Τα τελευταία χρόνια ανθεί η εναλλακτική ιατρική, ως σύνολο μεθόδων που
κείνται πέρα από την κατεστημένη επιστημονική ιατρική και εμφανίζουν
συγγένεια με θεραπευτικές μεθόδους που απαντούν στις παραδοσιακές
κοινωνίες.
Ανάλογη άνθηση γνωρίζει και η θαυματουργική ιατρική, ενώ η εμπιστοσύνη
του κοινού στις εναλλακτικές μορφές θεραπείας παρουσιάζεται αυξημένη.
Στο άρθρο αυτό καταγράφονται οι σημαντικότερες μορφές της εναλλακτικής
ιατρικής, εξετάζεται η κατά περίπτωση θεραπευτική και επιστημονική αξία
τους από την άποψη της συμβατικής ιατρικής και επιχειρείται μια
ανίχνευση των αιτιών που εξηγούν την άνθησή της.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι μέθοδοι εναλλακτικής θεραπείας παρουσιάζουν
ευρεία διάδοση και ότι εκτείνονται από θεραπευτικές μεθόδους που
προσομοιάζουν με αυτές της συμβατικής ιατρικής (και που ενδεχομένως θα
είχε κάποια αξία η εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη τους) έως
μεθοδεύσεις οργανωμένης εξαπάτησης το κοινού και εκμετάλλευσης του
ανθρώπινου πόνου, που θα ήταν χρήσιμο να αποκαλυφθούν προς όφελος τόσο
της επιστήμης όσο και των ασθενών.
Στο τέλος ενός αιώνα που σήμανε το θρίαμβο της τεχνολογίας και στις
απαρχές ενός νέου αιώνα που υπόσχεται ακόμη περισσότερους τεχνολογικούς
θριάμβους, ιδίως στο πεδίο των βιοϊατρικών επιστημών, η εναλλακτική
ιατρική όχι μόνο επιβιώνει αλλά και αναπτύσσεται παράλληλα με τη
συμβατική επιστημονική ιατρική, αν όχι σε βάρος της. Σχεδόν στο σύνολό
της η επιστημονική κοινότητα έχει υποβαθμίσει την αξία της εναλλακτικής
ιατρικής, αν δεν έχει κατηγορήσει ανοιχτά τους φορείς της ως
επικίνδυνους απατεώνες. Ωστόσο, δε λείπουν οι επιστημονικές φωνές που
αναγνωρίζουν κάποια συμβολή των εναλλακτικών θεραπευτών στην
αποκατάσταση της υγείας των ασθενών, τουλάχιστον σε ότι αφορά ορισμένες
μορφές εναλλακτικής ιατρικής.
Η στάση του κοινού εμφανίζεται διαφοροποιημένη: από τη μία πλευρά, η
πλειοψηφία, των μη ειδικών, στις αναπτυγμένες κυρίως κοινωνίες, δείχνει
να εμπιστεύεται περισσότερο την επιστημονική ιατρική και να θεωρεί την
εναλλακτική ιατρική, μερικώς αν όχι στο σύνολό της, μια ενορχηστρωμένη
προσπάθεια εξαπάτησης των ασθενών και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου
πόνου. Από την άλλη, διαρκώς περισσότεροι ασθενείς, και στις προηγμένες
κοινωνίες, καταφεύγουν στις υπηρεσίες των εναλλακτικών θεραπειών1.
Η αντιφατική αυτή τοποθέτηση απέναντι στην εναλλακτική ιατρική δεν είναι
καθόλου νέα. Η εποχή κατά την οποία ο Ιπποκράτης και η σχολή του είχαν
ήδη αποκτήσει σπουδαία φήμη (5ος – 4ος αι. π.χ.) ήταν επίσης και μία
εποχή ακμής των Ασκληπιείων, των ιερών τεμενών του Ασκληπιού, στα οποία
λάμβαναν χώρα θαυματουργικές θεραπείες. Χαρακτηριστική είναι η
αριστοφανική διακωμώδησή τους στον «Πλούτο» (388 π.χ.) αλλά και η τελική
αναστήλωση του κύρους τους στο ίδιο έργο.
Η σόδα ως φάρμακο
Πως να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα με φυσικό τρόπο και να
θεραπευτείτε από άπασες μορφές γρίπης , ίσως ακόμα και από τον καρκίνο
!!
Στον σύγχρονο σημερινό κόσμο της ιατρικής η FDA δεν αφήνει τις εταιρείες
να πωλούν προϊόντα με ιατρικές ιδιότητες, εκτός εάν έχουν πρώτα
δοκιμαστεί με πολύ μεγάλο κόστος ώστε να εγκριθούν ως φάρμακα. Αλλά αυτό
δεν συμβαίνει πάντα.
Σε ένα φυλλάδιο του 1924 που δημοσιεύθηκε από την Arm & Hammer Soda
Company, η εταιρία ξεκινά λέγοντας: «Η αποδεδειγμένη αξία της Arm &
Hammer Διττανθρακικής Σόδας ως θεραπευτικού παράγοντα φαίνεται από τα
ακόλουθα στοιχεία μιας εξέχουσας προσωπικότητας της ιατρικής που
ονομάζεται Δρ Volney S . Cheney, σε επιστολή του προς την Εταιρία Church
& Dwight:
«Το 1918 και 1919, ενώ καταπολεμούσα την γρίπη με τις Αμερικανικές
Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, περιήλθε σε γνώση μου ότι σπανίως κάποιος που
είχε αλκαλοποιηθεί με ανθρακικό νάτριο κολλούσε την νόσο, καθώς και ότι
όσοι κολλούσαν αλλά έκαναν γρήγορα αλκαλοποίηση είχαν ήπια συμπτώματα.
