Τι να κάνουμε. Δισεκατομμύρια άμοιρα ζώα υποφέρουν αφάνταστα και δολοφονούνται κάθε μέρα και όποιος/ια τρώει ακόμα στο 2012 ψυχές, πρόσωπα, σάρκες, πτώματα άμοιρων πλασμάτων πρέπει να διαβάσουν αυτά και να γίνουν άνθρωποι.
Ποίημα για τα ζώα, ανθρώπους...
Βελάσματα απόγνωσης , στου πανικού την ώρα .
Γρυλίσματα ανείπωτης ,αβοήθητης αγωνίας .
Απόκοσμα μουγγανητά , οπλές που τρεμουλιάζουν .
Ρουθούνια υγρά ορθάνοιχτα , θανάτου οσμή γεμάτα .
Αυτιά στητά στον κίνδυνο , κόρες διεσταλμένες .
Ανάσες κοφτές , επίγνωση , μάτια που στάζουν τρόμο .
Κορμιά άποπλα , ανήμπορα , ζουν την θηριωδία
κι'έχουν στα φυλλοκάρδια τους , φόβο και απορία .
Δήμιοι τρέχουν γύρω τους , βρίζουν και βλαστημάνε .
Χτυπούνε απάνθρωπα , άνανδρα , τα οδηγούν στον πόνο .
Με έναν λοστό αλύπητα , τσακίζουν τα κρανία .
Αργά τα βασανίζουνε , αργά τ'αποτελειώνουν ,
για να είναι το κρέας τρυφερό , για τους πολιτισμένους .
Χέρια μαχαίρια κοφτερά , στόματα σαρκοβόρα .
Ζητούν να πιούν ζεστό , καυτό , αίμα αθώο αίμα .
Κεφάλια ζώων να κοπούν , σάρκα να σπαρταράει .
Καρδιές , σκόνη να γίνονται , στην Κόλαση του ανθρώπου
Sikiotakis Konstantinos
Facebook
Ένα άλλο ποίημα - ΤΑ ΖΩΑ. (Σελ. 79)
Τα ζώα να λυπόμαστε και να το αγαπούμε,
διότι είναι θύματα μες τη ζωή που ζούμε.
Δεν σκέφτονται δεν κρίνουνε και δεν υπολογίζουν,
και ότι και αν κάνουνε δεν το ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ.
Δεν κρίνουν υστερόβουλα, με το ένστικτο τους μόνο,
δεν αντιδρούν ανθρώπινα με μίσος και με φθόνο.
Δεν φταιν λοιπόν σε τίποτα τα ζώα τα κείμενα,
και βγάζουμε το μίσος μας κ’ όλα τα απωθημένα.
Κάνουμε χρίσει υπεροχής κ’ ανθρώπινης βλακείας,
και ήμαστε περήφανοι τούτης τις αδικίας.
Τα ζώα πρέπει λογικός όλοι να αγαπάμε,
και όχι μόνον σαν φαΐ στο πιάτο να τα φάμε.
http://users.otenet.gr/~tzinis/piimata.htm
Με εκτίμηση ΤΖΙΝΙΣ Χ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ http://users.otenet.gr/~tzinis tzinis@otenet.gr
Ποίημα για τα ζώα, ανθρώπους...
Βελάσματα απόγνωσης , στου πανικού την ώρα .
Γρυλίσματα ανείπωτης ,αβοήθητης αγωνίας .
Απόκοσμα μουγγανητά , οπλές που τρεμουλιάζουν .
Ρουθούνια υγρά ορθάνοιχτα , θανάτου οσμή γεμάτα .
Αυτιά στητά στον κίνδυνο , κόρες διεσταλμένες .
Ανάσες κοφτές , επίγνωση , μάτια που στάζουν τρόμο .
Κορμιά άποπλα , ανήμπορα , ζουν την θηριωδία
κι'έχουν στα φυλλοκάρδια τους , φόβο και απορία .
Δήμιοι τρέχουν γύρω τους , βρίζουν και βλαστημάνε .
Χτυπούνε απάνθρωπα , άνανδρα , τα οδηγούν στον πόνο .
Με έναν λοστό αλύπητα , τσακίζουν τα κρανία .
Αργά τα βασανίζουνε , αργά τ'αποτελειώνουν ,
για να είναι το κρέας τρυφερό , για τους πολιτισμένους .
Χέρια μαχαίρια κοφτερά , στόματα σαρκοβόρα .
Ζητούν να πιούν ζεστό , καυτό , αίμα αθώο αίμα .
Κεφάλια ζώων να κοπούν , σάρκα να σπαρταράει .
Καρδιές , σκόνη να γίνονται , στην Κόλαση του ανθρώπου
Sikiotakis Konstantinos
Ένα άλλο ποίημα - ΤΑ ΖΩΑ. (Σελ. 79)
Τα ζώα να λυπόμαστε και να το αγαπούμε,
διότι είναι θύματα μες τη ζωή που ζούμε.
Δεν σκέφτονται δεν κρίνουνε και δεν υπολογίζουν,
και ότι και αν κάνουνε δεν το ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ.
Δεν κρίνουν υστερόβουλα, με το ένστικτο τους μόνο,
δεν αντιδρούν ανθρώπινα με μίσος και με φθόνο.
Δεν φταιν λοιπόν σε τίποτα τα ζώα τα κείμενα,
και βγάζουμε το μίσος μας κ’ όλα τα απωθημένα.
Κάνουμε χρίσει υπεροχής κ’ ανθρώπινης βλακείας,
και ήμαστε περήφανοι τούτης τις αδικίας.
Τα ζώα πρέπει λογικός όλοι να αγαπάμε,
και όχι μόνον σαν φαΐ στο πιάτο να τα φάμε.
http://users.otenet.gr/~tzinis/piimata.htm
Με εκτίμηση ΤΖΙΝΙΣ Χ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ http://users.otenet.gr/~tzinis tzinis@otenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου