…κάθε χώρος, κάθε μέλισσα που βουίζει, κάθε σημείο της γης αποτελεί κάτι ιερό - …Αποτελούμε μέρος της γης και η γη αποτελεί μέρος της δικής μας ύπαρξης. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδέλφια μας. Ο τάρανδος, το άλογο, ο μεγάλος αετός, είναι αδελφοί μας. Οι ψηλοί βράχοι, τα αφρισμένα κύματα του ποταμού, ο χυμός των αγριολούλουδων, η θερμότητα του σώματος του αλόγου και των ανθρώπων ανήκουν όλα στην ίδια οικογένεια. Seattle-αρχηγός των Ινδιάνων φυλής Ντουάμις
Η εταιρία Playmobil προωθεί στην αγορά ένα παιχνίδι που έχει ως θέμα του το τσίρκο με ζώα!Το παιχνίδι αυτό κρίνεται ως αντιπαιδαγωγικό καθώς μεταφέρει στρεβλά μηνύματα στα παιδιά αφού παρουσιάζει ως κάτι φυσιολογικό το να βρίσκονται τα άγρια ζώα στο τσίρκο και να είναι δίπλα τους ο θηριοδαμαστής με το μαστίγιο στο χέρι!Προωθεί την βία με συγκεκαλυμένο τρόπο!
Petition:
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ απο την Playmobil Hellas να ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΑΜΕΣΑ απο την αγορά το συγκεκριμένο παιχνίδι καθώς δεν πρέπει τα παιδιά μέσω απο το παιχνίδι να θεωρήσουν ως κάτι φυσιολογικό την παρουσία άγριων ζώων στο τσίρκο και την υπακοή τους στο θηριοδαμαστή!!!
Για να αναλύσουμε το θέμα της θρησκείας θα πρέπει να δούμε τα πράγματα όσο πιο απλά γίνεται, ξεκινώντας από τον προϊστορικό άνθρωπο. Θα χρειαστεί λίγη υπομονή από τον αναγνώστη μέχρι να κατανοήσει το ρόλο των μάγων ή μάντεων ή ιερέων στην ανθρώπινη κοινωνία.
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι μια μονάδα, μια φυσική οντότητα. Ως οντότητα επομένως έχει συγκεκριμένες ανάγκες. Για να επιβιώνει χρειάζεται να αγωνίζεται για την τροφή του, για το νερό του, για την ασφάλεια του. Είναι θύμα και θύτης τόσο σε μακροσκοπικό όσο και σε μικροσκοπικό επίπεδο. Μπορεί δηλαδή να αποτελέσει τροφή τόσο για ένα λιοντάρι όσο και για ένα μικρόβιο, όπως μπορεί να σκοτώσει για να φάει μια κατσίκα ή μικροοργανισμούς που βρίσκονται στην τροφή του. Είναι τμήμα του σύμπαντος και ένα σύμπαν από μόνος του όπως και κάθε έμβιο ον του πλανήτη.
Όταν όμως ο άνθρωπος επικοινωνεί με έναν άλλον τότε χρειάζεται και έναν καλό λόγο να το πράξει. Αυτός ο λόγος μπορεί να είναι το αναπαραγωγικό του ένστικτο ή η ανάγκη ομαδικής προσπάθειας προκειμένου να επιτύχει ένα σκοπό. Ποτέ όμως ο άνθρωπος δεν παύει να είναι μια μονάδα, ένα άτομο. Για να δράσει επομένως από κοινού με άλλον άνθρωπο χρειάζεται ένας δεσμός. Αυτός ο δεσμός είναι η πίστη και λέγεται εμπιστοσύνη (ετυμ. εν πίστη, ρίζα *πιθ ή πείθ, εξού και πείθω). Πως όμως μπορεί μια μονάδα να εμπιστευτεί μια άλλη μονάδα και ποια είναι αυτή η πίστη που θα πείσει την μία μονάδα ότι η άλλη θα φανεί αντάξια της εμπιστοσύνης;
Η δυαδική επομένως ερμηνεία της πίστης είναι το κοινό συμφέρον. Πείθομαι ότι ο άλλος είναι έμπιστος επειδή αναγνωρίζω ότι έχει κοινό συμφέρον μαζί μου. Μπορώ στο κυνήγι να εμπιστευθώ κάποιον άλλον ώστε κυνηγώντας μαζί να φάμε και οι δύο. Στον αναπαραγωγικό τομέα ο άνδρας είναι κυνηγός της γυναίκας πείθοντας την ότι δια της σωματικής του ρώμης θα της εξασφαλίσει ανάγκες επιβίωσης αλλά και ταυτόχρονα θα είναι άνθρωπος άξιος εμπιστοσύνης ως πιθανός πατέρας. Ταυτόχρονα αντιλαμβανόμενος την σωματική ηδονή που αντλεί από τη συνουσία, επιθυμεί να την εξασφαλίσει εις το διηνεκές. Έτσι καλλιεργεί δεσμούς εμπιστοσύνης με τη θηλυκή μονάδα, δεσμούς κατά τους οποίους εξασφαλίζονται οι επιθυμίες και οι ανασφάλειες και των δύο φύλων. Ακόμη και σήμερα όταν συνουσιαζόμαστε με ένα άτομο του αντιθέτου φύλου νοιώθουμε αυτό το δέος της ευθύνης ειδικά όταν η συνουσία γίνεται χωρίς προφύλαξη(κρατήστε το αυτό θα το χρειαστούμε αργότερα). Τη στιγμή δηλαδή της συνουσίας γνωρίζουμε στο βάθος του μυαλού μας ότι δρούμε σε μια γενετήσια πράξη η οποία είναι απολαυστικότερη και ασφαλέστερη όταν υπάρχει αμφίπλευρη εμπιστοσύνη στην πιθανότητα εγκυμοσύνης. Εμπιστοσύνη και ευθύνη (από Ομηρικό ιθύνω=ισιώνω) είναι έννοιες που συμπορεύονται. Ο ανάξιος εμπιστοσύνης τιμωρείται (ισιώνεται) είναι δηλαδή ανεύθυνος.
Ο παραπάνω όμως δεσμός εμπιστοσύνης αφορά την πίστη στην ηθική συνέπεια της άλλης μονάδας. Αν πχ ένας κυνηγός πιάσει έναν λαγό μπορεί να τον φάει μόνος του και να απολέσει της εμπιστοσύνη της άλλης ανθρώπινης μονάδας. Μπορεί ένας άνδρας να αποδειχθεί ανήθικος και να εκμεταλλευτεί μια γυναίκα, μη αναλαμβάνοντας την ευθύνη του. Ο ηθικός επομένως δεσμός δεν εξασφάλιζε την συνοχή και συγκρότηση μιας κοινωνίας. Ο λόγος επομένως από μόνος του, η υπόσχεση, δεν μπορεί να αποτελέσει θεμέλιο λίθο μιας κοινωνίας, μιας σχέσης δεσμών δηλαδή μεταξύ περισσοτέρων τις μιας ανθρώπινης μονάδας.
Ο φόβος του αγνώστου υπάρχει σε όλα τα ζώα. Στο άγνωστο αυτό αποδόθηκαν από τον άνθρωπο θεϊκές διαστάσεις από την αρχή ακόμη της παρουσίας του. Ανάλογα με την περιοχή αποδόθηκαν σε διαφορετικά στοιχεία της φύσης κυρίως, θεϊκές ιδιότητες. Η βροχή, ο ήλιος, τα αστέρια, ο αέρας, η θάλασσα κ.α. αποτέλεσαν για τον άνθρωπο άγνωστης προελεύσεως δυνάμεις που νοιώθοντας δέος απέναντι τους προσπάθησε να τις απεικονίσει σε είδωλα ώστε αποδίδοντας τιμές στα είδωλα να εξευμενίσει το άγνωστο. Ο άνθρωπος ένοιωθε τους θεούς της φύσης πότε να τον επιβραβεύουν και πότε να τον τιμωρούν. Όταν οι θεοί μιας ανθρώπινης μονάδας ήταν ίδιοι με τους θεούς μιας άλλης ανθρώπινης μονάδας είχαμε πλέον κοινούς θεούς και επομένως μια θρησκεία. Έτσι, αφού όπως αναφέραμε παραπάνω οι απλές ηθικές υποχρεώσεις που προέκυπταν από μια υπόσχεση σε άνθρωπο ήταν πολύ εύθραυστες, έπρεπε να δημιουργηθούν νέοι δεσμοί, πιο σφικτοί και λιγότερο εξαρτώμενοι από τις ανθρώπινες αδυναμίες. Με δεδομένη την θρησκεία και τα κοινά είδωλα η ανθρωπότητα ήταν πλέον έτοιμη να μεταβεί στην εποχή του όρκου. Δεν αρκούσε δηλαδή η απλή υπόσχεση για μία συνεργασία, απαιτούνταν όρκος προς τους θεούς της φύσης οι οποίοι αν δεν τηρούνταν θα επέφεραν την μήνη των θεών της φύσης. Έτσι είχαμε μια πρώτη κοινωνία δομημένη στη θρησκεία και σε σύστημα όρκων. Έπρεπε όμως η θρησκεία, η ηθική και οι ανθρώπινες επιθυμίες να συμβαδίζουν ώστε να υπάρχει λόγος ύπαρξης της κοινωνίας. Η θρησκεία δηλαδή δημιουργήθηκε με βάση τις ανθρώπινες αδυναμίες και με σκοπό τη συνεργασία των ανθρώπων. Πάντα όμως υπήρχαν διενέξεις μεταξύ των ανθρώπων. Ποιος αντιλαμβανόταν καλύτερα τους θεούς; Ποιος μπορούσε να κρίνει αν ένας εκ των μελών της ομάδας πλέον, είχε δίκιο; Ο καθένας έχει δίκιο από την δική του πλευρά. Έπρεπε να υπάρχει κάποιος αντικειμενικός κριτής. Βρέθηκε λοιπόν ο πιο πονηρός από όλους και ίσως ο πιο οκνηρός, που ισχυρίστηκε ότι γνωρίζει την επιθυμία των θεών. Ορίστηκε επομένως ως κριτής των διενέξεων και για να παραμείνει ουδέτερος, φρόντισε να διαφέρει τόσο εμφανισιακά όσο και στις δραστηριότητες. Ο κριτής αυτός ονομάστηκε μάγος.