Το 1925 οι συνιστώμενες δόσεις από την Εταιρεία Arm and Hammer για τα κρυολογήματα και την γρίπη ήταν:
-Κατά την διάρκεια της πρώτης ημέρας έξι φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, κάθε περίπου δύο ώρες.
-Κατά την διάρκεια της δεύτερης ημέρας τέσσερις φορές από μισό κουταλάκι
σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, με την ίδια συχνότητα.
-Κατά την τρίτη ημέρα από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό πρωί και βράδυ.
-Στην συνέχεια μισό κουταλάκι σόδα με ένα ποτήρι δροσερό νερό κάθε πρωί μέχρι την αποθεραπεία.
Η μαγειρική σόδα προέρχεται από ένα φυσικό ορυκτό και είναι ένα από τα
ασφαλέστερα και πιο χρήσιμα προϊόντα. Στην πραγματικότητα, εάν κάνετε
αναζήτηση για «μαγειρική σόδα» στην ιστοσελίδα μου, θα βρείτε μια σειρά
από λεπτομερή άρθρα με τις πιθανές χρήσεις της, συμπεριλαμβανομένων των:
-Οικιακό καθαριστικό
-Για θεραπεία στο ηλιακό έγκαυμα
-Εναλλακτική λύση για τα τοξικά αποσμητικά σώματος
-Βελτιωτικό επιδόσεων στον αθλητισμό.
Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ωστόσο, ότι η μαγειρική σόδα έχει και
ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες. Εάν ληφθεί εσωτερικά συμβάλλει στην
διατήρηση της ισορροπίας του pH στο αίμα μας. Αυτό είναι πιθανόν το
βασικό σκεπτικό πίσω από τις συνιστώμενες χρήσεις του κατά του
κρυολογήματος, των συμπτωμάτων της γρίπης, ακόμη και για τον καρκίνο.
Η μαγειρική σόδα ως φυσικό φάρμακο για το κρυολόγημα
Στο φυλλάδιο τους «Ιατρικές χρήσεις της μαγειρική σόδας» που
δημοσιεύθηκε το 1924, ο Δρ Volney S. Cheney αφηγείται κλινικές επιτυχίες
του με ανθρακικό νάτριο στο κρύο και την θεραπεία της γρίπης:
Έχω από τότε θεραπεύσει όλες τις περιπτώσεις κρυολογημάτων και γρίπης
δίνοντας γενναιόδωρες δόσεις όξινου ανθρακικού νατρίου, και σε πάρα
πολλές περιπτώσεις εντός 36 ωρών τα συμπτώματα υποχωρούσαν εντελώς.
Επίσης μέσα στο ιατρείο μου, πριν την δημιουργία του Σωματείου της
Γυναίκας και του Συλλόγου των Εκπαιδευτικών, έκανα χρήση του όξινου
ανθρακικού νατρίου ως προληπτικό για το κρυολόγημα, με αποτέλεσμα τώρα
να έρχονται πολλές αναφορές που δηλώνουν ότι όσοι έλαβαν σόδα δεν
επηρεάστηκαν, ενώ σχεδόν όλοι γύρω τους είχαν γρίπη.
Σύμφωνα με την Materia Medica του Walter Bastedo, το όξινο ανθρακικό
νάτριο απαλύνει τους βλεννογόνους και διαλύει την πυκνή βλέννα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ποτέ δεν έχω δοκιμάσει προσωπικά αυτό το
φάρμακο, αλλά δεν είναι περίεργο το ότι η διατήρηση σωστής ισορροπία
οξέων-βάσεων στο σώμα έχει θετικό αντίκτυπο στην φυσική λειτουργία του
ανοσοποιητικού συστήματος. (*Θυμηθείτε εδώ και την αξία της αλκαλικής
διατροφής γενικότερα…=σημ τοξότισσας)
Η χρήση της σόδας είναι πολύ εύκολη και είναι ακίνδυνη ακόμα και αν δεν
νοιώσετε ανακούφιση από τα συμπτώματα του κρύου. Απλά διαλύστε το
προτεινόμενο ποσό μαγειρικής σόδας σε ένα ποτήρι με κρύο νερό και πιείτε
το.
Περαιτέρω οδηγίες για την λήψη σόδας μπορούν να βρεθούν στο βιβλίο του
Mark Sircus «Όξινο ανθρακικό νάτριο/ Θεραπεία του καρκίνου για φτωχούς
και πλούσιους» η οποία είναι επίσης διαθέσιμη στις εκδόσεις Kindle.
Σύμφωνα με τις δασολογικές οδηγίες της Arm & Hammer, να μην
υπερβαίνετε τις επτά δόσεις με μισό κουταλάκι ανά ημέρα, και αν είστε
πάνω από την ηλικία των 60 ετών μην πάρετε πάνω από τρεις δόσεις με μισό
κουταλάκι την ημέρα. Επιπλέον, να μην χρησιμοποιείτε την μέγιστη
δοσολογία για περισσότερο από δύο εβδομάδες.
Η Ισχυρή θεραπευτική δύναμη της μαγειρικής σόδας
Ο Δρ Tullio Simonici και ο Mark Sircus συμβουλεύουν την χρήση μαγειρικής
σόδας, ακόμη και για την πιο σοβαρή από τις ασθένειες του: τον καρκίνο!
Δυστυχώς, παρ’ όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η μαγειρική σόδα
πράγματι έχει τεράστιες δυνατότητες, όπως η αποτελεσματική και μη τοξική
θεραπεία του καρκίνου, η συμβατική ιατρική αρνείται να το δεχθεί, αφού η
μαγειρική σόδα δεν θα δώσει ποτέ τεράστια κέρδη για τις φαρμακευτικές
εταιρείες.
Ακόμη χειρότερα, προσπαθούν να δυσφημίσουν ή να καταστρέψουν εντελώς
εκείνους που τολμούν να προβάλλουν φθηνές επιλογές θεραπείας όπως η
μαγειρική σόδα.
Μην έχετε καμιά αμφιβολία για αυτό: η θεραπεία του καρκίνου είναι το
«μπιφτέκι», και για όλες τις περιπτώσεις φαρμάκων θεραπείας φαίνεται να
υπάρχει κάπου ένας άγραφος νόμος ότι το φάρμακο θα μελετηθεί και να
γίνει δεκτό εφόσον υπάρχει πιθανότητα για μεγάλα κέρδη.
Ο δρ Simoncini, ο οποίος είναι ογκολόγος (ειδικός στον καρκίνο),
απομακρύνθηκε από την ιατρική κοινότητα, όταν αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει
συμβατικές μεθόδους θεραπείας του καρκίνου και αντί του όξινου
ανθρακικού νατρίου.
Αυτό, παρά το γεγονός ότι είναι σε θέση να αποδείξει ότι το 99 τοις
εκατό του καρκίνου του μαστού και της ουροδόχου κύστης μπορεί να
θεραπευθεί σε μόλις έξι ημέρες, χωρίς την χρήση χειρουργικής επέμβασης,
χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας, χρησιμοποιώντας απλά μια τοπική συσκευή
διείσδυσης (όπως καθετήρα) για να βάλει το διττανθρακικό νάτριο άμεσα με
την μολυσμένη περιοχή στον ιστό του μαστού ή στην ουροδόχο κύστη σας!
Στο βιβλίο του «Κερδίζοντας τον πόλεμο με τον Καρκίνο», ο Δρ Sircus γράφει:
«Το όξινο ανθρακικό νάτριο είναι η γρηγορότερη μέθοδος για να την
επιστροφή της αλκαλικότητας του σώματος σε κανονικά επίπεδα. Το όξινο
ανθρακικό είναι ανόργανο, πολύ αλκαλικό και όπως και άλλες ορυκτές
ουσίες, στηρίζει έναν μεγάλο αριθμό βιολογικών λειτουργιών.
Το όξινο ανθρακικό νάτριο συμβαίνει να είναι ένα από τα πιο χρήσιμα
φάρμακά μας επειδή η αλκαλική φυσιολογία είναι θεμελιώδους σημασίας για
την ζωή και την υγεία».
Πολλές χημειοθεραπείες πράγματι περιλαμβάνουν σόδα για την προστασία των
νεφρών του ασθενούς, την καρδιά και του νευρικού συστήματος. Έχει
ειπωθεί ότι η χημειοθεραπεία χωρίς την ταυτόχρονη χορήγηση σόδας θα
μπορούσε ενδεχομένως να σας σκοτώσει επί τόπου.
Θα μπορούσε, λόγω της ανάμειξης δηλητηρίων με μαγειρική σόδα, οι
βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν να είναι αποτέλεσμα της μαγειρικής σόδας
και όχι των τοξικών δηλητηρίων; Ο δρ Sircus πιστεύει ότι θα μπορούσε.
«Δεν υπάρχουν μελέτες που να χωρίζουν τις επιπτώσεις της σόδας από τα
τοξικά φάρμακα της χημειοθεραπείας και ούτε θα υπάρξουν ποτέ», λέει.
Δείτε το αποκαλυπτικό βίντεο: Ογκολόγος θεραπεύει τον καρκίνο με
μαγειρική σόδα
ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (H2O2) – Η απαγορευμένη πανάκεια
Η άγνωστη «θαυματουργή» θεραπεία
Το γνωστό οξυζενέ (*ΠΡΟΣΟΧΗ δεν μιλάμε για αυτό της φαρμακευτικής χρήσης
ή των κομμωτηρίων! υπάρχει ειδική αραιωμένη μορφή του 35 τοις εκατό,
για εσωτερική χρήση/ σημ. τοξότισσας) φαίνεται να συμβάλλει σημαντικά
στην αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών. Παρόλο
όμως, που αρκετοί επιστήμονες πραγματοποιούν αποκαλυπτικές μελέτες για
τις ιαματικές του ιδιότητες, τα συμπεράσματά τους υποβαθμίζονται
συστηματικά από το ιατροφαρμακευτικό σύστημα…
Πριν από 170 χρόνια, όταν η Ινδία ήταν ακόμα βρετανική αποικία, οι
αυτόχθονες έπιναν νερό, μέσα στο οποίο διέλυαν μικρές ποσότητες
υπεροξειδίου του υδρογόνου για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη ποικιλία
ασθενειών από πιο ήπιες, όπως η γρίπη, έως σοβαρότερες ασθένειες, όπως η
χολέρα και η μαλάρια. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου θεραπείας ήταν
τόσο θετικά, ώστε θεωρήθηκε ότι η διάδοση της θα επηρέαζε το εμπόριο
χημικών φαρμάκων που είχε αρχίσει τότε να καθιερώνεται και στο Ηνωμένο
Βασίλειο.
Για να αντιμετωπίσουν την απειλή, οι βρετανικές Αρχές προσέλαβαν έναν
ρεπόρτερ, ο οποίος -προσποιούμενος τον γιατρό «κατασκεύασε» μια ιστορία
για ένα παιδί που πέθανε εξαιτίας εγκεφαλικής βλάβης, ύστερα από τη λήψη
υπεροξειδίου του υδρογόνου.
Το γεγονός ότι η είδηση προήλθε από έναν «ειδικό» επηρέασε καθοριστικά
τους Ινδούς, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τη χρήση του Η2Ο2 και να
στραφούν στα βρετανικά φαρμακευτικά σκευάσματα (Madison Cavanaugh, The
one-minute cure: The secret to healingvirtually all diseases).
Επρόκειτο για το πρώτο χτύπημα εναντίον μιας πολλά υποσχόμενης
θεραπευτικής μεθόδου, η οποία από τότε καταπιέζεται συστηματικά από το
φαρμακοκεντρικό ιατρικό μοντέλο.
Πολλοί επιστήμονες (Willhelm, Warburg, Oliver, Holman, Farr,
Barnard,Palthe, McCabe, Cummings) υποστηρίζουν ότι τα θεραπευτικά οφέλη
της είναι πολύ σημαντικά για όλες σχεδόν τις ασθένειες, μετατρέποντας τη
σε πανάκεια χωρίς προηγούμενο και, μάλιστα, με μηδενικό κόστος!
Μεταξύ αυτών, κάποιοι την εφαρμόζουν ως εναλλακτική μέθοδο θεραπείας
αφού η κλασική Ιατρική αρνείται να τη συμπεριλάβει στις καθιερωμένες
πρακτικές της και η επιστημονική κοινότητα δεν χρηματοδοτεί επίσημες
έρευνες για την αποτελεσματικότητα της.
Οξυγόνο: το κλειδί για έναν υγιή οργανισμό
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά 70%-80% από νερό, το μεγαλύτερο μέρος
του οποίου (89%) είναι οξυγόνο. Σχεδόν όλη η βιολογική ενέργεια του
ανθρώπου πηγάζει από αυτό το δομικό στοιχείο, χάρη στο οποίο ο
οργανισμός παραμένει ζωντανός και σε καλή κατάσταση. Και απόδειξη είναι
το ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει εβδομάδες χωρίς φαγητό, αρκετές
μέρες χωρίς νερό, αλλά μόνο λίγα λεπτά χωρίς οξυγόνο.
Ο θεμελιώδης ρόλος του για τη διατήρηση της ζωής οδήγησε πολλούς
επιστήμονες να μελετήσουν το ίδιο το οξυγόνο, καθώς και τη σχέση που
μπορεί να έχει η έλλειψη του με την εμφάνιση ασθενειών, αλλά και την
πιθανή αξιοποίηση του για την ανάκτηση της υγείας.
Το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από το σύνολο των μελετών είναι
ότι η πρωταρχική αιτία των περισσότερων ασθενειών συνδέεται σε μικρότερο
ή μεγαλύτερο βαθμό με την ανεπαρκή παρουσία του, κυρίως σε κυτταρικό
επίπεδο, και ότι η ενίσχυση του οργανισμού με επιπλέον οξυγόνο
δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την πρόληψη ή καταπολέμηση της
παθογένειας(Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to
healingvirtually all diseases).
Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις για τη δύναμη του οξυγόνου στη θεραπευτική διαδικασία πραγματοποιήθηκε το 1931.
Ο Δρ. Otto Warburg κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσιολογία και Ιατρική,
όταν απέδειξε ότι οι ιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν
σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο, επειδή είναι αναεροβικοί. Επιπλέον, ο
Warburg μέσω των πειραμάτων του διαπίστωσε ότι η αφαίρεση οξυγόνου από
το κύτταρο κατά 35%, το μετατρέπει σε καρκινικό.
Υποστήριξε ότι η βασική αιτία του καρκίνου είναι η ανεπαρκής οξυγόνωση
των κυττάρων και ότι, αν αντιστρέψουμε αυτό το δεδομένο, ο καρκίνος θα
μπορούσε να νικηθεί (Otto Warburg, The prime cause and prevention of
cancer, 30/6/1966).
Μετέπειτα μελέτες του ίδιου του Warburg και άλλων επιστημόνων συμπέραναν
ότι σχεδόν όλες οι τοξίνες και τα βακτήρια εξουδετερώνονται σε
περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο (OttoWarburg, The prime cause and
prevention of cancer).. Κάποιες από τις θεραπείες που αναπτύχθηκαν με
κεντρικό γνώμονα την παραπάνω διαπίστωση ονομάστηκαν «οξειδωτικές»
γιατί, από τη μια, προκαλούν οξείδωση των προσβεβλημένων από βλαβερούς
μικροοργανισμούς κυττάρων και, από την άλλη, θωρακίζουν τα υγιή κύτταρα
οξυγονώνοντας τα.
Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2O2) συγκαταλέγεται σε αυτές και, μαζί με
το όζον (Ο2), συνιστούν τις βίο-οξειδωτικές θεραπείες. Ο μηχανισμός
δράσης τους είναι παρόμοιος: όταν διαλύονται μέσα στο σώμα,
απελευθερώνουν το επιπλέον άτομο οξυγόνου που εμπεριέχεται στη μοριακή
τους σύνθεση, δημιουργώντας ένα καλά οξυγονωμένο περιβάλλον που έχει
διπλή αποστολή: την πρόληψη και τη θεραπεία.
