Η κατανάλωση τροφής είναι μια ανάγκη, ένα κοινωνικό χόμπι και μια ευχάριστη δραστηριότητα για τους περισσότερους ανθρώπους. Αυτό δεν ήταν πάντα έτσι. Στο Rig-Veda, το αρχαιότερο θρησκευτικό κείμενο που καταγράφηκε στη γη, τα ανθρώπινα όντα στην προϊστορία δεν έτρωγαν τροφή καθόλου. Οι άνθρωποι άρχισαν την τροφή ως πηγή ενέργειας πολύ έπειτα στη χρονική διαδρομή. Σε εκείνο το μακρόχρονο απόμακρο παρελθόν, γράφεται ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν τροφή υποτιμόντουσαν με οίκτο! Οποιαδήποτε ύπαρξη είναι σε καλή πνευματική κατάσταση πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργεί αφθονία ενέργειας για να λειτουργήσει το σώμα χωρίς οποιαδήποτε εξωτερική πηγή ενέργειας.
φυσική διατροφή, ψυχική και σωματική υγεία, ηθική παιδεία, πολιτισμός, μη βία, οικολογία, δικαιώματα των ζώων, συνύπαρξη, κατεστημένη ιατρική, εναλλακτική ολιστική θεραπευτική, αυτοθεραπεία, χορτοφαγία (veganism), ωμοφαγία (raw veganism), φρουτοφαγία (fruitarianism), υγρή διατροφή, υγρή αφαγία (liquidarianism), βουδισμός, θρησκείες, γιόγκα
…κάθε χώρος, κάθε μέλισσα που βουίζει, κάθε σημείο της γης αποτελεί κάτι ιερό - …Αποτελούμε μέρος της γης και η γη αποτελεί μέρος της δικής μας ύπαρξης. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδέλφια μας. Ο τάρανδος, το άλογο, ο μεγάλος αετός, είναι αδελφοί μας. Οι ψηλοί βράχοι, τα αφρισμένα κύματα του ποταμού, ο χυμός των αγριολούλουδων, η θερμότητα του σώματος του αλόγου και των ανθρώπων ανήκουν όλα στην ίδια οικογένεια.
Seattle-αρχηγός των Ινδιάνων φυλής Ντουάμις
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
ΔΙΑΤΡΟΦΗ : ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΟΠΛΟ - ΜΥΣΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ!
Η κατανάλωση τροφής είναι μια ανάγκη, ένα κοινωνικό χόμπι και μια ευχάριστη δραστηριότητα για τους περισσότερους ανθρώπους. Αυτό δεν ήταν πάντα έτσι. Στο Rig-Veda, το αρχαιότερο θρησκευτικό κείμενο που καταγράφηκε στη γη, τα ανθρώπινα όντα στην προϊστορία δεν έτρωγαν τροφή καθόλου. Οι άνθρωποι άρχισαν την τροφή ως πηγή ενέργειας πολύ έπειτα στη χρονική διαδρομή. Σε εκείνο το μακρόχρονο απόμακρο παρελθόν, γράφεται ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν τροφή υποτιμόντουσαν με οίκτο! Οποιαδήποτε ύπαρξη είναι σε καλή πνευματική κατάσταση πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργεί αφθονία ενέργειας για να λειτουργήσει το σώμα χωρίς οποιαδήποτε εξωτερική πηγή ενέργειας.
Κυριακή 27 Ιουνίου 2010
Ιστορικά & Φιλοσοφικά κείμενα για τη Διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων
Ορέστης
Σήμερα ο γνωστός διατροφολόγος Μ. Πρωτόπαπας, υποστηρικτής της θεραπευτικής και προληπτικής δύναμης της φυτικής διατροφής, ανέφερε σε εκπομπή του πως οι Αρχαίοι Έλληνες ήσαν κατά 85-90% φυτοφάγοι (συν 10% ή και 20% ανάλογα την τοποθεσία, με ψάρεμα και γαλακτοκομικές τροφές), και περισσότερο ακόμα οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι με 90% και πλέον...