Ο μάγος της φυλής επομένως ήταν ο ειδικός επί των προσταγμάτων των θεών, ο κριτής της τήρησης των νόμων της θρησκείας τους οποίους ο ίδιος έθετε και ο προστατευόμενος του αρχηγού της φυλής που ήταν ο πιο ρωμαλέος. Ο μάγος πάντα φρόντιζε να αντλεί γνώσεις και μυστικά, να δολοπλοκεί ώστε να βρίσκετε σε ανώτερο επίπεδο σκέψης από τα απλά μέλη της φυλής και πάντα φρόντιζε να προωθεί στην αρχηγία τον λιγότερο εύστροφο άνθρωπο ώστε να διαιωνίζει την ύπαρξη του. Στην ουσία δηλαδή ο μάγος ήταν ο πλέον άπιστος από όλους όσους πίστευαν στα είδωλα της θρησκείας αφού αυτός ήταν ο εμπνευστής των θρησκευτικών νόμων και ήξερε ότι ήταν δημιουργήματα του. Παρατηρήσαμε λοιπόν ότι η θρησκεία αποτέλεσε από την αρχή της ανθρωπότητας το θεμέλιο λίθο μιας κοινωνίας μια που έθετε τους κανόνες συνύπαρξης του θρησκευτικά ορθού και ηθικά αποδεκτού. Παρ’ όλες τις αδικίες που έκανε ο μάγος, δεν έπαυε να ήταν ο αρχηγός της θρησκευτικής «κόλλας» της κοινωνίας. Με την εξέλιξη και διόγκωση των κοινωνιών οι θρησκείες πλήθαιναν και μεταλλάσσονταν ανάλογα με τα φυσικά φαινόμενα κάθε περιοχής. Ενώ δηλαδή στην Αίγυπτο ήταν άγνωστη η αιτία που οδηγούσε το Νείλο πότε να πλημυρίζει και να χαρίζει ζωή στα σπαρτά και πότε να ξεραίνεται απλώνοντας την πείνα και τη δυστυχία, στην Κίνα ήταν άγνωστη η αιτία των μουσώνων. Έτσι έχουμε άλλους θεούς στην Κίνα και άλλους στην Αίγυπτο. Άλλους ιερούς κανόνες στην Μεσοποταμία και άλλους στην Ελλάδα. Η ουσία όμως παρέμενε η ίδια. Οι μάγοι-ιερείς έπλαθαν τους ιερούς κανόνες της θρησκείας που ένωναν την κοινωνία. Για να μην κινδυνεύουν όμως οι ιερείς από την οργή των ανθρώπων όταν τα μαγικά ξόρκια δεν έπιαναν, έπρεπε να ορίσουν άλλους εκπροσώπους. Αφού είχαν την δύναμη να ορίζουν τους αρχηγούς, τους έπειθαν ότι εκείνοι ήταν οι αντιπρόσωποι των θεών. Ο παλιός αρχηγός της φυλής εξελίχθηκε σε εκπρόσωπο των θεών. Αυτό εξασφάλιζε για τον θεόπνευστο πλέον μονάρχη την απόλυτη εξουσία αλλά και την απόλυτη υποταγή του στη θέληση των θεών, θέληση όμως που οι παρασκηνιακοί πλέον ιερείς είχαν ορίσει.
Έχουμε λοιπόν μια δομή κοινωνίας με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά. Έναν θεόπνευστο μονάρχη, εκπρόσωπο των θεών στη γη, υπεύθυνο για την ευτυχία και τη δυστυχία των ανθρώπων, μια ομάδα ιερέων που ενώ στην ουσία είναι οι πιο άπιστοι και οι πιο δόλιοι της κοινωνίας, παρουσιάζονται ως οι πιο πιστοί και οι αρμόδιοι για τις θρησκευτικές τελετές. Μόνον αυτοί ξέρουν την πραγματική βούληση των θεών και άρα και του εκπροσώπου του μονάρχη και έτσι εξασφαλίζουν την αποκλειστικότητα στην θρησκευτική επικοινωνία με τον μονάρχη τον οποίο και ενίοτε είτε εκβιάζουν είτε δολοφονούν προκειμένου να μη διαρρεύσει το μυστικό τους. Ότι δηλαδή στην ουσία αυτοί είναι οι αρχηγοί και μόνο αυτοί γνωρίζουν το γελοίο του θέματος της θρησκείας. Σε ένα μόνο πράγμα είναι εξειδικευμένοι οι μάγοι-ιερείς. Στην παρασκευή «μαγικών» φίλτρων και δηλητηρίων γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Να δηλητηριάζουν με ψέματα την κοινωνία ώστε να μη διαταραχθεί η κοινωνική ισορροπία η οποία είναι πάντα χτισμένη στα μέτρα τους και να ελέγχουν τη ζωή του μονάρχη. Οι ιερείς προσπαθούν να βρίσκονται στην αφάνεια, να εμφανίζονται ως οι αγαθοί τηρητές των ιερών κανόνων αλλά είναι τα πλέον αμαρτωλά, άπιστα και ανήθικα στοιχεία της κοινωνίας. Παρόλα αυτά αποτελούν τον βασικό συνδετικό κρίκο της κοινωνίας και διατηρούν τις ισορροπίες. Γι’ αυτό και φροντίζουν να υπενθυμίζουν διαρκώς την αναγκαιότητα της θρησκεία τους χτίζοντας «ιερούς» ναούς. Ναούς τους οποίους χτίζουν με μανία οι πιστοί και τους οποίους αφιερώνουν σε διάφορους εκπροσώπους των θεών, δηλαδή τους μονάρχες. Ο θεός μονάρχης εκστασιασμένος από τη δόξα που απολαμβάνει, αυθυποβάλλεται και πραγματικά πιστεύει το ρόλο του. Νοιώθει πραγματικός θεός και υπερβάλει στην οικοδόμηση ναών, κάτι που ουσιαστικά ενισχύει τη σημαντικότητα των ιερέων. Όταν ο μονάρχης το παρακάνει, απομακρύνεται. Παρόμοια χαρακτηριστικά βρίσκουμε σε όλες τις θρησκείες, σε όλες τις κοινωνίες, σε όλους τους τόπους. Υπήρχε όμως ένας συγκεκριμένος τόπος με μια ιδιομορφία. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε το δωδεκάθεο. Δώδεκα λοιπόν σχεδόν ισάξιοι θεοί, δεκάδες θεότητες, μούσες κλπ που είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ήταν καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του ανθρώπου.
Χμ! Μεγάλο πρόβλημα αυτό για τους ιερείς. Το Ελληνικό πάνθεον ήταν εμπόδιο στην δημιουργία θρησκευτικής-κοινωνικής δομής παρόμοια με αυτή που αναφέραμε. Οι ανθρωπόμορφοι θεοί του Ολύμπου δεν μπορούσαν να αντιπροσωπευθούν από άλλους ανθρώπους μονάρχες. Οι Έλληνες θεοί δεν χρειάζονταν εκπρόσωπο για να ορίσουν την ηθική των ανθρώπων. Οι δώδεκα θεοί είχαν ορίσει δια της μυθολογίας οι ίδιοι τους ηθικούς κανόνες της κοινωνίας και ο μόνος ρόλος των ιερέων στην Ελλάδα ήταν η απόδοση τιμών στους θεούς και η μεταφορά των θεϊκών επιθυμιών, δια των χρησμών, προς τους πιστούς . Αφού όμως οι ιερείς δεν μπορούσαν να καθιερώσουν θεόπνευστους μονάρχες στον Ελληνικό χώρο, δεν μπορούσαν καν να κρυφτούν πίσω από κάποιον μονάρχη. Αν επομένως έκαναν λάθος στην απόδοση των θεϊκών σημαδιών, θα ήταν αυτοί οι μοναδικοί υπεύθυνοι. Έτσι οι ιερείς στην αρχαία Ελλάδα καθιέρωσαν όχι ανώτερους αλλά κατώτερους θεϊκούς αντιπροσώπους, τις ιέρειες και καλλιέργησαν τη διγλωσσία ως τρόπο απόδοσης των θεϊκών χρησμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο χρησμός «ήξεις αφήξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις» (θα πας θα γυρίσεις και δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο ή θα πας αλλά δε θα γυρίσεις, θα πεθάνεις στον πόλεμο). Άλλο παράδειγμα διφορούμενου χρησμού ήταν αυτός που δόθηκε στον Οδυσσέα ότι θα πέθαινε «εξ άλος» (εκτός της θάλασσας ή από τη θάλασσα).
Οι ιερείς στην αρχαία Ελλάδα τα βρήκαν πολύ δύσκολα. Ποτέ δεν μπόρεσαν να καθιερώσουν το ιδανικούς γι’ αυτούς πρότυπο δομής κοινωνίας. Πως θα μπορούσαν εξάλλου τη στιγμή που ακόμη και οι θεοί ζούσαν στον Όλυμπο και συγκρούονταν διαρκώς μεταξύ τους; Πως θα μπορούσαν να επιβάλουν στην κοινωνία ένα στατικό θεϊκό πρότυπο που να αντιπροσώπευε ένα δυναμικό και διαρκώς μεταβαλλόμενο θεϊκό πεδίο; Απάντηση: δεν μπορούσαν. Αρκέστηκαν στο ρόλο των χρησμών και των τελετών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ένα δυναμικό πεδίο πιστών οι οποίοι στην ουσία ήταν πιστοί στο θεό που τους βόλευε. Μόνο στην αρχαία Ελλάδα λοιπόν καθιερώθηκε θρησκεία αντίστροφης δομής. Μόνο στην αρχαία Ελλάδα οι θεοί ήταν πιστοί των ανθρώπων αντί να συμβαίνει το αντίστροφο. Αυτό είχε σαν συνέπεια να αναπτυχθούν χαλαροί θρησκευτικοί δεσμοί ώστε για να μπορέσει η κοινωνία να διατηρηθεί σε τάξη ενισχύθηκαν οι ηθικοί δεσμοί. Παραμερίστηκε δηλαδή το μεταφυσικό προς χάριν του λογικού. Έτσι με την πάροδο των ετών φτάσαμε στη δημοκρατία. Ένα πολίτευμα όπου το ηθικό ήταν αποτέλεσμα λογικής επεξεργασίας και διαλόγου πολιτών και όχι επιβαλλόμενο από κάποιον θεό δια στόματος ιερέων.Ο άνθρωπος για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του υπήρξε ελεύθερος μόνο στον τόπο των Ελλήνων.
Οι ηθικοί κανόνες ήταν ανθρώπινης και όχι θρησκευτικής προέλευσης. Για να διατηρήσει επομένως η κοινωνία μια συγκεκριμένη δομή και να μην μετατραπεί ο άνθρωπος σε μονάδα έπρεπε να συγκεκριμενοποιηθεί ο ηθικός στόχος και αυτός ήταν η προστασία της πόλης. Ο δεσμός της διαφύλαξης της πόλης κράτους ήταν η ισχυρή «κόλλα» που κρατούσε τον πληθυσμό ενωμένο. Γι’ αυτό και αναπτύχθηκε η πολιτική, η διπλωματία, οι τέχνες και ο ανταγωνισμός των πόλεων. Στην Ελλάδα είχαμε δημοκρατία παντού. Σε όλες τις πόλεις. Ακόμη και στη σκληρή Σπάρτη είχαμε μια μορφή δημοκρατικού πολιτεύματος. Ποτέ βέβαια δεν καταργήθηκαν οι ιερείς αλλά αυτοί ποτέ δεν μπόρεσαν να επιβληθούν στην εξουσία αφού κυρίαρχος δεσμός ήταν η πόλη και όχι η θρησκεία. Οι ιερείς ήταν απλά ένα αναγκαίο κακό προκειμένου να καλυφθούν τα φοβικά ένστικτα των πολιτών αλλά στην ουσία ήταν περιττοί αφού δεν μπόρεσαν να θέσουν την εξουσία υπό τον έλεγχο τους. Η εξουσία της πόλης ήταν οι νόμοι της. Κανένας δεν ήταν υπεράνω των νόμων. Ούτε καν οι πρώτοι νομοθέτες ο Δράκων, ο Σόλων και ο Λυκούργος. Νόμοι πανίσχυροι και με τα σημερινά δεδομένα «εθνικιστικοί» που όμως όρισαν τις τύχες του κόσμου.
Στην κλασική εποχή εμφανίστηκαν πολλοί φιλόσοφοι. Εκεί συνέβη κάτι που έμελε να αλλάξει την ιστορία της Ελλάδας. Εμφανίστηκε ένας φιλόσοφος, ο Σωκράτης, μια τεράστια προσωπικότητα και το αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα συνέπειας λόγου και έργων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Με «σημαία» τη ρήση «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» (ένα γνωρίζω, ότι τίποτα δε γνωρίζω) αναζήτησε την αλήθεια σε νέα θεολογικά μονοπάτια για την εποχή. Αυτό που θα πω θα σοκάρει πολλούς και θα γίνει αιτία να κατηγορηθώ αλλά είναι απλά μια άποψη. Ο Σωκράτης και οι μαθητές του στη συνέχεια αφαίρεσαν αυτήν την ανθρώπινη μορφή των θεών και μετέφεραν το θείο στη σφαίρα του μεταφυσικού. Βέβαια αυτό το έκαναν και άλλοι πριν από αυτούς, αλλά το κεντρικό σημείο του συλλογισμού είναι ότι ο Σωκράτης έζησε στην Αθήνα, την κοσμικότερη πόλη του τότε κόσμου, όπως και οι μαθητές του. Στην ουσία δηλαδή η περί του όντως θεωρία των προσωκρατικών και των σωκρατικών φιλοσόφων συγκλόνισε τα θεμέλια ακριβώς αυτού, του θεμέλιου λίθου της ανθρωποκεντρικής δομής της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας δηλαδή που οι ιερείς ήταν απλές γραφικές σχεδόν φιγούρες. Άλλαξε τις ηθικές ανησυχίες των ανθρώπων και επομένως το συνεκτικό δεσμό της πόλης. Φυσικά αυτό δεν έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά στην ουσία άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για την κατάλυση της δημοκρατίας.
Σε αυτό το σημείο ας δούμε ορισμένες θρησκευτικές τελετές της εποχής. Υπήρχαν αγώνες αφιερωμένες στους θεούς, ναοί αφιερωμένοι στους θεούς αλλά και θυσίες προς τους θεούς. Πριν από τον Τρωικό πόλεμο πιθανολογούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες προσέφεραν ανθρώπινες θυσίες στους θεούς. Η αντικατάσταση όμως από την Άρτεμη της Ιφιγένειας με ένα ελάφι, σηματοδοτεί το τέλος των ανθρωποθυσιών. Ταυτόχρονα σηματοδοτεί το τέλος της κυριαρχίας των μάγων της Ελλάδας, των μάντεων. Ίσως να είναι μια επανάσταση του Αγαμέμνονα απέναντι στον Κάλχα. Το τέλος της επιρροής του στον βασιλιά των Μυκηνών. Οι θυσίες στα μάτια του σύγχρονου ανθρώπου είναι μια επαίσχυντη θρησκευτική τελετή. Στην ουσία όμως είναι κάτι άλλο. Είναι ο ύμνος της αξίας της ζωής. Η θυσία δεν είναι μια δολοφονική πράξη αλλά η υπέρτατη προσφορά προς τους θεούς. Ειδικά από τη στιγμή που αντικαταστάθηκαν οι άνθρωποι με ζώα, η θυσία προς τους θεούς μαρτυρεί ακριβώς αυτό, το σεβασμό των αρχαίων Ελλήνων προς τη ζωή, το υπέρτατο αγαθό.
Ο αναγνώστης σίγουρα θα παραξενευτεί με αυτά που διαβάζει. Ας κάνει όμως λίγη υπομονή ώστε να κατανοήσει το συλλογισμό μου, στο τέλος προτείνω στον αναγνώστη να δει αυτό το βίντεο για να συγκρίνει και να κρίνει ποιος πολιτισμός έχει μεγαλύτερο σεβασμό για τη ζωή, ο αρχαίος ή ο σύγχρονος; Οι αρχαίοι Έλληνες δε θυσίαζαν κάθε ημέρα. Θυσίαζαν σε συγκεκριμένες στιγμές και το έκαναν ακριβώς επειδή ήξεραν ότι αφιερώνουν στους θεούς το υπέρτατο αγαθό ακόμη και ενός ζώου. Αντιλαμβάνονταν δηλαδή πλήρως το όλον της αξίας της ζωής στη φύση. Τα δε σφάγια τα έκαναν αυτό που κάνουμε και εμείς. Τα έτρωγαν. Η διατροφή των αρχαίων ήταν κυρίως μάζα (κριθαρένιο ψωμί) και σπάνια άρτος (σταρένιο ψωμί) με πολλά σκόρδα, κρεμμύδια ελιές και σύκα, το λεγόμενο «όψον» (εξού και ψάρι, όψον, οψάριον, ψάρι). Οι πλουσιότεροι έτρωγαν και ψάρια ενώ το κρέας σπάνιζε στη διατροφή τους. Πολύ σπάνια γίνονταν μαζικές θυσίες, οι λεγόμενες εκατόμβες αλλά και πάλι ήταν σαν πανηγύρι. Το κρέας το έτρωγαν. Αυτός ο σεβασμός προς τη ζωή των ζώων ήταν και το κλειδί της συλλογιστικής μου. Ο πολιτισμός της ελληνιστικής εποχής ως συνέχεια του κλασικού πολιτισμού ήταν βασισμένος στο μέτρο. Οι Έλληνες πότε δεν θεώρησαν τον Μέγα Αλέξανδρο θεό αλλά τον ονόμασαν ισόθεο. Τόσο άξιο δηλαδή που ήταν περισσότερο από άνθρωπος. Ποτέ όμως δεν τον θεοποίησαν. Η θεοποίηση του αυτοκράτορα έγινε μόνο στις ανατολικές κατακτήσεις, ως συνέχεια του μέχρι τότε κοινωνικού καθεστώτος των Ελληνιστικών επαρχιών. Πως θα μπορούσαν να κυβερνηθούν οι Αιγύπτιοι που είχαν συνηθίσει να κυβερνώνται από «θεούς» με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω; Πως θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο οι Πέρσες; Αλλά στον Ελληνικό κορμό ο αυτοκράτορας ήταν ακριβώς αυτό. Ένας απλός δυνάστης. Ένας βασιλιάς. Ένας άνθρωπος. Ο μοναδικός τρόπος να κυβερνηθεί ο Ελληνικός χώρος από αυτοκράτορα ήταν η βία, οι μακεδονικές φρουρές σε όλες τις ακροπόλεις. Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος των μακεδόνων. Προσπάθησαν να κυβερνήσουν τους υπόλοιπους Έλληνες σαν βάρβαρους, πράγμα αδύνατο. Όταν οι Αθηναίοι είδαν την γιγάντωση της Ρώμης και έχοντας υπ’ όψιν τους ότι η Ρώμη είχε δημοκρατία παρέδωσαν το λιμάνι στους Ρωμαίους για να επαναφέρουν την δημοκρατία. Όταν η Ελληνικές πόλεις περιήλθαν υπό Ρωμαϊκή κατοχή οι Ρωμαίοι κατάλαβαν ένα πράγμα. Πόσο τυχεροί ήταν και πόσο ανώτερο πολιτισμό είχαν υποδουλώσει. Άρχισαν λοιπόν τις αντιγραφές προκειμένου να νοιώσουν το ίδιο σημαντικοί. Μετέφεραν έργα τέχνης από την Αθήνα και άλλους τόπους στη Ρώμη, υιοθέτησαν τους Ολύμπιους θεούς, προσέλαβαν τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους και επιστήμονες, αλλά έκαναν αυτό που κάνει ο κάθε αντιγραφέας. Υπερέβαλλαν. Η δημοκρατία όμως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ουδεμία σχέση είχε με την δημοκρατία των Ελλήνων. Ήταν δημοκρατία της συγκλήτου. Δημοκρατία κολοβή και περιορισμένη. Οι δε Ρωμαίοι ήταν ουσιαστικά βάρβαροι. Αν ανέπτυξαν κάποιον πολιτισμό το έκαναν λόγω αντιγραφής των πολιτισμικών στοιχείων των Ελλήνων αλλά όπως είπαμε υπερέβαλαν. Υπερέβαλαν παντού. Στις θυσίες, στα αγωνίσματα, στην εξουσία, στα όργια. Ένας κακέκτυπος δηλαδή Ελληνικός πολιτισμός χωρίς το βασικό ηθικό συστατικό του. Την αίσθηση του μέτρου και της ηθικής δικαιοσύνης. Δε θα μπορούσε ποτέ ένας τέτοιος πολιτισμός να θαυμαστεί από τους Έλληνες. Ένας πολιτισμός κλεφτών και υπερβολικών αντιγραφέων. Πολλές φορές έγιναν προσπάθειες απελευθέρωσης από τους δυτικούς βαρβάρους, μια βαρβαρότητα που έφτασε στο ύψιστο σημείο της όταν ο Σύλλας το 86πΧ κόντεψε να ισοπεδώσει τας Αθήνας (πληθυντικός είναι), τη μητρόπολη της δημοκρατίας. Στα χρόνια επίσης των Ρωμαίων κάηκε και αρκετές φορές η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Η κατάσταση ήταν ντροπιαστική για τους Έλληνες. Έβλεπαν τους βάρβαρους να καταστρέφουν τον πολιτισμό τους στο όνομα των δοξασμένων κοινών θεών τους. Βάρβαροι οι οποίοι ξεκινώντας το καταστροφικό τους έργο, είχαν θάψει και την ένδοξη Καρχηδόνα μέσα στο αλάτι. Πως θα μπορούσαν οι Έλληνες να έχουν κοινούς θεούς με αυτά τα κτήνη; Ένας υπόδουλος λαός ψάχνει να βρει διέξοδο προς την ελευθερία. Και εδώ δεν μιλάμε για έναν απλά υπόδουλο λαό. Μιλάμε για τους Έλληνες. Το λαό που δόξασε τον άνθρωπο και τη ζωή.
Οι ρωμαίοι εντωμεταξύ έκαναν το ολέθριο σφάλμα. Κήρυξαν τον αυτοκράτορα, αντιπρόσωπο των θεών. Σας θυμίζει κάτι; Όπως είπαμε, θεοποίηση του αυτοκράτορα σημαίνει κρυφό ιερατείο. Ιερατείο εξουσία πίσω από την εξουσία. Ιερατείο που έχει μοναδικό σκοπό την επιβίωση του και τον εκβιασμό της φαινομενικής εξουσίας. Εκβιασμό με γνώση μυστικών, με επιστήμη επί των δηλητηρίων. Ιερατείο δόλιο, άπιστο και ανήθικο όπως πάντα ήταν τα ιερατεία. Ποιοι όμως είχαν τέτοια γνώση εκείνη την εποχή; Ποιος λαός είχε μάθει να επιβιώνει πίσω από την εξουσία, στην αφάνεια; Ποιος λαός είχε μάθει να βάζει τη δόξα κάτω από την επιβίωση; Ποιος λαός στην ουσία δεν είχε ποτέ και καμία επαφή με τη δόξα και εκδιώχθηκε από την Αίγυπτο, την μητρόπολη της θεοκρατικής μοναρχίας; Ποιος λαός έμαθε να ζει στο σκοτάδι της ανομίας και όχι στο Απολλώνιο φως του Ελληνισμού; Ποιος λαός έβαλε τον φοβερό και τρομερό Ρωμαϊκό στρατό υπό τις διαταγές του; Ποιανού λαού η θρησκεία είχε το μοναδικό προνόμιο να μην προσκυνά τον αυτοκράτορα; Τι καταγωγής ήταν ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς και γιατί σώθηκε όλο το έργο του από τις φωτιές της Αλεξάνδρειας; Γιατί κάηκε το έργο του Σοφοκλή, του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του Ευριπίδη και εκατοντάδων Ελλήνων σοφών και σώθηκε το έργο του Φίλωνος; Ποιος λαός σκότωσε τον Μέγα Αλέξανδρο αφού πρώτα προσπάθησε να τον καταστήσει ψυχικό έρμαιο του; Ποιος λαός δεν ήθελε να γίνει η Βαβυλώνα πρωτεύουσα του κόσμου; Ναι, σωστά μαντέψατε, είναι οι Ισραηλίτες.
Ισραηλίτες, λαός βοσκών, έζησαν χρόνια στην Αίγυπτο, έμαθαν τα μυστικά της Αιγυπτιακής ιερατικής τέχνης, έγιναν επιστήμονες στα δηλητήρια και τους εκβιασμούς αλλά πάντα είχαν ένα κόμπλεξ. Δεν είχαν ποτέ πραγματική εξουσία. Πάντα δούλοι, πάντα διωγμένοι. Μισούσαν οτιδήποτε φωτεινό και κατ’ επέκτασην οτιδήποτε Ελληνικό. Το Ελληνικό πάνθεον ήταν εμπόδιο στην τέχνη τους, την τέχνη ελέγχου της εξουσίας δια των μοναρχών, την τέχνη καθοδήγησης της εξουσίας δια των δολοπλοκιών. Η Ελληνική θρησκεία ήταν ο εχθρός τους. Ήταν το αντίδοτο στα δηλητήρια τους. Τώρα όμως που έπεσε ο Ελληνικός πολιτισμός στα χέρια των αντιγραφέων, των υπερβολικών και μεθυσμένων για δόξα Ρωμαίων βρήκαν την άκρη του νήματος. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Ο Ελληνισμός στη μέση. Από δυτικά με έλεγχο της αυτοκρατορίας με το αντεγραμμένο δωδεκάθεο, από ανατολικά με μονοθεϊστικές επιρροές. Η Πλατωνική φιλοσοφία στα χέρια του Φίλωνος ασκούσε πιέσεις με την εξύμνηση των Εσσαίων και Θεραπευτών. Στόχος, ο θρησκευτικός διχασμός των Ελλήνων. Οι ρωμαίοι ήταν απλά ο εύκολα καθοδηγούμενος φιλόδοξος γίγαντας. Η κλειστή τους δημοκρατία βούτυρο στο ψωμί των μετρ της δολοπλοκίας Ιουδαίων. Οι παπάδες έπρεπε να αναλάβουν δράση. Από την μία ο παπάς αυτοκράτορας της Ρώμης και από την άλλη ο παπάς του μονοθεϊσμού ο οποίος μετά από λίγο διαδεχόμενος τον Φίλωνα μετενσαρκώθηκε σε απόστολο. Το όνομα αυτού, “ επίστολος” Σαούλ (Παύλος) και λίγο πριν ο Ανδρέας.
Σκοπός δεν ήταν η κυριαρχία επί των Ελλήνων, αυτός είχε ήδη επιτευχθεί από τους Ρωμαίους. Σκοπός ήταν η εξόντωση τους. Και ένας λαός εξοντώνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Με το διχασμό. Οι Έλληνες είχαν ήδη δώσει σημεία γραφής της αλληλοεξοντωτικής τους δύναμης. Αν και μπορούν να γίνουν συνειρμοί για Ιουδαϊκό έλεγχο των ελευσίνιων μυστηρίων τα οποία και έφτασαν στο αποκορύφωμα τους κατά τον πελοποννησιακό πόλεμο (σύμπτωση;) ας τους αγνοήσουμε προς το παρόν. (Ας θυμόμαστε όμως την κατηγορία προς τον Αλκιβιάδη ότι φανέρωσε τα μυστικά των Ελευσινίων Μυστηρίων. Ίσως ο Αλκιβιάδης να μην ήταν τόσο προδότης όπως τον εμφανίζουν οι ιστορικοί). Σκοπός επομένως ήταν η εξαφάνιση του πολιτισμού του φωτός, του λαού του μέτρου, του μεγαλείου των Ελλήνων.
Το νερό είχε μπει στο αυλάκι, από την μία ο απεχθής αντεγραμμένος και αμετροεπής Ελληνισμός των Ρωμαίων είχε ήδη δημιουργήσει ρεύματα αμφισβήτησης προς το δωδεκάθεο και από την Ιωνία ο σταδιακός εκχριστιανισμός της πολιτισμικής κοιτίδας της Ιωνίας δημιούργησαν όλες τις προϋποθέσεις για την καταστροφή. Έτσι και έγινε. Ο Ελληνισμός στη μέση, ο Ελληνισμός σε εμφύλιο, με διωγμούς εκατέρωθεν των πλευρών, καταστροφή όλων των Ελληνικών μνημείων, ναών, πνευματικών κέντρων. Ο μοναδικός λαός που μπορούσε να καταστρέψει τους Έλληνες ήταν οι ίδιοι οι Έλληνες. Οι Ρωμαίοι ήταν απλά παιχνιδάκια στα χέρια των μετρ της δολοπλοκίας.
Είμαι η δημοσιογράφος Μαίρη Παπαγιαννίδου, πρώην ασθενής του AIDS, μια από τους πολλούς πλέον που έψαξαν, διάβασαν, αποχαιρέτησαν το σύνδρομο και τη θεωρία του και έγιναν ξανά ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ άνθρωποι. Ο ιός HIV, που υποτίθεται ότι προκαλεί το AIDS, δεν έχει εντοπιστεί ποτέ και πουθενά.
Το στοίχημα για μας πλέον είναι να διορθώσουμε τις βλάβες που προκλήθηκαν στον οργανισμό όσον καιρό ακολουθούσαμε σαν τα πρόβατα τις θεραπείες που μας πρότειναν ως τη μόνη λύση.
Σύντομα διαπιστώνουμε ότι είμαστε μόνοι μας σε αυτό τον νέο αγώνα. Το κράτος δεν βοηθάει, τα ταμεία δεν αναγνωρίζουν τις εναλλακτικές θεραπείες, το συμβατικό σύστημα υγείας δεν έχει χώρο για εμάς. Πρώην ασθενής του AIDS επισήμως δεν υφίσταται, και μπορείς να πεθάνεις λόγω γραφειοκρατίας αν σου τύχει κάτι. Συνεπώς είναι πιο σημαντικό από ποτέ να φροντίζουμε προληπτικά για την υγεία μας. Μπορούμε να χτίσουμε ξανά ένα γερό ανοσοποιητικό σύστημα μέσα σε λίγους μήνες αν εφαρμόσουμε τα εναλλακτικά θεραπευτικά προγράμματα της νέας ορθομοριακής ιατρικής με βιταμίνες και μικροθρεπτικά στοιχεία, ή μεθόδους βελονισμού και βιοενέργειας. Kατατοπιστικά ήταν τα τρία σεμινάρια της Dr. Juliane Sacherτο 2009 και το 2010 στην Αθήνα. Ηρθε επιπροσθέτως το βιβλίο των Πέτρου Αργυρίου & Beldeu SinghΤι δεν σας λένε οι γιατροί, εκδόσεις ETRA (τηλ. 210 9811753), για να χαράξουμε ευκολότερα πορεία.
---
Πώς όμως πέθαναν τόσοι και τόσοι από AIDS εδώ και μια εικοσιπενταετία; Ρίξτε μια ματιά στο παραμύθι του HIV και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
---
Ο ίδιος ο Dr. Luc Montagnier, μετά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Ιατρικής το 2008 “για την ανακάλυψη του ιού ΗΙV”, δήλωσε στο ντοκιμαντέρHouse of Numbers: “Μπορούμε να εκτεθούμε στον HIV πολλές φορές χωρίς να μολυνθούμε. Το αμυντικό μας σύστημα... θα απαλλαγεί από τον ιό μέσα σε λίγες εβδομάδες, αν έχουμε ένα καλό αμυντικό σύστημα... Ειναι σημαντική γνώση που πολλές φορές αγνοείται τελείως. Οι άνθρωποι πάντα σκέφτονται πρώτα τα φάρμακα και τα εμβόλια... Δεν υπάρχει κέρδος [στη διατροφή]”. Αυτό βέβαια έρχεται σε αντίφαση με την "επίσημη άποψη" του AIDS που λέει το ακριβώς αντίθετο. Και κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει πώς μπορεί να ισχύουν και τα δύο. Τόσο κυνικά υπεράνω νόμου και ηθικής έχουν τοποθετηθεί οι "προφήτες" μας, μπορούν να φάσκουν και να αντιφάσκουν χωρίς κανένα πρόβλημα.
Οπότε εμείς πια αποφασίζουμε μόνοι μας. Η συνάντηση των φίλων στο Floral την 1η Δεκεμβρίου 2009 ήταν πανηγυρική και επισφραγίστηκε με μια τηλεοπτική συνέντευξηγια τα νέα δεδομένα της υπόθεσης.
---
Στο τελευταίο βιβλίο μου Αντίο AIDS! (εκδόσεις Οξύ 2008, νέα έκδοση 2010) παρουσιάζω τα αποτελέσματα της έρευνας πάνω σε ό,τι μου συνέβη: Eφόσον δεν μολύνθηκα ποτέ από τίποτα, πώς προέκυψαν όλα αυτά τα μαρτύρια για μένα και τους γύρω μου, ποιός νόμιζα ότι έφταιγε, ποιός έφταιγε πραγματικά, τι ήταν κάθε φορά αυτό που απέδιδαν στον υποτιθέμενο ιό HIV; Και τι κάνουμε αφότου διαπιστώσουμε ότι η ζωή μας βασίστηκε για 20 χρόνια σε ένα Μεγάλο Ψέμα;
Επιχειρώ ακόμα να καταλάβω πώς προέκυψε αυτή η καθολική εξαπάτηση και, παρότι ήμουν τόσο τυχερή ώστε να ξεφύγω από τις δαγκάνες της πριν προλάβει να με σκοτώσει, πώς γίνεται να συνεχίζει ακάθεκτη.
Το βιβλίο βρήκε θερμή υποδοχή από τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο Impact Investigative Media Publications στην Αγγλία που ανέλαβε και πραγματοποίησε την έκδοσή του σε χρόνο ρεκόρ. Ηδη διατίθεται στα αγγλικά μέσω Amazon.com καιAmazon.co.uk σε όλο τον κόσμο. ---
"Αθέατος Κόσμος" με τον Κώστα Χαρδαβέλλα
ΑLTER, 19 Μαίου 2009 (10 λεπτά)
"Μεσημεριανό eXpress"
Συνέντευξη στη Φαίη Πετράκη
ALTER, 2 Δεκεμβρίου 2009 (10 λεπτά)
"Εχει γούστο" με την Μπίλιω Τσουκαλά για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας
ΝΕΤ, 7 Απριλίου 2009 (10 λεπτά)
"Aντίο AIDS" βίντεο - διεθνές πάνελ συζήτησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
7 και 8 Απριλίου 2009 (61 λεπτά)
Ο Λάμπρος πέθανε στις 28 Μαίου 2009.
Καλό ταξίδι, γενναίε μας!
Στις 8 Ιουλίου 2009 κατέθεσα μέσω του δικηγόρου μου Χρήστου Παρίση αγωγή σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας το ποσό των 6 εκατομμυρίων ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική, σωματική και ψυχική βλάβη που υπέστην. Η υπόθεση θα εκδικαστεί σε εύλογο χρονικό διάστημα.
---
Τα δεδομένα του φιάσκου:
Ολοι ξέρουμε πια ότι το λεγόμενο τεστ αντισωμάτων, αυτό που μας έβγαλε θετικούς, δεν ανιχνεύει τον ιό HIV ούτε τα αντισώματά του. Το γράφει η κατασκευάστρια εταιρεία "Abbott" στο εσώκλειστο φυλλάδιο, το οποίο δεν μας δείχνουν ποτέ. Χώρια που ο ιός HIV δεν έχει εντοπιστεί ποτέ και πουθενά (γι' αυτό δεν μπορεί να τον ανιχνεύσει και το τεστ), ούτε έχει αποδειχτεί ότι - αν υπάρχει - προκαλεί το AIDS.
Αλλά ας δούμε το περίφημο τεστ ανίχνευσης του ιού - εφεύρεση του Γκάλο κι αυτό, σε συνεργασία με την Abbott:
---
Το Western blot της Cambridge Biotech, το οποίο υποτίθεται ότι επιβεβαιώνει το προηγούμενο, αναφέρει ότι "η κλινική σημασία των αντισωμάτων του HIV σε ένα άτομο χωρίς συμπτώματα δεν είναι γνωστή". Χορηγούν φάρμακα σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο ή σε παιδιά ή σε οποιονδήποτε άλλο, χωρίς να ξέρουν την κλινική σημασία του να προκύπτεις θετικός σε αυτά τα τεστ;
Και αποκρύπτουν τέτοια λυτρωτική πληροφορία από τα υποψήφια θύματα; Ιδού το μέιλ ενός από τους φίλους στις 18 Μαϊου 2009, όταν ζήτησε το φυλλάδιο του τεστ από τον γιατρό του:
Σήμερα πήγα στον ιατρό και μου είπε πως οι εξετάσεις σου είναι άριστες αλλά προληπτικά από σήμερα πρέπει να ξεκινήσεις θεραπεία.Τον ρώτησα για το φυλλάδιο πως γράφει ότι δεν ανιχνεύει τον ιό και είπε... κάπως ειρωνικά .. το έχεις να το δω?
Σκέφτομαι τι πέρασες εσύ 20 ολόκληρα χρόνια και πως δεν
τρελάθηκες! Πήγα στο διαγνωστικό κέντρο Συγγρού και ζήτησα να μου δώσουν για λίγο να διαβάσω το φυλλάδιο του τεστ ( αυτό που έχεις) εκεί , όχι να το πάρω. Είπαν πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση – απαγορεύεται από το κράτος αυτό! Το απέκλεισαν και εξαφανίσθηκαν από το γραφείο. Πήγα στο διευθυντή και δεν ήταν στο γραφείο. Πολύ περίεργα πράγματα...
----
Υπάρχουν και χειρότερα, που μας περιμένουν ακόμα όσο μένουμε αδρανείς:
Η γυναίκα έκλαιγε γοερά καθώς η νοσοκόμα χορηγούσε ΑΖΤ, Nevirapine και Lamivudine στο μωρό της δύο ώρες μετά τη γέννα σε νοσοκομείο του Λονδίνου στις 15 Απριλίου 2009. Αν οι γονείς αρνούνταν τη "θεραπεία", η υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας και το νοσοκομείο θα διέτασσαν ένταλμα για να τους αφαιρεθεί η κηδεμονία του παιδιού.
Μ' αυτό τον τρόπο, από το 1996 δηλητηριάζονται μωρά. Είναι μια σύγχρονη μορφή θυσίας (χειρότερη και από θανάτωση, η τοξική "θεραπεία" σε βρέφη), λατρευτική προσφορά στο βωμό της ψευδοεπιστήμης του AIDS.
Η υποχρεωτική χορήγηση ΑΖΤ σε εγκύους γυναίκες και τα μωρά τους εφαρμόζεται και στην Ελλάδα. Θα έπρεπε να θεωρείται έγκλημα.
---- Ολοι, και όχι μόνο οι "οροθετικοί", έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν ότι μπορούν να απαλλαγούν από το φόβο, τις ενοχές και τους απίστευτους περιορισμούς σε θέματα ζωής και θανάτου εξαιτίας μιας αβάσιμης θεωρίας. Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ήδη κυκλοφορούν πάνω σ' αυτό το θέμα και διαρκώς προστίθενται καινούργια.
