβαναν τα αυγά στη ‘χορτοφαγική‘ διατροφή, αν δεν είναι γονιμοποιημένα, καθώς δεν υπάρχει έτσι θανάτωση κάποιου ζώου. Αν και φαίνεται μάλλον απίθανο ότι τα αυγά (ή το γάλα για τα ενήλικα ζώα) ήταν μέρος της διατροφής πριν την Πτώση, αυτό που θέλουμε να τονίσουμε εδώ είναι ότι τα λιοντάρια δεν χρειάζονται κρέας για να επιβιώσουν. Πολλά φυτά έχουν εξαφανιστεί. Είναι πολύ πιθανόν πως υπήρχαν πλούσιες πηγές πρωτεΐνης στο φυτικό βασίλειο πριν τον Κατακλυσμό και την Πτώση. Επιστροφή στο κείμενο.
Δυστυχώς, στη διάρκεια των γυρισμάτων στο Hollywood για μια τηλεοπτική εκπομπή κρατικής εμβέλειας, η Μικρή Tyke έπαθε πνευμονία και πέθανε μερικές εβδομάδες αργότερα. Επιστροφή στο κείμενο.
Όσο ζούσα στην Ινδονησία το 1980, πολλές οικογένειες μου είπαν ότι ποτέ δεν τάισαν τα σκυλιά τους κρέας (αν και είναι πιθανό κάποιες φορές να βρίσκανε κόκαλα στα σκουπίδια). Άλλες πηγές αναφέρουν ότι αυτή είναι μια ευρέως διαδεδομένη συνήθεια σ‘ αυτή τη χώρα. Επιστροφή στο κείμενο.
Η Βίβλος δεν μας δίνει λεπτομέρειες για το πως έγινε η αλλαγή απ‘ τη φυτοφαγία στη χορτοφαγία μετά την Πτώση. Μια πιθανότητα είναι με Θεϊκό ‘ανασχεδιασμό‘. Άρα, ακόμη κι αν σήμερα τα λιοντάρια χρειάζονταν κρέας για να επιβιώσουν, αυτό δεν θα ακύρωνε τη Γένεση. Δες και το βιβλίο The Creation Answers Book για μια πιο πλήρη ανάλυση. Επιστροφή στο κείμενο.
http://creation.com/the-lion-that-wouldnt-eat-meat-greek
----------------------------
Σχόλιο: Πολύ καλό. Το διάβασα στα ρώσικα. Υπάρχει σύνδεσμος που μπορείς να κατεβάσεις το βιβλίο δωρεάν.
Κανονικά, δεν πρέπει να δίνουμε στους φίλους μας μαγειρεμένα σκοτωμένα ζωικά και φυτικά. Στη φύση τα ζώα, και ο άνθρωπος παλιά, δεν μαγειρεύουν και τρώνε όλα ωμά, με όλα τα συστατικά που θέλει ο οργανισμός.
Ένας πραγματικά ζωόφιλος που έχει γνώσεις και ηθική δεν θα δώσει ποτέ στις γάτες και σκυλιά κρέας όντων που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος, δεν θα δώσει για πολλούς λόγους ζωικές τροφές.
Ένας λόγος είναι και αυτός:
Αυτός που επιτρέπει τη σφαγή των ζώων
Αυτός που το μαχαιρώνει
Αυτός που το σκοτώνει
Αυτός που πουλάει ή αγοράζει κρέας
Αυτός που μαγειρεύει
Αυτός που σερβίρει
Αυτός που τρώει
Όλοι αυτοί έπρεπε να θεωρούνται δολοφόνοι ζώων.
Οι Νόμοι των Manu
Τα σκυλιά και γάτες θα τρώνε όλα φυτικά όταν πεινάνε, τρώνε και δημητριακά, και όσπρια, και αρακά, και φρούτα, και πεπόνια, και καρπούζι, και κολοκυθάκια ωμά και βρασμένα με λάδι και λεμόνι, και λάχανο και μπρόκολο, και κουνουπίδι μαγειρεμένα και μη. Τα σκυλιά και γάτες στα σπίτια συνήθισαν στην κακή διατροφή και δεν πεινάνε, γι αυτό πολλές φορές δεν θέλουν να τρώνε φυτικά. Εγώ πριν χρόνια είχα μια γάτα και την έμαθα να τρώει όλα φυτικά. Η γάτα μου έτρωγε και ντομάτες έτρωγε, και καρπούζι έτρωγε, και πεπόνι έτρωγε, και πατάτες έτρωγε.
Υ.Γ.
Το άλογο είναι ο πρόγονος των λύκων και των σκύλων. Δείτε εικόνα του αλόγου, των λύκων και των σκύλων. Ακριβής αντίγραφο του αλόγου είναι οι λύκοι και σκύλοι. Αυτά έχω διαβάσει κάπου πριν χρόνια. Βλ. τα χαρακτηριστικά του προσώπου, του κεφαλιού, του σώματος που μοιάζουν πάρα-πάρα πολύ. Μόνο στις διαστάσεις διαφέρουν. Το άλογο τρώει χόρτα, δημητριακά, σανό και φρούτα μεγάλες ποσότητες και γι αυτό είναι μεγάλο ζώο, ενώ οι λύκοι και σκύλοι έχουν μικρότερες διαστάσεις. Με λίγο κρέας χορταίνουν αμέσως. Δεν τρώνε μεγάλες ποσότητες φυτικών τροφών.