Κατ' αρχήν ας πούμε τι αναφέρει ο Θεόφραστος:
Ο Θεόφραστος (372 π.Χ. – περ. 287/5 π.Χ.) ήταν φιλόσοφος της αρχαιότητας από την Ερεσό της Λέσβου. Θεωρείται συνεχιστής του έργου του Αριστοτέλη τον οποίο και διαδέχτηκε στη διεύθυνση της Περιπατητικής σχολής.
"......Απ' όλες τις πλευρές λοιπόν, οι ράτσες των ζώων είναι συγγενείς με την δική μας, επειδή τα μέσα συντήρησης είναι τα ίδια για όλους, όπως ο αέρας που αναπνέουμε, γιατί, σύμφωνα με τον Ευρυπίδη, ένα κόκκινο αίμα ρέει σε όλα τα ζώα και όλοι έχουν για κοινό τους πατέρα τον ουρανό και για κοινή τους μητέρα τη γη.
Στην αρχή οι άνθρωποι θυσίαζαν στους θεούς μόνο μικρά φυτά, ήταν σαν να μάζευε ο άνθρωπος με τα χέρια του το πρώτο ον από την έυφορη φύση. Γιατί εάν η γη έχει παράγει τα δέντρα πριν από τα ζώα, έχει παράγει πολύ πριν το χορτάρι που ξαναγεννιέται κάθε χρόνο. Οι άνθρωποι μάζευαν τα χορτάρια και έκαιγαν τα φύλλα, τις ρίζες ή ολόκληρο το φυτό, για να επικοινωνήσουν μέσω αυτών των θυσιών με τους ουράνιους θεούς, αποθανατίζοντας τις προσφορές που τους απηύθυναν. Και πράγματι και εμείς στους ναούς μας φυλάμε την αθάνατη φωτιά, γιατί είναι η ύλη που μοιάζει περισσότερο με τους θεούς.
Από τη λέξη "θυμίασις", που σήμαινε τον καπνό από την καύση των προϊόντων της γης, δημιουγήθηκε η λέξη "θυμιατήρια", που σημαίνει τους μικρούς βωμούς όπου καίγονται τ' αρώματα και πάλι από εκεί οι λέξεις "θύειν" (θυσιάζω) και "θυσία".
Εμείς εννοούμε αυτές τις λέξεις με λανθασμένο τρόπο, εάν πιστεύουμε ότι σημαίνουν τις ένοχες πράξεις που αναπτύχθηκαν έπειτα: και πράγματι ονομάζεται "θυσία" η υποτιθέμενη λατρεία που τελείται μέσω των ζώων. Αλλά οι αρχαίοι πρόσεχαν τόσο πολύ να μην παραβιάζουν τα ήθη, που έστελναν αναθεματισμούς ενάντια σ' εκείνους που εγκατέλειπαν τα παλιά ήθη για να εισάγουν άλλα.
Από το ρήμα "άρωμαι" που σημαίνει "στέλνω αναθεματισμό", ονόμασαν "αρώματα" τα μυρωδικά που σήμερα συνηθίζουν να καίνε. Σαν επιβεβαίωση του αρχαίου χαρακτήρα της προσφοράς καπνού, θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε ότι σήμερα πολλοί προσφέρουν σε θυσία ψιλοκομμένα κομματάκια αρωματικού ξύλου. Μετά τα πρώτα χορτάρια, η γη άρχισε να παράγει δένδρα, και οι άνθρωποι που στην αρχή έτρωγαν βελανίδια. Για τις θυσίες τότε στους θεούς, δεν έκαιγαν, παρά ένα μέρος από την τροφή τους και σε μικρή ποσότητα γιατί δεν ήταν άφθονη, αλλά σε περισσότερη ποσότητα τα φύλλα των δέντρων.
Όταν ανακάλυψαν τη γεωργία, ο τρόπος ζωής άλλαξε και άρχισαν οι θυσίες με τα αγροτικά προϊόντα. Το πρώτο δημητριακό, (καρπός της Δήμητρας), που εμφανίστηκε μετά από τα όσπρια, ήταν το κριθάρι: ήταν λοιπόν τα σπόρια του, που το ανθρώπινο γένος διέδωσε στην αρχή, στην εποχή των θυσιών. Όταν έπειτα έψηναν και ζύμωναν την τροφή τους, οι άνθρωποι σκέπαζαν με ένα "μυστικό κάλυμμα" τα όργανα που έφεραν μέσα στην ύπαρξή τους, την θεϊκή βοήθεια και φέρονταν προς αυτά σαν να ήταν ιερά αντικείμενα.
Όταν οι άνθρωποι ανακάλυψαν για τις ανάγκες τους τα θεϊκά υγρά σαν το κρασί, το μέλι και το λάδι, προσέφεραν πάλι στους θεούς, που ήταν οι δημιουργοί αυτών των αγαθών. Οι πρώτες προσφορές που έκαναν οι άνθρωποι στις θυσίες, προχώρησαν μετά σ' έναν παράνομο δρόμο και είδαμε πως εισήχθηκε η συνήθεια των φοβερών θυσιών, συνήθεια γεμάτη ασπλαχνία απέναντι στα ζώα. Όπως φαίνεται, οι αναθεματισμοί που κάποτε στάλθηκαν εναντίον μας, σήμερα έγιναν πραγματικότητα, γιατί οι άνθρωποι άρχισαν να σφάζουν τα θύματα και να ματώνουν τους βωμούς, από τότε που, αφού δοκίμασαν πείνα και πολέμους, έχωσαν τα χέρια τους στο αίμα.
Η θυσία των ζώων λοιπόν ήρθε αργότερα από τις άλλες και προέρχεται από κάποια δύσκολη κατάσταση που δημιουργήθηκε από την πείνα ή κάποια άλλη συμφορά. Όλα αυτά έχουν τη ρίζα τους στην αδικία που καλλιεργεί το ανθρώπινο είδος..............."
............Πως θα μπορούσε να υπάρξει ιερότητα όταν εκτελείται μια αδικία σε βάρος των θυμάτων της κλοπής; Είναι λοιπόν ιεροσυλία, όταν προσφέρονται θυσίες κλέβοντας από άλλους αγαθά ακόμα περισσότερο πολύτιμα. Ένα τέτοιο έγκλημα που πράγματι είναι το μεγαλύτερο, αφού η ψυχή είναι ένα αγαθό περισσότερο πολύτιμο από τα προϊόντα της γης και δεν πρέπει με καμιά δύναμη να την κάνουν αντικείμενο κλοπής, είναι το να θυσιάζουμε ζώα. Ίσως κάποιος θα πει ότι και στα φυτά κλέβουμε κάτι, αλλά δεν είναι το ίδιο είδος κλοπής, γιατί δεν εκτελείται ενάντια στη θέλησή του.
Και πράγματι και αν δεν τ' αγγίζουμε, αυτά αφήνουν να πέσουν οι καρποί τους και το μάζεμα των καρπών δεν προϋποθέτει την καταστροφή των φυτών, όπως γίνεται για τα ζωντανά, όταν χάσουν την ψυχή τους. Σε έναν μεγάλο αριθμό λαών, οι τελετές αποτελούντο στην αρχή από εγκρατείς σπονδές: πρώτα με το νερό, έπειτα με το μέλι, που είναι το πρώτο "ποτό", οι σπονδές λαδιού και στο τέλος του κρασιού, πιο κοντά σε μας.