Απ' ό,τι φαίνεται με την κοινή λογική, και όπως προκύπτει από επιστημονικά και επιδημιολογικά δεδομένα, άνθρωποι λαμβάνουν τοξική αγωγή εφ΄όρου ζωής ενάντια σε έναν ιό, τον HIV, που προφανώς δεν προκαλεί το AIDS (αν υπάρχει). Συχνά παύουν να γίνονται δεκτοί από οποιονδήποτε άλλον γιατρό επειδή βρέθηκαν κάποια στιγμή θετικοί στο τεστ για τον ιό HIV. Η στάμπα του AIDS τους ακολουθεί μέχρι τον θάνατο, ακόμα και αν δεν έχουν κανένα πρόβλημα υγείας. Oπότε τίθεται το ερώτημα εδώ και δύο δεκαετίες που ζούμε το πρόβλημα: Mήπως πρέπει να επανεξεταστεί η αιτία του AIDS; Γιατί αντιδρούν τόσο έντονα οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας αν είναι όντως αδιαμφισβήτητη;
Πρόσφατα οργανώθηκε ψηφοφορία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να αναδειχτούν τα τρία κορυφαία ζητήματα υγείας που πρέπει να αντιμετωπίσει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Το αίτημα για επανεξέταση της αιτίας του AIDS ήρθε τρίτο και πέρασε έτσι στον δεύτερο γύρο ψηφοφορίας. Αλλά εκεί ως δια μαγείας κόπηκε! Πρώτα εξαφανίστηκε εντελώς από την καρτέλα, και στη συνέχεια εμφανίστηκε με την ένδειξη ότι ήρθε τέταρτο σαν αίτημα, οπότε δεν συνεχίζει στον επόμενο γύρο.
Μάταια ζητάμε και στη χώρα μας να μας παρουσιάσουν την πρωτότυπη μελέτη με τις επιστημονικές αποδείξεις ότι ο ιός "HIV" προκαλεί το "AIDS".
Ομοίως, σε Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία και αλλού αυτό δεν κατέστη εφικτό εδώ και 12 χρόνια συνεχόμενων ερωτημάτων από πολίτες και επιστήμονες προς τις αρχές, επειδή πολύ απλά τέτοιες αποδείξεις δεν υπήρξαν ποτέ. Το προτείνω ξανά εντούτοις. Οχι για άλλο λόγο, αλλά για να αναρωτηθούμε μήπως πρέπει να επιχειρήσουμε την επανεξέταση των δεδομένων μόνοι μας; Η να σταματήσουμε να θεωρούμε αυτά που ακούμε ως δεδομένα.
--- Γνωρίζαμε αρκετοί από μας ότι οι τέσσερις αρχικές μελέτες του Γκάλο που δημοσιεύτηκαν στο Science το 1984 και χρησιμοποιούνται ακόμα ως βάση για τους ισχυρισμούς ότι ο HIV προκαλεί το AIDS, έχουν ελεγχθεί ως άκυρες και σφαλερές. Κυκλοφόρησε τελευταία το βιβλίο της Βρετανής δημοσιογράφου Janine Roberts ¨Ο φόβος του αόρατου", όπου παρουσιάζεται σε φωτογραφική ανατύπωση το δοκίμιο της μιας από τις τέσσερις αυτές ιδρυτικές μελέτες. Βλέπουμε ότι ο Γκάλο έκανε εκτεταμένες χειρόγραφες "διορθώσεις" στις μετριοπαθείς αλλά έντιμες αναφορές του βοηθού του Πόποβιτς, με θυμωμένες διαγραφές όποιων δεδομένων ήταν ανεπιθύμητα, αλλά και με προσθήκες - χωρίς καμία επιστημονική αιτιολόγηση - θρασύτατων ισχυρισμών ότι ο ιός που προκαλεί το AIDS είχε ανακαλυφθεί.
Μια από τις διαγραμμένες αναφορές: ¨Παρά τις εντατικές ερευνητικές προσπάθειες, ο αιτιολογικός παράγοντας του AIDS δεν έχει εντοπιστεί".---
Φαίνεται πως καταστρώθηκε εσπευσμένα σχέδιο διάσωσης της θεωρίας HIV/AIDS, κατά το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών που καταρρέουν.
Η απονομή του Νόμπελ Ιατρικής 2008 στον Λικ Μοντανιέ για την ανακάλυψη ενός ιού που δεν έχει αποδειχτεί να προκαλεί ποτέ τίποτα σε κανέναν, στόχευε προφανώς να αποθαρρύνει τους αντιρρησίες. Αλλά μάλλον έφερε στο φως ένα παλιό ερώτημα: Ανακάλυψε ποτέ κανείς τον HIV;
Ο ίδιος ο Λικ Μοντανιέ είχε δηλώσει κατ' επανάληψιν στο παρελθόν ότι "ποτέ δεν απομόνωσε τον ιό", όπως επίσης ότι "ο HIV δεν μπορεί να είναι από μόνος του η αιτία για την ολική καταστροφή που λέγεται AIDS". Οι φωνές "οροθετικών" που σώθηκαν μόλις σταμάτησαν την αγωγή του AIDS πολλαπλασιάζονται σε ντοκιμαντέρ,σε βίντεο, σεσάιτ και άλλα σάιτ, σε βιβλία και συνεντεύξεις. Ερχονται να προστεθούν στα βιβλία επιστημόνων που εξαρχής διαφώνησαν με τη θεωρία HIV/AIDS, όπως δείχνει και το νέο τρέιλερ της εταιρείας Rethinking AIDS. ----- Στο μεταξύ ο προβληματισμός όσον αφορά την πολιτική δημόσιας υγείας γενικεύεται. Στην τελευταία εκπομπή του Dr. Jonas Moses "In time TV", το θέμα ήταν η σύγκρουση μεταξύ της πολιτικής δημόσιας υγείας και της άσκησης της ιατρικής στον καθένα μας ξεχωριστά, αφού οι γιατροί πλέον δεν εξετάζουν ασθενείς αλλά εφαρμόζουν πρωτόκολλα. Tο βίντεο ήδη απειλείται με λογοκρισία από το κατεστημένο του AIDS.
---- Εν ολίγοις, έχουμε επιλογή στο θέμα του AIDS και δεν το ξέρουμε. Μπορούμε να το απορρίψουμε ανά πάσα στιγμή χωρίς καν να πάμε στον γιατρό, και ο τρόπος παρουσιάζεται μεταξύ άλλων στο ντοκιμαντέρ The Other Side of AIDS (87 λεπτά), και ακόμα στο βίντεο του Gary Null The real heroes of AIDS, με δεύτερη συνέχεια και τρίτη, όπου μιλούν οροθετικοί που έχουν σταματήσει πριν από χρόνια τα φάρμακα του AIDS και αισθάνονται έκτοτε περίφημα. Αντί να τους ρωτήσουν οι "υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση του AIDS" πώς το πέτυχαν αυτό, μήπως ενδιαφέρει και τους άλλους, βλέπουμε το αντίθετο: αυτοί που καταπολεμούν το AIDS, το υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια. --- Ημασταν πάλι τυχεροί που βρέθηκε ο καθηγητής Dr Andrew Maniotis να μας πληροφορήσει πρόσφατα για το αμαρτωλό χτίσιμο της επιστήμης του AIDS σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παρασκευή +13 στις 7 Δεκεμβρίου 2007, ένα 32σελιδο ένθετο με τον τίτλο "AIDS, ένα παγκόσμιο σκάνδαλο". Φυσικά, το ζήτημα δεν σχολιάστηκε από κανέναν. Πιπέρι στο στόμα. Αλλά τώρα ξέρουμε γιατί. Εξηγεί ο ίδιος ο καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο, πρόκειται για πολύ συμφέρουσα συμφωνία και έχει επιβληθεί σε όλους:
"...Επιστημονικοί κριτικοί, σαν εμένα, αποκαλούνται «αρνητές» για να μην περιμένει κανείς πια την αναζήτηση μιας αντικειμενικής αλήθειας. Και οι πληρωμένοι κράχτες των φαρμακευτικών εταιρειών θεωρούνται «ακτιβιστές» και «ερευνητές»".
«Ποτέ δεν αναφέρει κανείς ότι όλοι αυτοί αμείβονται ευθέως και γενναιόδωρα από όχι μια, αλλά αρκετές από τις φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν τα φάρμακα που αυτοί υπερασπίζονται τόσο σθεναρά». "Αποτέλεσμα, η θαυμάσια ευρεσιτεχνία του να έχεις αρρώστους υγιείς ανθρώπους". ---Ας ακούσουμε τώρα τον Dr David Rasnick στο ντοκιμαντέρ "AIDS Inc." να παρουσιάζει την πηγή του κακού: "Αυτοί που διαφεντεύουν και συντηρούν την υπόθεση του HIV/AIDS είναι δύο βασικά Ιδρύματα. Το CDC (Αμερ. Υπ.Υγείας) και το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) στη Βηθεσθά του Μέριλαντ.Ο κόσμος θα εκπλαγεί αν μάθει ότι και τα δύο αυτά Ιδρύματα είναι στρατιωτικοί οργανισμοί. 'Οταν έχεις τέτοια στρατιωτική δομή σε Οργανισμούς όπως το CDC και το NIH, κρατάς τον έλεγχο των αντιδράσεων. Μπορείς να περιορίζεις την ροή των πληροφοριών. Και δεν είναι μόνο αυτό. Από την ώρα που το NΙΗ είναι η βασική πηγή των χρηματοδοτήσεων για όλες τις πανεπιστημιακές ιατρικές έρευνες, ελέγχει σε ποιόν και για ποια έρευνα θα δοθούν λεφτά. Μ' αυτό τον τρόπο, μπορεί να ελέγχει τι θα εκδίδεται και το πιο σημαντικό, τι θα αποκλείεται..."