Ωστόσο, η ιατρική και φαρμακευτική βιομηχανία επιμένουν να μην
εκμεταλλεύονται αυτές τις θεραπευτικές λύσεις προφανώς επειδή δεν τους
δίνεται κανένα οικονομικό κίνητρο. Τόσο το όζον όσο και το υπεροξείδιο
του υδρογόνου είναι ουσίες που δεν μπορούν να πατενταριστούν και το
κόστος παρασκευής τους είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Επιπλέον, αν η θεραπευτική δράση τους αφορά όντως στο σύνολο των
ασθενειών, τις μετατρέπει σε απειλή για την καθιερωμένη βιομηχανία
ακριβών συμπτωματικών φαρμάκων και πολυδάπανων ιατρικών πρακτικών. Ίσως
αυτός να είναι και ο λόγος που το σύστημα δεν χρηματοδοτεί και επίσημες
έρευνες που θα αποδείκνυαν την αξία τους (Madison Cavanaugh, The
one-minute cure: The secret to healingvirtually all diseases).
Μια παντοδύναμη θεραπευτική λύση με άγνωστη ιστορία
Πρωτοπόρος στην εκμετάλλευση αυτής της θεραπείας, της οποίας θεωρείται
και πατέρας, υπήρξε ο δρ. Richard Willhelm. Κατά τη δεκαετία του 1940,
ίδρυσε, τον οργανισμό Επιμορφωτικού Ενδιαφέροντος για το Υπεροξείδιο του
Υδρογόνου (ECHO) θέλοντας να διαδώσει τα θεραπευτικά οφέλη του. Ο ίδιος
το χρησιμοποίησε σε ασθενείς, βλέποντας πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα
σε δερματικά προβλήματα, πολιομυελίτιδα και διανοητικές ανωμαλίες που
προκύπτουν από βακτηριακές μολύνσεις.
Προτού το ανακαλύψει ο Willhelm, ο βρετανός γιατρός Τ. Η. Oliver το είχε
χορηγήσει πρώτος με ενδοφλέβιες ενέσεις σε 25 ασθενείς που έπασχαν από
πνευμονία. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: το ποσοστό θνησιμότητας από
την ασθένεια έπεσε από το 80% στο 48% και η ενδοφλέβια έγχυση
υπεροξειδίου του υδρογόνου έγινε το μυστικό όπλο αντιμετώπισης της
επιδημίας πνευμονίας που ξέσπασε λίγο μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου
Πολέμου
Το 1950, ο Δρ. Reginald Holman διεξήγαγε πειράματα, στα οποία χορηγούσε
υπεροξείδιο του υδρογόνου 0,45%, διαλυμένο στο νερό, το οποίο στη
συνέχεια έπιναν ποντίκια με καρκινικούς όγκους. Σύμφωνα με τα
συμπεράσματα του, οι όγκοι εξαφανίστηκαν τελείως εντός ενός διαστήματος
μεταξύ 15 και 60 ημερών (Madison Cavanaugh, Theone-minute cure: The
secret to healing virtually all diseases).
Πρόκειται για ελάχιστες περιπτώσεις της άγνωστης ιστορίας της
θεραπευτικής δύναμης της ουσίας, οι οποίες αναφέρονται στο βιβλίο
τηςMadison Cavanaugh The one-minute cure: The secret to healingvirtually
all diseases (Η θεραπεία του ενός λεπτού: το μυστικό για να γιατρέψεις
σχεδόν όλες τις ασθένειες). Στο ίδιο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί και οι
γνώμες ειδικών επιστημόνων που υποστηρίζουν τις εκπληκτικές ιδιότητες
του υπεροξειδίου του υδρογόνου και γενικότερα των βίο-οξειδωτικών
θεραπειών σε όλο το φάσμα των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης, και της
τριπλής μάστιγας: AIDS, καρκίνος και καρδιακά προβλήματα.
Το 1993, ο Αμερικανός ερευνητής Δρ. Charles H. Farr προτάθηκε για το
βραβείο Νόμπελ στην Ιατρική, για την εργασία του σχετικά με την
ευεργετική δράση του Υπεροξειδίου του Υδρογόνου στην καλύτερη λειτουργία
του ανοσοποιητικού συστήματος. Συμφωνά με την έρευνα του, τα
κοκκιοκύτταρα (είδος λευκών αιμοσφαιρίων) παράγουν την ουσία που
αμύνεται εναντίον βακτηρίων, παρασίτων και ζυμομυκήτων που προσβάλουν
τον οργανισμό, ρυθμίζει τις ορμόνες και το σάκχαρο του αίματος, και
αποτελεί απολυμαντικό, αντισηπτικό και οξειδωτικό παράγοντα (C. Η. Farr,
The therapeutic use of H2O2, Townsend letterfor Doctors, 1987).
Ο Δρ. David G. Williams, ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες φυσικών
θεραπειών, αναφέρει: « Ο αρχικός σκεπτικισμός μου για τη θεραπευτική
λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου με οδήγησε σε ενδελεχή έρευνα, κλινική
εργασία και πειραματισμό. Καταλαβαίνω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων
πιθανότατα δεν θα πειστεί ποτέ, ωστόσο εγώ είμαι πεπεισμένος ότι το H2O2
είναι ασφαλές, διαθέσιμο και με εξωφρενικά μικρό κόστος. Αλλά το
καλύτερο απ’ όλα είναι ότι λειτουργεί!»
(David G. Williams, The many benefits of hydrogen peroxide, 17/7/2003)
Ο παθολόγος William C. Douglas προσθέτει ότι η ουσία «μπορεί να
χορηγηθεί σχεδόν σε κάθε παθολογική περίπτωση, συχνά με εξαιρετικά
αποτελέσματα» (William C. Douglas, MD, Hydrogen Peroxide:
MedicalMiracle, Second opinion publishing, 1996).