Όλα αυτά μαρτυρούνται όχι μόνο από τις πυραμίδες των Νόμων, που είναι στην πραγματικότητα αντιγραφές των κορυβαντικών τελετών της Κρήτης, αλλά και από τον Εμπεδοκλή, ο οποίος, στο κείμενό του "Περί των Θυσιών" και της Θεογονίας, εξακριβώνει τα εξής: "Σ' αυτούς ούτε ο Άρης ούτε η Αναταραχή δεν ήταν ο αριθμός των Θεών, ο Δίας δεν βασίλευε, ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Ποσειδώνας αλλά η Κύπρις ήταν βασίλισσα" δηλ. η αγάπη. "Εκείνοι αποκτούσαν την εύνοια αυτής, με ιερές προσφορές, ζωγραφιές ζώων, αρώματα με χίλιες μυρωδιές, θυσίες από λιβάνι και μύρο, απλώνοντας στο έδαφος τα προϊόντα των χρυσών μελισσών.............
................
Αυτές οι τελετές ακόμα και σήμερα ισχύουν σε μερικούς λαούς, σαν ίχνη της αλήθειας. Επειδή τότε, πιστεύω, η αγάπη και η αντίληψη της συγγένειας κυριαρχούσαν, κανείς δεν έκανε εγκλήματα, γιατί ο άνθρωπος καταλάβαινε ότι και τα ζώα και ο άνθρωπος είχαν κάποια συγγένεια μεταξύ τους. Τώρα πρέπει ακόμα να εξετάσουμε το εξής θέμα: παρ' όλο που κάποια συγγένεια μας ενώνει με τους άλλους ανθρώπους, εμείς έχουμε τη γνώμη ότι πρέπει να καταστρέψουμε και να τιμωρήσουμε όλους τους κακούς, γιατί ένα ένστικτο της φύσης τους και της κακίας τους φαίνεται να τους παρασύρει να βλάψουν αυτούς που συναντούν. "
.............Πλούσια σε διδάγματα θα ήταν η παρατήρηση του σοφού λαού των Αιγυπτίων: αυτοί είναι τόσο μακριά από το να σκοτώσουν και ένα μόνο ζώο και ότι κάνουν το κάνουν με τις εικόνες τους, εικόνες θεών, γιατί τα ζώα θεωρούνται κοντινά και συγγενικά πρόσωπα των θεών και των ανθρώπων."
Ελπίζω ο Θεόφραστος να σας έδωσε τροφή ευχάριστη ώστε να
Έπεται συνέχεια
«Όσο ο άνθρωπος θα συνεχίζει να είναι ο άσπλαχνος καταστροφέας κατώτερων όντων, δεν θα γνωρίσει ποτέ υγεία ή ειρήνη» Πυθαγόρας
http://www.ecology-salonika.org/talk...c.php?t=217://
Το forum του μεταφυσικού
Τρίτη 22 Ιουνίου 2010
ΟΣΣΟ: «ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ...»