Και τον Kary Mullis, Νόμπελ Χημείας 1973, στο ντοκιμαντέρ ¨The Other Side of AIDS":
"Αν σε πληρώνουν $ 150.000 τον χρόνο για να δουλεύεις σε κάτι, δεν χρειάζεται ν' αμφισβητείς αν είναι χρήσιμο κάθε μέρα, επειδή είναι χρήσιμο σε σένα. Αν θες ν' αναρριχηθείς για παράδειγμα στην ΙΒΜ, δεν πας κατευθείαν στον Πρόεδρο να ρωτήσεις αν η εταιρία κάνει αυτό που υπόσχεται ότι κάνει. 'Οσοι δουλεύουν στην ΙΒΜ, απλά ακολουθούν την γραμμή της εταιρίας. 'Ολοι στον τομέα του AIDS ακολουθούν μια γραμμή. Σαν σε ένα μεγάλο οργανισμό που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση. Δεν είναι 30,000 επιστήμονες που δουλεύουν μόνοι τους στα εργαστήρια τους με τις δικές τους ιδέες. Απλά ανήκουν όλοι στο ίδιο κλαμπ, σωστά; Πληρώνονται από τον ίδιο κορβανά και δεν θα πληρωθούν αν δεν βάλουν τα δυνατά τους".
---
Αυτούς τους επιστήμονες, τον Rasnick, τον Mullis και κάπου 2.500 άλλους που σε λυτρώνουν από την πλάνη, δεν τους βλέπουμε ποτέ στις τηλεοράσεις και δεν τους διαβάζουμε στις εφημερίδες. Απαγορεύται. Βλέπουμε μόνο αυτούς που μας τρομάζουν με τη θεωρία τους. Σίγουρα κινδυνεύουμε όλοι να πέσουμε θύματα αυτής της θεωρίας, γιατί δεν γνωρίζουμε ότι έχει στο μεταξύ καταρριφθεί.
--- Aς επιστρέψουμε όμως στην κατάσταση που διαμόρφωσα νωρίτερα σε αυτή την ιστοσελίδα και μου επέτρεψε να βγω από τον φαύλο κύκλο της υπόθεσης:
Οσο για την πραγματικότητα γύρω μας, όπως την ανασυνέθεσα εγώ από την πλευρά του απλού πολίτη, είναι η εξής: 1. Εξαρχής εμφανίστηκαν δύο στρατόπεδα γύρω από το "AIDS". Το πρώτο πρεσβεύει από το 1984 και μέχρι σήμερα την "επίσημη άποψη" για το "AIDS", που λέει ότι εντοπίστηκε ο άγνωστος μέχρι πρότινος ιός "HIV", ο οποίος θεωρείται ως η αιτία του άγνωστου μέχρι πρότινος "AIDS" και είναι εχθρός ανίκητος και παντοτινός. Θα υπάρχουν όμως διαρκώς καινούργια φάρμακα εναντίον του ώστε να έχουμε μια σίγουρη χρόνια ασθένεια για όποιον προκύπτει φορέας του HIV. Κύριος τρόπος μετάδοσης το σεξ. Αυτό το σενάριο υπογράφεται από υπουργεία, Πανεπιστήμια, συλλόγους ακτιβιστών, Διεθνείς Οργανισμούς, αστέρες του Χόλυγουντ. Το συναντάμε στην πλειοψηφία των ιστοσελίδων του Ιντερνετ. Και το εμπεδώνουμε κάθε χρόνο με την Παγκόσμια Ημέρα κατά του "AIDS". Γενικώς, διαφημίζεται σε γη και ουρανό. Το δεύτερο στρατόπεδο βασίζεται σε επιστήμονες και ερευνητές που προτιμούν να μη χρηματοδοτούνται αλλά να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτοί μπήκαν στο περιθώριο αφ' ης στιγμής διατύπωσαν τις αντιρρήσεις τους για τη θεωρία του AIDS , χαρακτηρίστηκαν "αντιφρονούντες" λες και πρόκειται για θρησκεία και όχι για επιστήμη, αλλά στο μεταξύ εξαπλώθηκαν στον κόσμο και η κοινωνική ροή εμπιστοσύνης έχει αντιστραφεί: Ολο και περισσότεροι ανακαλύπτουν ότι υπάρχουν τα απόκρυφα του "AIDS¨, παρότι τα τελευταία λογοκρίνονται από την καθεστηκυία τάξη. Κύριοι εκφραστές του ρεύματος των "αντιφρονούντων" είναι κάπου 2.500 επιστήμονες από όλο τον κόσμο στοhttp://aras.ab.ca/rethinkers.htmκαι, τα τελευταία χρόνια, οι λεγόμενες "ζωντανές αποδείξεις", υγιέστατοι οροθετικοί χωρίς φάρμακα, ανώνυμοι σε διάφορα σάιτ συγκεντρωμένα στο http://www.livingwithouthivdrugs.com/links.htm. 2. O ιός "HIV" δεν έχει εντοπιστεί ποτέ και πουθενά. Μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας. Εξ ου και η πρόταση του ανώνυμου φίλου στην ιστοσελίδα μου: "Αν κάποιος αμφιβάλλει, μπορεί πάρα πολύ εύκολα να το επαληθεύσει χωρίς μάταιες αντιπαραθέσεις με τα όσα διαβάζει είτε εδώ, είτε οπουδήποτε αλλού. Ας αναζητήσει πολύ απλά την ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ επιστημονική δημοσίευση. Θα έπρεπε να είναι πανεύκολο στο υπουργείο Υγείας και σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο να διαθέσει τις σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις, αν υπάρχουν, έπειτα από σχετικό αίτημα οποιουδήποτε πολίτη. Η λύση πάλι κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο μέσα από το Ιντερνετ, όπως πληροφορήθηκα από τον ίδιο φίλο: Τι κάνουμε τώρα;
3. Το υποτιθέμενο εμβόλιο είναι αδύνατον να υπάρξει.
Πέραν του ότι για να προκύψει εμβόλιο πρέπει να υπάρχει ιός, αλλά ο μυθώδης "HIV" ακόμα αναζητείται, η όλη ιδέα είναι φαιδρή: όπως διευκρίνισε ο διευθυντής του τμήματος έρευνας του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο Dr. Andrew Maniotis, "Στην πραγματικότητα ο εμβολιασμός είναι μια άλλη οδός για να μολυνθεί κανείς από τον "HIV" (...) Αν σου κάνουν εμβόλιο, θα προκύπτεις εφεξής οροθετικός σε κάθε τεστ για τον "HIV". Ακόμη και αν δεν το κάνεις, σαν άποψη είναι ενδιαφέρουσα: να βρεθούμε όλοι οροθετικοί μετά από ένα εμβόλιο για τον γενικό πληθυσμό. Οπότε θα πρέπει να κυκλοφορείς με ένα σημείωμα που θα βεβαιώνει τον εραστή σου ότι έχεις εμβολιαστεί και ότι τα αντισώματα που εμφανίζεις στο αίμα σου δεν oφείλονται στο ότι κόλλησες "AIDS" από κάποιον που θεωρείται από το κατεστημένο του "AIDS" ότι ανήκει στις ομάδες υψηλού κινδύνου, δηλαδή από μαύρο, ομοφυλόφιλο ή σκούρο, αλλά το απέκτησες κάνοντας το καθήκον σου ως πολίτης με ένα εμβόλιο".
Γι' αυτόν ή για άλλο λόγο, 30 δοκιμές για πιθανό εμβόλιο έχουν αποτύχει ως σήμερα. 4. Η στάση του Τύπου ύποπτη Ας δεχτούμε ότι οι πολιτικοί δεν θέλουν μπλεξίματα με τις φαρμακευτικές εταιρείες, ο Τύπος τι κάνει; Ποιά είναι η δουλειά των δημοσιογράφων; Θα περίμενε κανείς να το δει πρωτοσέλιδο την επόμενη μέρα σε όλο τον κόσμο. Δίνονται τοξικά φάρμακα σε υγιείς ανθρώπους, δεν πρέπει να το εξετάσουμε ξανά αυτό; Οχι. Κάποιος βρίσκεται παντού για να απαγορεύσει την εμφάνιση της είδησης της ημέρας. Αλλά η σιωπή είναι συνενοχή. Διπλή συνενοχή στην περίπτωσή μας. Αν ήθελαν τα MME, θα συμμορφώνονταν και οι κυβερνήσεις. Αφήνουν το έγκλημα να συνεχίζεται σε όλο τον κόσμο χωρίς κουβέντα.
Οχι μόνο το κρύβουν, αλλά το καλλιεργούν: Με τις ευλογίες του Τύπου, η πληροφόρηση σχετικά με το "AIDS" είναι παραπληροφόρηση. Ο αγώνας κατά του "AIDS" είναι θεμελίωση του "AIDS". Ο,τι νομίζουμε ότι μας προφυλάσσει από το "AIDS", μας υποδουλώνει στο "AIDS".
Η συχνότερη εξήγηση στα αναπάντητα ερωτήματά μου - όπως στο γιατί σωπαίνει ο Τύπος: "Είναι πολλά τα λεφτά, Μαρία". Ωραία, ας τον καταργήσουμε. Διαδώστε την είδηση από στόμα σε στόμα. 5. Η θεραπεία είναι απλή Δεν είναι υποχρεωτικό πια να συμπεριφέρεσαι σαν άρρωστος, αν βρέθηκες κάποια στιγμή ¨οροθετικός". Το δεύτερο στρατόπεδο δείχνει ότι κόβεις τις εξετάσεις, τους γιατρούς και τα χάπια του "AIDS" και γίνεσαι πιο δυνατός από ποτέ. Ο κίνδυνος προκύπτει πάλι αν σου τύχει ένα κρύωμα, οπότε αισθάνεσαι ευάλωτος και δεν ξέρεις σε ποιόν γιατρό να πας. Και τότε την πατάς για δεύτερη φορά, όπως είχε γίνει και την πρώτη. Δεν σε δέχονται παρά μόνο οι θριαμβευτές γιατροί του ¨AIDS" και οι γιατροί της εναλλακτικής ιατρικής. Αυτή τη φορά, όμως, διαλέγεις τους δεύτερους. Ο dr. Andrew Maniotis μιλάει για το θέμα αυτό στην τελευταία συνέντευξή του εφ'όλης της ύλης.Σ' αυτόν οφείλουμε άλλωστε και τo Short History of AIDS - Συνοπτική ιστορία του AIDS- σε μετάφραση δική μου για το ελληνικό κοινό.