Ο δρ. Kurt Donsbach γράφει σε άρθρο του στο περιοδικό Alternativesότι
μια ουγκιά υπεροξειδίου του υδρογόνου 35%, διαλυμένη σε ένα γαλόνι νερό,
βοηθά στην καλύτερη αναπνοή όσων πάσχουν από εμφύσημα και καρκίνο του
λάρυγγα, αν ψεκάζεται στον χώρο που διαβιούν. (Madison Cavanaugh, The
one-minute cure: The secret tohealing virtually all diseases). Ο ίδιος
αναφέρεται με ενθουσιασμό και στην αξιοποίηση της θεραπείας με H2O2 για
την καταπολέμηση του καρκίνου (www.
alkalizeforhealth.net/oxygen.htm).
Το 1986, ο γνωστός καρδιοχειρουργός Christiaan Barnard, φημισμένος για
το γεγονός ότι πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς, άρχισε να
συστήνει τη θεραπεία με υπεροξείδιο του υδρογόνου σε ασθενείς, αφού
πρώτα την εφάρμοσε ο ίδιος για να θεραπεύσει την αρθρίτιδα και άλλες
ασθένειες που συνοδεύουν το γήρας και έμεινε έκπληκτος με το αποτέλεσμα.
Ωστόσο, ο Barnard γελοιοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό από την ιατρική
κοινότητα, ώστε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει κάθε σχέση του με τη
θεραπεία για να διασώσει τη φήμη και τη δουλειά του (Madison Cavanaugh,
The one-minutecure: The secret to healing virtually all diseases).
Η λύση για τον αλκοολισμό
Ο αλκοολισμός είναι μια χρόνια ασθένεια, η οποία εκδηλώνεται προοδευτικά
και σχετίζεται με την αδυναμία του ατόμου να ελέγξει την κατανάλωση
αλκοόλ, η τοξική επίδραση του οποίου επηρεάζει την κυτταρική αναπνοή. Ως
αποτέλεσμα, δημιουργεί καθεστώς ανεπάρκειας οξυγόνου στους σωματικούς
ιστούς οδηγώντας σε ιστοτοξική υποξία, κατά την οποία οι ιστοί και τα
κύτταρα αδυνατούν να εκμεταλλευτούν και να μεταβολίσουν το οξυγόνο από
το αίμα.
Πρόκειται για τη γνωστή σε όλους μέθη που, στην περίπτωση του
αλκοολικού, παρατείνεται σε χρόνο και σταδιακά καταβάλλει τον οργανισμό.
Το γεγονός ότι οι βαθιές εισπνοές βοηθούν να ξεμεθύσουμε πιο γρήγορα
αποτελεί ένδειξη του καταλυτικού ρόλου που έχει το οξυγόνο στην
αποτοξίνωση του οργανισμού από το αλκοόλ.
Ο Δρ. P.M. Van Wulffren Palthe εργάστηκε με άτομα που έπασχαν από
αλκοολισμό και διαπίστωσε ότι η στοματική λήψη υπεροξειδίου του
υδρογόνου ανέστειλε την επιθυμία τους για αλκοόλ και τους βοήθησε να
θεραπευτούν από τον εθισμό τους. Σύμφωνα με τον ίδιο ,πρόκειται για την
αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του αλκοολισμού, γιατί μπορεί να
ανατρέψει την ανεπαρκή οξυγόνωση των ιστών και των κυττάρων που
σχετίζεται με την προοδευτική εκδήλωση της ασθένειας (Madison Cavanaugh,
The one-minute cure:The secret to healing virtually all diseases).
Προάσπιση της υγείας του εγκεφάλου και της διάθεσης
Όσοι ζουν σε μεγαλουπόλεις εμφανίζουν συχνά μεταβολές στη διάθεση τους
και ατονία στις εγκεφαλικές τους λειτουργίες κατά τη διάρκεια της μέρας.
Αυτό οφείλεται, εν πολλοίς, στον κακής ποιότητας αέρα που εισπνέουν, ο
οποίος δεν προσφέρει επαρκή ποσότητα οξυγόνου.
Η καθημερινή ελλειμματική οξυγόνωση του οργανισμού γενικότερα, και
ειδικότερα του εγκεφάλου, δημιουργεί πολλές εγκεφαλικές ψυχολογικές
διαταραχές, όπως κατάθλιψη, ατονία, ευερεθιστότητα, αδιαθεσία και
εξασθένιση των πνευματικών ικανοτήτων, όπως η μνήμη, η συγκέντρωση, η
κριτική ικανότητα και η καθαρή σκέψη.
Τα τελευταία χρόνια, η φαρμακευτική βιομηχανία έχει χτίσει γύρω από αυτά
τα -ανεξήγητα για την ίδια- συμπτώματα μια ολόκληρη αυτοκρατορία
ασθενειών που «κατασκευάστηκαν» και διαδόθηκαν, για να προωθήσουν νέου
τύπου φάρμακα διάθεσης και συμπεριφοράς. Η προπαγάνδα που στήθηκε γύρω
από αυτές τις ασθένειες οδήγησε στην αποδοχή τους από τον σύγχρονο
άνθρωπο, που εκπαιδεύεται να θεωρεί το χάπι πανάκεια για κάθε περίπτωση.