«Δεν γνωρίζεις την αρχή της ζωής, δεν γνωρίζεις ούτε το τέλος. Είμαστε πάντοτε στην μέση και όλοι βρίσκονται πάντοτε στα μισά τής διαδρομής. Είναι μία διαδικασία σε εξέλιξη, ένα ποτάμι που ρέει συνέχεια. Αυτή είναι η ομορφιά του, αυτή είναι η λάμψη του.» |
Όσσο: Δεν γεννήθηκε ποτέ. Δεν πέθανε ποτέ. Επισκέφθηκε μόνο τον πλανήτη Γή από τις 11 Δεκ. 1931 έως τις 19 Ιαν. 1990. (Το ιδιότυπο αναγραμμένο ρητό στον τάφο τού ανατρεπτικού Ινδού φιλοσόφου, αντικατοπτρίζει πλήρως την «αιρετική» διδασκαλία του). Το όνομα Όσσο στα Ινδικά σημαίνει «Ωκεάνιος», ή αυτός που ενώθηκε με τον ωκεανό. Το όνομα, που τού είχε δοθεί από τους γονείς του ήταν Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς. |
Για τον Όσσο η ζωή τού κάθε ανθρώπου πρέπει να μεταβληθεί σε μία συνεχόμενη γιορτή: «Δεν αποσκοπώ στο να προσηλυτίσω κανέναν από εσάς. Θέλω απλά ο καθένας να είναι ο εαυτός του. Θέλω μόνο ν΄ αλλάξω όλες τις αρνητικές στάσεις ζωής, που έχουν επιβληθεί στον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια κι έτσι να τελειώσει κάθε μορφή σκλαβιάς και ν΄ αρχίσει αυθόρμητα ο χορός, η γιορτή…». |
Οι εχθροί τού Όσσο, όλοι άνθρωποι τού συστήματος και τού κατεστημένου, αφού τον απείλησαν επανειλημμένα, τον λάσπωσαν αποκαλώντας τον, αναρχικό, διαβολικό, ανώμαλο, άθεο, πόρνο και ακραία επικίνδυνο για τους θεσμούς της κοινωνίας, της θρησκείας, τού έθνους και της οικογένειας. Τα λόγια του σοκάρουν κάθε «καθώς πρέπει» άνθρωπο τού κατεστημένου: «Ένας ελεύθερος άνθρωπος ανήκει μόνο στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ένας ελεύθερος άνθρωπος είναι απλώς μια ενέργεια, χωρίς όνομα, χωρίς μορφή, χωρίς φυλή, χωρίς έθνος».
Ο διωγμός του και ο ανηλεής πόλεμος, που ξέσπασε από τα θρησκευτικά και πολιτικά κέντρα των Η.Π.Α. και όχι μόνο προς το πρόσωπό του λόγω των τόσο ανατρεπτικών ιδεών του, κατέληξαν στην πιθανότατη δολοφονία του: «Τα έθνη και οι θρησκείες έχουν δημιουργηθεί από τους παπάδες και τους πολιτικούς. Από τη στιγμή, που θα τελειώσει η επιρροή τους, θα τελειώσουν επίσης και οι θρησκείες και τα έθνη». |
Ο Όσσο σε αντίθεση με όλους τους άλλους «δασκάλους» τής ανθρωπότητας προέτρεπε τους ανθρώπους, που τον άκουγαν ή ζούσαν κοντά του την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από κάθε είδους πνευματικής εξάρτησης, αλλά και απ΄ τον ίδιο: «Το καθήκον μου για την ωρίμανση σας είναι κυρίως το να σας κάνω ανεξάρτητους από εμένα. Κάθε είδος εξάρτησης είναι σκλαβιά και όποια πνευματική εξάρτηση είναι η χειρότερη από όλες. Έκανα ο,τιδήποτε δυνατό, για να γνωρίσετε την ατομικότητά σας, την ελευθερία σας, την απόλυτη ικανότητά σας, να ωριμάζετε χωρίς τη βοήθεια κανενός». |