6. Τo υποτιθέμενο "AIDS" στην Αφρικήείναι κάτι ολότελα διαφορετικό.
Εχουμε όλη τη συνέντευξη του Charles Geshekter, PhD, καθηγητή Αφρικανικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, μεταφρασμένη στα ελληνικά, χάρη στην προσωπική δουλειά της Erinyas.
------- Στιγμιότυπα από τη δική μου πορεία αποκαλύψεων:
"Εγινε πιο σημαντικό στις μέρες μας να σώζονται υπολήψεις από το να σώζονται ζωές;" ρωτάει ο μη οροθετικός Robin Scovill, σύζυγος της οροθετικής Christine Maggiore, που ανέλαβε δράση με την ταινία "The Other Side of AIDS" και βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Λος Αντζελες, το 2004. Προσωπικά, ωφελήθηκα από αυτή την ταινία. Μου την έφερε ο μη οροθετικός Gilles Saint - Pierre από τον Καναδά σαν το καλύτερο δώρο αγάπης. Και παντρευτήκαμε μετά. Εμενε μόνο να παρουσιάσω με τη σειρά μου την "άλλη άποψη" σε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ με ένα δεκαπενθήμερο προβολών στην Αθήνα. Και στην Πάτρα, όπου μας υποδέχτηκαν θερμά:
Αλλες πηγές από όλο τον κόσμο δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση: Επιμελήθηκα ξανά τη μετάφραση στα ελληνικάτου "The AIDS Debate. The Most Controversial Story You've Ever Heard" που βρήκα στο μπλογκ http://aids-myth.blogspot.com/, και προμηθεύτηκα τα δύο βίντεο που συνιστούσε η δημιουργός του http://erinya-hellenica.blogspot.com/. Το πρώτο, με τίτλο HIV=AIDS - Fact or Fraud?, είναι παραγωγή του 1997. Το δεύτερο, με τίτλο Deconstructing The Myth Of AIDS, είναι παραγωγή του 2004. Και στα δύο παρακολουθούμε με ποιόν τρόπο συντηρείται η απάτη του AIDS με υπερκέρδη 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πώς προκύπτει ότι ο ιός "HIV¨ δεν μπορεί να προκαλέσει "AIDS", ποιές μπορεί να είναι οι αληθινές αιτίες, και ποιοί εκμεταλλεύονται την καλή πίστη των ανθρώπων την ώρα που δηλητηριάζουν χιλιάδες άλλους με τοξικά φάρμακα. Το μήνυμα του δισεκατομμυριούχου πια Gallo - εμπνευστή το 1984 της εξίσωσης ¨HIV = AIDS" και του τεστ αντισωμάτων στον "HIV" - το είδαμε πρόσφατα ξανά στην τελευταία συνέντευξη του στον Ελεύθερο Τύπο (29/04/07): "Μόνο η επιστήμη μπορεί να βρει τη λύση, αλλά χρειάζεται ακόμα και άλλη έρευνα, διαρκής έρευνα (ο εστί μεθερμηνευόμενον, χρειαζόμαστε ακόμα κι άλλες χρηματοδοτήσεις).
Ο νομπελίστας χημικός Karry Mullis όμως, - επίσης επιστήμονας - στο ντοκιμαντέρ AIDS Inc. καταλήγει: "Το μόνο που αποδεδειγμένα προκαλεί ο HIV είναι χρημοτοδοτήσες", και "Θα γλιτώσουμε από το AIDS μόνο αν κοπούν οι χρηματοδοτήσεις". Για να διακρίνουμε μαζί την πραγματικότητα πίσω από τη θεωρία του "AIDS", είχα διοργανώσει πρώτα την πρώτη ελληνική προβολή του ντοκιμαντέρ AIDS Inc. (AIDS Ανώνυμος Εταιρεία) του Gary Null, με ελληνικούς υποτίτλους, στον κινηματογράφο Microcosmos. Ιδού κάποια αποσπάσματα από τους ελληνικούς υποτίτλους του ντοκιμαντέρ εκείνου (για τα φάρμακα του "AIDS" και τις παρενέργειές τους, για την αίσθηση ελέγχου που χτίζεται με κάθε τρόπο, για τον ρόλο των ΜΜΕ και των επιστημονικών περιοδικών, για τους ακτιβιστές του "AIDS", για τη νοοτροπία ταμπού γύρω από το θέμα).
Η πρωτοφανής κατάσταση γενικής αφασίας αναλύθηκε στην πρώτη Συνέντευξη Τύπου που είχα δώσει στις 29 Νοεμβρίου 2006: Είναι όχι απλά δυνατόν, αλλά και πολύ εύκολο στην εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας, να συντηρείται μια φάρσα σε παγκόσμια κλίμακα και να την υπηρετούμε όλοι χωρίς να θέλουμε. Ορισμένα πράγματα, όμως, έχουν ξεκινήσει και συνεχίζονται πέρα από μένα. Δεν θυμάμαι ποιός το είπε: η αλήθεια είναι σαν ένα αεροπλάνο που έφυγε. Κάποια στιγμή, θα προσγειωθεί.
Το κόμικς σε μετάφραση: "Εχουμε ένα νέο χρώμα κωδικού για την έρευνα του HIV στο National Institute of Health: κίτρινο για έρευνα μετρίως παραπλανητική, πορτοκαλί για έρευνα άκρως παραπλανητική, και κόκκινο για το απόλυτο χάρβαλο". ----- Mου ζητήσατε να σας δείξω τον τρόπο να βρίσκετε την αλήθεια για το AIDS μετά τη συνέντευξή μου στην εκπομπή «Η ζωή είναι αλλού». Το κάνω με την ψυχή μου: "Σκεφτείτε το".
Μαρία Παπαγιαννίδου - Σεν Πιερ Y.Γ. Ιδού και ένα μέιλ που κυκλοφόρησε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μιλάει η φωνή της "ζωντανής απόδειξης". Στάλθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2006 και απευθύνεται στον Dr Robert Gallo. Μετέφρασα και προσυπογράφω:
------ "Dear Sir,
Σας γράφω αυτή την επιστολή γιατί θέλω να γνωρίζετε ότι είστε η αιτία για πάνω από 20 χρόνια τρόμου και βασάνων που υπέφερα.
Εξαιτίας σας, οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται ¨οροθετικοί¨ μπαίνουν στο περιθώριο σε όλο τον κόσμο. Και μας χρωστάτε ακόμα αληθινές αποδείξεις αντί για ασυναρτησίες σχετικά με το ότι ο HIVπροκαλεί το AIDS.
Πάνε είκοσι χρόνια τώρα που μου είπαν ότι θα πέθαινα σε 5 χρόνια. Δεν έχετε ιδέα πώς είναι να σου το λένε αυτό. Δεν μπορείτε να καταλάβετε τον απόλυτο τρόμο που έζησα από εκείνη την ώρα.
Και θέλω τώρα να περάσετε τα ίδια άγρυπνα βράδια και τον ίδιο τρόμο μέσα στη νύχτα γιατί ήσασταν εσείς που αποφασίσατε να πείτε στον κόσμο ότι ο HIVείναι η αιτία του AIDS, χωρίς τον καθιερωμένο επιστημονικό έλεγχο από τους ομότιτλούς σας, χωρίς επιστημονικές αποδείξεις. Ακόμη και ο LucMontangnierάλλαξε την κατάθεσή του και είπε ότι ο HIVαπό μόνος του δεν μπορεί να είναι η αιτία του AIDS.
Εξαιτίας σας δεν μπόρεσα να κάνω οικογένεια. Εξαιτίας σας έχω ανεχτεί διακρίσεις στη δουλειά και στα ταξίδια μου. Και πάλι δεν θα είναι ο HIV που θα με σκοτώσει. Αμελείς επιστήμονες σαν εσάς έχουν δολοφονήσει χιλιάδες αθώους ¨οροθετικούς¨ με βάση μια σαθρή επιστήμη. Το ΑΖΤ και τα πολλά αντιρετροϊκά φάρμακα είναι σκέτα δηλητήρια. Αν πεθάνω, θα είναι εξαιτίας επιστημόνων σαν κι εσάς και εξαιτίας του πανικού που δημιουργήσατε σε παγκόσμιο επίπεδο.
Θέλω να ξέρετε ότι η πλειοψηφία των οροθετικών είναι ακριβώς σαν εμένα. Κρατούν απόσταση από επιστήμονες σαν εσάς. Ζουν με υγεία ξανά. Και δεν αναπτύσσουν “AIDS”. Παρόλα αυτά υποφέρουν επειδή το κοινό εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο HIVείναι η αιτία του AIDS. Εξαιτίαςσας, χιλιάδεςάνθρωποι σαν εμένα εξαναγκάζονται να ζουν κρυφά τη ζωή τους.
Θέλω εσείς και ο Dr. Montagnierνα κάνετε μια δημόσια δήλωση μαζί με το CDC, όπου θα αποδέχεστε ότι δεν γνωρίζετε ακόμα την αιτία του AIDS. Θέλω να αποδεχτείτε ότι δεν γνωρίζετε αν πράγματι ο HIVπροκαλεί το AIDSή όχι. Αλλά πιο πολύ απ΄ όλα, θέλω να γευτείτε κι εσείς τον ίδιο τρόμο, τις ίδιες άγρυπνες νύχτες που χρειάστηκε να περάσω εξαιτίας σας.
Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κάποιον ¨οροθετικό¨, θα μπορούσε να
είμαι εγώ. Να είστε έτοιμος να λογοδοτήσετε.
ακολουθούσαμε σαν τα πρόβατα τις θεραπείες που μας πρότειναν ως τη μόνη λύση. 