Ο Δρ. Ed McCabe υποστηρίζει ότι η συστηματική λήψη υπεροξειδίου του
υδρογόνου αρκεί για να συμπληρωθεί η απαραίτητη ποσότητα οξυγόνου που
χρειάζεται ο οργανισμός για να λειτουργεί σωστά και να μας τροφοδοτεί με
ενέργεια και καλή διάθεση. Εξίσου ευεργετικό αποδεικνύεται για την καλή
λειτουργία του εγκεφάλου και την ενίσχυση των πνευματικών μας
ικανοτήτων, ακόμα και του βαθμού ευφυΐας μας (Ed McCabe, Flood your body
with oxygen : therapy for our pollutedworld, Energy puplications,
2003).
Απαλλαγή από τις περιοδοντικές επεμβάσεις
Ο Δρ. Paul Cummings δίδασκε περιοδοντικές χειρουργικές τεχνικές στο
Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα, προτού ανακαλύψει ότι με το
υπεροξείδιο του υδρογόνου μπορούσε να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα.
Στους 1000 ασθενείς στους οποίους εφάρμοσε αυτή τη θεραπεία, το 98%
ξεπέρασε το περιοδοντικό του πρόβλημα χωρίς τη βοήθεια επέμβασης. Ο Δρ.
Cummings υποστηρίζει ότι οι δυνατότητες της ουσίας στην οδοντιατρική
είναι συναρπαστικές και ότι οι συνάδελφοι του επιστήμονες πρέπει να
αναγνωρίσουν την υπεροχή της, συγκριτικά με τις χειρουργικές επεμβάσεις
(Jane E. Brody, Nonsurgical therapies for gums spurs aide debate, New
York Times,23/3/1982).
Στην πραγματικότητα, το Η2Ο2 χρησιμοποιείται ήδη στην οδοντιατρική
διαδικασία λεύκανσης των δοντιών – μια υπηρεσία υψηλού κόστους για τους
ενδιαφερόμενους. Επιπλέον, περιέχεται και στις εμπορικές οδοντόκρεμες
που υπόσχονται λαμπερό χαμόγελο, οι οποίες όμως έχουν ενοχοποιηθεί για
μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στη στοματική υγιεινή, εξαιτίας των
υπόλοιπων χημικών συστατικών τους. Σύμφωνα με όσα αναγράφει η συγγραφέας
Madison Cavanaugh στο βιβλίο της, αρκεί να βουρτσίζει κανείς τα δόντια
του με υδάτινο διάλυμα που περιέχει 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου, για να
έχει λευκή και υγιή οδοντοστοιχία και ούλα, ξοδεύοντας ελάχιστα
χρήματα.
Η «γκετοποίηση» της εναλλακτικής θεραπευτικής
Οι βίο-οξειδωτικές θεραπείες και γενικότερα οι θεραπευτικές πρακτικές
που εστιάζουν στην ενεργή δράση του οξυγόνου θεωρούνται εναλλακτικές και
ως τέτοιες αντιμετωπίζονται από το καθιερωμένο σύστημα – συχνά με
καχυποψία ως προς την ποιότητα και αποτελεσματικότητα τους.
Φυσικά, η αξία του οξυγόνου αναγνωρίζεται και από την κλασική Ιατρική.
Το περίεργο, όμως, είναι ότι το αξιοποιεί επιλεκτικά και με… μέτρο:
χρησιμοποιείται, δηλαδή, συμπληρωματικά για να διευκολύνει ασθενείς που
αδυνατούν να απορροφήσουν επαρκή ποσότητα οξυγόνου μέσω της αναπνοής
τους.
Το υπερβατικό οξυγόνο χρησιμοποιείται για να θεραπεύσει δηλητηριάσεις
από διοξείδιο του άνθρακα, γάγγραινα με εκπομπή αερίων και αεροεμβολισμό
(νόσο του δύτη). Ακόμα, εφαρμόζεται σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.
Στις εντατικές των νοσοκομείων, ασθενείς που χαροπαλεύουν παραμένουν
ζωντανοί, χάρη στο οξυγόνο που παίρνουν μέσω μηχανικής υποστήριξης.
Ακόμα και η παραγωγή ορισμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων εκμεταλλεύεται
τις θεραπευτικές ιδιότητες του οξυγόνου. Για παράδειγμα, οι περισσότερες
συμβατικές θεραπείες για τον καρκίνο, συμπεριλαμβανομένων της
χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας, αλλά και φαρμάκων, επιτίθενται στα
καρκινικά κύτταρα με οξυγόνο για να τα εξουδετερώσουν. Ωστόσο, όλα τα
συμβατικά φάρμακα συνοδεύονται από πλήθος παρενεργειών, γεγονός που
μακροπρόθεσμα τα καθιστά ζημιογόνα για το σύνολο του οργανισμού.
Έχοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, τίθενται κάποια ερωτήματα:
• Αφού η επιστήμη αναγνωρίζει τη δύναμη του οξυγόνου στη θεραπευτική
διαδικασία, γιατί περιορίζει τη χρήση του μόνο σε κάποιες περιπτώσεις
και δεν μελετά την αξιοποίηση του σε άλλες;
• Γιατί αγνοούνται τα πρωτοφανή συμπεράσματα ανεξάρτητων ερευνητών, εκ
των οποίων κάποιοι χαρακτηρίζουν το οξυγόνο -και δη, το υπεροξείδιο του
υδρογόνου- ως θεραπευτική λύση για κάθε ασθένεια;
• Γιατί, σε τελική ανάλυση, σνομπάρεται η εναλλακτική Ιατρική, η οποία
τολμά να εφαρμόσει νέες μεθόδους θεραπείας όπως η παραπάνω, οι οποίες σε
πολλές περιπτώσεις οδηγούν σε πολύ θετικά αποτελέσματα; Το σχέδιο είναι
πολύ καλά οργανωμένο και έχει ως πυρήνα την εμπορευματοποίηση των
ασθενειών. Ο ιστός που έχει πλεχτεί γύρω από αυτή επιβιώνει μέσω ουσιών
και διαδικασιών που πωλούνται ακριβά για να καταστείλουν μεμονωμένα
συμπτώματα, χωρίς να επιφέρουν ίαση.