Ο φόβος δημιουργεί τους θεούς: «Η ιδέα τού θεού σε όλες τις παλιές θρησκείες δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα φόβου, μια παρηγοριά. Κατά τ΄ άλλα, δεν υπάρχει ούτε εγκυρότητα, ούτε ενδείξεις, ούτε αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη τού θεού. Οι άνθρωποι, που πιστεύουν στο θεό είναι πραγματικά άνθρωποι, που δεν μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Χρειάζονται ένα πατρικό πρότυπο, ένα μεγάλο μπαμπά. Έτσι η άποψή σου για το θεό δεν μπορεί να είναι σωστή, επειδή εσύ ο ίδιος δεν είσαι σωστός. Ο σωστός άνθρωπος δεν χρειάζεται θεό. Η απουσία φόβου εξαφανίζει το θεό. Κι όταν ο θεός εξαφανίζεται, τότε όλη η ύπαρξη είναι δική σου να τη χαρείς και να τη γιορτάσεις». |
Για την θρησκεία της «αγάπης» το Χριστιανισμό: «Τα τελευταία 2.000 χρόνια ο χριστιανισμός έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες ζημιές στην ανθρωπότητα από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Έχει σφάξει κι έχει κάψει ζωντανούς ανθρώπους. Στο όνομα τού Θεού, της αλήθειας, της θρησκείας, εξαφάνισε ολόκληρους πολιτισμούς, σκότωσε και κατάσφαξε εκατομμύρια ανθρώπους, για το καλό τους και για τη σωτηρία τους. Και όταν ο δολοφόνος σε σκοτώνει για το καλό σου, δεν νιώθει καθόλου ένοχος. Αντίθετα, είναι πεπεισμένος ότι καλώς έπραξε, ότι υπηρέτησε την ανθρωπότητα, το θεό, όλες τις μεγάλες αξίες, την αγάπη, την αλήθεια, την ελευθερία». |
Οι παπάδες των θρησκειών και οι πολιτικοί αποτελούν τις δύο όψεις ενός κάλπικου νομίσματος: «Οι άνθρωποι έχουν μάθει να ζουν ψηλαφίζοντας μέσα στο σκοτάδι και ο παπάς κι ο πολιτικός μπορούν να τον εκμεταλλευτούν. Ο πολιτικός και ο παπάς συμφωνούν σ΄ αυτό το σημείο, ότι χρειάζονται οπαδούς. Μόνο τότε μπορούν να γίνουν κάποιοι σπουδαίοι. Και έχουν χωρίσει τις περιοχές τους. Ο πολιτικός έχει πάρει τον επίγειο κόσμο και ο παπάς τον πνευματικό. Αυτοί οι δύο έχουν κάνει σκλάβο ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έχουν καταστρέψει την ελευθερία των ανθρώπων». |
Οι κυβερνήσεις όλων των λαών αποτελούν ένα είδος αρρώστειας κι οι άνθρωποι είναι και οι θεματοφύλακες τού συστήματος: «Το δικαστήριό σου, οι δικαστές σου, η κυβέρνησή σου, εξαρτώνται από σένα, από τη Φύση σου. Όλες αυτές οι ανοησίες δημιουργήθηκαν εξαιτίας σου, κι αυτό γιατί είσαι πάντα έτοιμος να πολεμήσεις γι΄ αυτούς. Αν η κοινωνία γίνει στ΄ αλήθεια φυσική, η κυβέρνηση θα εξαφανιστεί. Η κυβέρνηση είναι αρρώστια». |
Ένα κομμάτι της συνειδητοποίησης, που προτείνει ο Όσσο είναι το να ζει ο καθένας από εμάς στο εδώ και τώρα και όχι να παραμένει εγκλωβισμένος στο παρελθόν και στο μέλλον, δύο καταστάσεις μόνον φανταστικές: «Ο άνθρωπος έχει επινοήσει χιλιάδες τρόπους, για να ξεφεύγει από τον εαυτό του. Κι όσο χειρότερη έχει γίνει η κατάσταση τού νου του, τόσο περισσότερες καινούργιες επινοήσεις έχει κάνει, για να ξεφεύγει από τον εαυτό του. Τα τελευταία πενήντα χρόνια ο άνθρωπος, για να ξεφύγει από τον εαυτό του έχει δημιουργήσει τις περισσότερες εφευρέσεις από ό,τι ποτέ. Ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση είναι τρόποι, για να ξεφεύγει κανείς από τον εαυτό του. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν στους ναούς, πηγαίνουν επίσης για τους ίδιους λόγους. Δεν υπάρχει καμία διαφορά, ο ναός είναι ο παλιός τρόπος για να ξεχνάς τον εαυτό σου και ο κινηματογράφος είναι ο καινούργιος τρόπος». |