Ότι ξεφεύγει από τον παραπάνω κανόνα, και κυρίως ότι μοιάζει να τον
απειλεί, καταστέλλεται ή γελοιοποιείται. Στην καλύτερη περίπτωση,
γκετοποιείται σε μια κατηγορία που ονομάζεται «εναλλακτική», προκειμένου
να ξεχωρίζει από το επίσημο, πέραν πάσης υποψίας, δόγμα και να
ελέγχεται ευκολότερα από αυτό.
Πηγές
• Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing
virtually all diseases · Alkalize For Health/Oxygen/Cancer Alternatives(
www.alkalizeforhealth.net/oxygen.htm) · Otto Warburg, The prime cause
and prevention of cancer, Lake Constance, Germany, 30/6/1966 · C. H.
Fair, The therapeutic use of H202, Townsend letter for Doctors,1987 ·
David G. Williams, The many benefits of hydrogen peroxide,17/7/2003 ·
William C. Douglas, MD, Hydrogen Peroxide: Medical Miracle, Atlanta,
Georgia : Second opinion publishing, 1996 ·EdMcCabe, Flood your body
with oxygen: therapy for our polluted world, Miami Shores, Florida:
Energy puplications, 2003 · Για τιςβιοοξειδωτικές θεραπείες:
prostatecancerinfolink.nin g.corri/…/is-the-i-minute-cure-by -Non
surgical therapies for gums spurs aide debate,Jane E. Brody, 23/3/1982,
New York Times · Earth Clinic, LLC,Hydrogen peroxide inhalation method,
2008 · Walter Grotz, Education concern for hydrogen peroxide, Newsletter
on oxygen therapy, Delano, MN 55328 · Peroxide of hydrogen as a
remedial agent, Journal of the American Medical Association, 4/3/1988,
vol.259,no. 9, p.1279,3/3/1988, vol. X, no.9, p.262-5)
• Hydrogen peroxide release from human blood platelets, Biochimica et
biophysica Acta, 718 (1982), p.21-25 · Hydrogen peroxide mediated
killing of bacteria, Molecular & Cellular biochemistry49, 143-9,
1982 · Killing of blood-stage murine malaria parasites by hydrogen
peroxide, Infection and immunity, Jan. 1983, p. 456-9 ·Edward H.
Goodman, MD, The influence of hydrogen peroxide on hydrochloric acid
secretion, Pennsylvania Medical Journal, 1910, vol. XXXIX · Interferon,
Journal of Interferon research, vol 3, n. 2, 1983,p.143-151
Θαυματουργή στην πρόληψη αλλά και τη θεραπεία κατά του καρκίνου
Τι μπορεί να μειώσει τις καλπάζουσες μεταστάσεις του καρκίνου; Η
καθημερινή λήψη ασπιρίνης, καταλήγουν οι νέες μελέτες που δημοσιεύτηκαν,
στις επιθεωρήσεις “The Lancet” και “The Lancet Oncology”.
Τα ευρήματα των ερευνών επιβεβαιώνουν τις αντικαρκινικές ιδιότητες της
ασπιρίνης αλλά, της προσδίδουν και θεραπευτική δράση! Σε παλαιότερες
μελέτες υπήρχαν ευρήματα πως η καθημερινή λήψη ασπιρίνης μειώνει τις
πιθανότητες θανάτου από τη νόσο και ότι μπορεί να λειτουργήσει σημαντικά
σε επίπεδο πρόληψης μη εμφάνισης της κακοήθειας.
Η ασπιρίνη, αν και οι μελέτες τις δίνουν εξαιρετικές ιδιότητες, έχει
συνδεθεί και με τον κίνδυνο γαστρορραγίας, γι’ αυτό , ίσως θα πρέπει να
διεξαχθούν και άλλες μελέτες που θα επιβεβαιώνουν την αντικαρκινική της
δράση!
Ωστόσο, δεν γίνεται να παραλείψουμε τη δήλωση του Δρ. Πίτερ Ρόθγουελ του
Πανεπιστημίου της Οξφόρδης που διεξήγαγε τις νέες έρευνες για τα
ευχάριστα νέα και την ελπίδα που δίνουν τα ευρήματα αυτά: «ίσως το πιο
σημαντικό εύρημα είναι όμως ότι πιθανώς η ασπιρίνη μπορεί να είναι
αποτελεσματική ως επιπρόσθετη θεραπεία για τον καρκίνο με στόχο την
πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου σε μακρινά σημεία του οργανισμού»
Όπως έχω ξαναπεί εμείς δεν ενθαρρύνουμε κανέναν να ακολουθήσει αυτές τις
θεραπείες! Αναφέρουμε από έρευνες τι ακριβώς έχουν ανακαλύψει! Για
οτιδήποτε θέλετε να κάνετε και είστε άρρωστοι ακολουθήστε την συμβουλή
του γιατρού σας! Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να
θυμάστε!
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν
αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον
προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
therapeftis.blogspot.gr
